ustawa mw jednolity, Przepisy elektryczne i górnicze [ Pobierz całość w formacie PDF ]
USTAWA
z dnia 21 czerwca 2002 r.
o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego.
(stan prawny na 1 lipca 2005r.)
1.
Tekst ujednolicony uwzględniający zmiany wprowadzone przez art. 3 ustawy
z dnia 5 grudnia 2002 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z dostosowaniem
do prawa Unii Europejskiej Dz.U. Nr 238, poz. 2019) oraz przez art. 1 ustawy z dnia
10 września 2004 r. o zmianie ustawy o materiałach wybuchowych przeznaczonych
do użytku cywilnego oraz ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej
w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz
wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz.U. Nr 222,
poz. 2249) i zostały zaznaczone
pogrubioną czcionką.
2.
Dokument zawiera również:
- art. 1-4 ustawy z dnia 5 grudnia 2002 r. o zmianie niektórych ustaw w związku
z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej Dz.U. Nr 238, poz. 2019),
- art. 2-7 ustawy z dnia 10 września 2004 r. o zmianie ustawy o materiałach
wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego oraz ustawy o wykonywaniu
działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami
wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu
wojskowym lub policyjnym (Dz.U. Nr 222, poz. 2249).
Tekst opracowany w Wyższym Urzędzie Górniczym
1
Dz.U.02.117.1007
2002-12-31 zm. Dz.U.02.238.2019 art.3
2004-10-13 zm. Dz.U. Nr 222, poz. 2249 art. 1
USTAWA
z dnia 21 czerwca 2002 r.
o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego.
(Dz. U. z dnia 25 lipca 2002 r.)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art.1.
Ustawa określa:
1) zasady wydawania oraz cofania pozwoleń na nabywanie
,
przechowywanie
lub
używanie
materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego,
2)
zasady używania materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku
cywilnego,
3) zasady przemieszczania materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku
cywilnego i jego kontroli, z wyłączeniem wyrobów pirotechnicznych,
4) zasadnicze wymagania dla wprowadzanych do obrotu materiałów wybuchowych
przeznaczonych do użytku cywilnego, zaliczonych do klasy 1 materiałów
niebezpiecznych
,
z wyłączeniem amunicji i wyrobów pirotechnicznych,
5) procedury oceny zgodności oraz sposób oznaczania materiałów
wybuchowych
przeznaczonych do użytku cywilnego, o których mowa w pkt 4.”;
6) zasady nadawania numeru identyfikacyjnego materiałom wybuchowym
przeznaczonym do użytku cywilnego na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej oraz prowadzenia rejestru materiałów wybuchowych
przeznaczonych do użytku cywilnego na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
Art.2.
1. Przepisy ustawy stosuje się do przedsiębiorców i jednostek naukowych, z
wyłączeniem jednostek naukowych będących jednostkami organizacyjnymi Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej albo Policji.
2. Przepisy ustawy stosuje się także do osób zagranicznych i przedsiębiorców
zagranicznych w zakresie przemieszczania materiałów wybuchowych
przeznaczonych do użytku cywilnego.
