Ustawa o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych, Prawo urzędnicze [ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/33
USTAWA
z dnia 24 sierpnia 2006 r.
o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych
1)
Rozdział I
Przepisy ogólne
Art. 1.
W celu zapewnienia zawodowego, bezstronnego i rzetelnego wykonywania zadań
na wysokich stanowiskach państwowych tworzy się państwowy zasób kadrowy.
Opracowano na pod-
stawie: Dz.U. z 2006
r. Nr 170, poz. 1217,
Nr 249, poz. 1832, z
2007 r. Nr 17, poz.
96, Nr 50, poz. 331,
Nr 99, poz. 660, Nr
123, poz. 847, Nr 176,
poz. 1242, z 2008 r.
Nr 98, poz. 634.
Art. 2.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1)
Niniejszą ustawę zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w
trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawę z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zaso-
bie archiwalnym i archiwach, ustawę z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej,
ustawę z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, ustawę z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo
geodezyjne i kartograficzne, ustawę z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolni-
ków, ustawę z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiara-
mi represji wojennych i okresu powojennego, ustawę z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony
Środowiska, ustawę z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi
Skarbu Państwa, ustawę z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Mo-
dernizacji Rolnictwa, ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze, ustawę z
dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, ustawę z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej,
ustawę z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw,
ustawę z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa
oraz o Agencji Mienia Wojskowego, ustawę z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów, ustawę
z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, ustawę z dnia 10
kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, ustawę z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodo-
wej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, ustawę z dnia 13 października 1998 r.
o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Tu-
rystycznej, ustawę z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej, ustawę z dnia 9
listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, ustawę z dnia 29 li-
stopada 2000 r. – Prawo atomowe, ustawę z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i kon-
sumentów, ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym, ustawę z dnia 21 grudnia
2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno–spożywczych, ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. –
Prawo ochrony środowiska, ustawę z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach, ustawę z dnia 18
lipca 2001 r. – Prawo wodne, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów
Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. o
służbie zagranicznej, ustawę z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, ustawę z dnia 6
września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze, ustawę
z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności, ustawę z dnia 12 września 2002 r. o
normalizacji, ustawę z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, ustawę z dnia 22 maja
2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz o Rzeczniku Ubezpieczonych, ustawę z
dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, ustawę z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin,
ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, ustawę z dnia 29 stycznia 2004
r. o Inspekcji Weterynaryjnej, ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i
organizacji niektórych rynków rolnych, ustawę z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo
telekomunikacyjne, ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych, ustawę z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach
publicznych, ustawę z dnia 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa oraz ustawę
z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym.
2008-07-24
©Kancelaria Sejmu
s. 2/33
1) państwowy zasób kadrowy – zbiór kandydatów na wysokie stanowiska
państwowe;
2) wysokie stanowiska państwowe – stanowiska, w tym kierownicze stanowi-
ska państwowe, o których mowa w art. 4;
3) egzamin