2
3. Przepisów ustawy nie stosuje się do materiałów wybuchowych nabywanych,
przechowywanych, przemieszczanych
i używanych
przez Siły Zbrojne
Rzeczypospolitej Polskiej, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję
Wywiadu, Biuro Ochrony Rządu, Policję, Służbę Więzienną, Straż Graniczną oraz
przez
armie obcych
państw
przebywających na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
Art.3.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) amunicji - należy przez to rozumieć jedną z odmian wyrobów wypełnionych
materiałem wybuchowym, przeznaczoną do miotania na odległość przy użyciu
broni palnej,
2) bezpieczeństwie - należy przez to rozumieć zapobieganie wypadkom, a jeżeli
mają one miejsce, ograniczanie ich skutków,
3) grupach zgodności - należy przez to rozumieć oznaczone literowo grupy
zgodności materiałów i przedmiotów wybuchowych, określone w załączniku A,
4) jednostkach naukowych - należy przez to rozumieć jednostki, o których mowa w
art. 3 pkt 4
ustaw
y
z dnia 12 stycznia 1991 r. o Komitecie Badań Naukowych
(Dz. U. z 2001 r. Nr 33, poz. 389
oraz z 2003r. Nr 39, poz. 335
),
5) jednostce notyfikowanej - należy przez to rozumieć
autoryzowaną
jednostkę,
certyfikującą i kontrolującą jednostkę notyfikowaną
na zasadach i w trybie
określonych
w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002r. o systemie oceny
zgodności,
(Dz. U. z 2004r. Nr 204, poz. 2087)
6) klasach materiałów niebezpiecznych - należy przez to rozumieć grupy
materiałów i przedmiotów niebezpiecznych wydzielone na podstawie
dominującego zagrożenia, określone w załączniku A,
7) kodzie klasyfikacyjnym - należy przez to rozumieć symbol cyfrowo-literowy,
składający się z podklasy i litery grupy zgodności materiału i przedmiotu
wybuchowego,
8) materiałach pirotechnicznych - należy przez to rozumieć jedną z odmian
materiałów wybuchowych, będącą materiałem lub mieszaniną materiałów
przewidzianych do wytwarzania efektów cieplnych, świetlnych, dźwiękowych,
gazu, dymu lub kombinacji tych efektów, w wyniku bezdetonacyjnej,
samopodtrzymującej się reakcji chemicznej, a także wyroby wypełnione
materiałem pirotechnicznym,
9) materiałach wybuchowych - należy przez to rozumieć substancje chemiczne
stałe lub ciekłe albo mieszaniny substancji, zdolne do reakcji chemicznej z
wytwarzaniem gazu o takiej temperaturze i ciśnieniu i z taką szybkością, że
mogą powodować zniszczenia w otaczającym środowisku, a także wyroby
wypełnione materiałem wybuchowym,
10) normach zharmonizowanych - należy przez to rozumieć normy
, o których
mowa w art. 5 pkt 14 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. o systemie oceny
zgodności,
11) osobie zagranicznej - należy przez to rozumieć osobę zagraniczną, o której
mowa w
art. 5 pkt 2
ustaw
y
z dnia
2 lipca 2004r. o swobodzie działalności
gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807),
3
12) podklasach materiałów i przedmiotów niebezpiecznych - należy przez to
rozumieć wydzielone w klasie 1 materiałów niebezpiecznych podklasy
materiałów i przedmiotów wybuchowych o podobnym zachowaniu się przy
spalaniu, deflagracji lub detonacji, określone w załączniku A,
13) przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć przedsiębiorcę, o którym mowa w
art.
4
ustaw
y
z dnia
2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej,
14) przedsiębiorcy zagranicznym - należy przez to rozumieć przedsiębiorcę, o
którym mowa w
art. 5 pkt 3
ustaw
y
z dnia
2 lipca 2004r. o swobodzie
działalności gospodarczej,
15) przemieszczaniu - należy przez to rozumieć każde rzeczywiste
przekazanie
materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego
na obszarze
Unii Europejskiej, oprócz
przekazania
w obrębie
działania
jednego
przedsiębiorcy,
16)
umowie ADR - należy przez to rozumieć Umowę europejską dotyczącą
międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR),
sporządzoną w Genewie dnia 30 września 1957 r.
(Dz. U. z 2002r. Nr 194, poz.
1629 oraz z 2003r. Nr 207, poz. 2013 i 2014), wraz ze zmianami
obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do
Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we
właściwy sposób,
17)
używaniu – należy przez to rozumieć prowadzenie przez przedsiębiorców i
jednostki naukowe wszelkich prac związanych ze stosowaniem materiałów
wybuchowych do celów cywilnych,
18) wprowadzeniu do obrotu - należy przez to rozumieć przekazanie
po raz
pierwszy
materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego,
użytkownikowi, konsumentowi lub sprzedawcy przez producenta, jego
upoważnionego
przedstawiciela lub importera,
19) wyrobach pirotechnicznych - należy przez to rozumieć wyroby zawierające
jeden lub kilka materiałów pirotechnicznych, przeznaczone do uzyskiwania
efektów pirotechnicznych, w tym widowiskowych,
20) zabezpieczeniu - należy przez to rozumieć użycie środków technicznych
zapobiegających wykorzystaniu materiałów wybuchowych przeznaczonych do
użytku cywilnego niezgodnie z prawem lub w sposób zagrażający porządkowi
publicznemu,
21) załączniku A - należy przez to rozumieć załącznik A do umowy ADR,
22) zasadniczych wymaganiach - należy przez to rozumieć zasadnicze wymagania
określone w art. 5 pkt 16 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.
o systemie oceny
zgodności,
Art.4.
1. W rozumieniu ustawy materiał
ami
wybuchow
ymi
przeznaczone do użytku
cywilnego
są
:
1) substancje i wyroby, które w toku procedury klasyfikacyjnej, o której mowa w
załączniku A, zostały
zaliczone do
klasy 1 materiałów niebezpiecznych,
4
2) materiały wybuchowe w stanie niewybuchowym ujęte w klasie 4.1 materiałów
niebezpiecznych, wymienione w załączniku A, jeżeli przez wysuszenie lub
przemycie mogą być im przywrócone właściwości wybuchowe,
3) przedmioty ratownicze ujęte w klasie 9 materiałów niebezpiecznych,
wymienione w załączniku A, jeżeli zawierają materiały i przedmioty wybuchowe
zaliczone do klasy 1 materiałów niebezpiecznych
- jeżeli są przeznaczone do celów cywilnych.
2. Materiał
co do którego istnieje uzasadnione przypuszczenie, że może mieć
właściwości wybuchowe,
lub wyrób wypełniony tym materiałem, do czasu
przeprowadzenia badań klasyfikacyjnych przez jednostk
i
, o której mowa w ust. 3,
uważa się za zaklasyfikowany wstępnie jako materiał wybuchowy.
3. Klasyfikacji substancji lub wyrobu jako materiału wybuchowego przeznaczonego do
użytku cywilnego oraz nadania mu kodu klasyfikacyjnego
dokonują
jednostki
organizacyjne upoważnione
przez ministra właściwego do spraw gospodarki
na
podstawie art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 28 października 2002r. o przewozie
drogowym towarów niebezpiecznych (Dz.U. Nr 199, poz. 1671 oraz z 2004r. Nr
96, poz. 959, Nr 97, poz. 962 i Nr 173, poz. 1808),
do prowadzenia badań,
klasyfikacji oraz określenia warunków dopuszczenia do przewozu materiałów
niebezpiecznych klas 1, 4.1 i 9, wymienionych w załączniku A.
Art. 4a.
1. Materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem amunicji, wyrobów pirotechnicznych
oraz materiałów niebezpiecznych klasy 4.1, podlegają obowiązkowi:
1) posiadania numeru identyfikacyjnego materiału wybuchowego
przeznaczonego do użytku cywilnego, zwanego dalej „numerem
identyfikacyjnym”,
2) wpisu do rejestru materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku
cywilnego, zwanego dalej „rejestrem”.
2. Organem właściwym w sprawach nadawania numeru identyfikacyjnego oraz
prowadzenia rejestru jest Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.
3. Z wnioskiem o nadanie numeru identyfikacyjnego występuje producent, jego
upoważniony przedstawiciel lub importer materiału wybuchowego
przeznaczonego do użytku cywilnego.
4. Wniosek o nadanie numeru zawiera:
1) nazwę i rodzaj materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku
cywilnego,
2) nazwę producenta materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku
cywilnego i jego siedzibę;
3) określenie zakresu używania materiału wybuchowego przeznaczonego do
użytku cywilnego.
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]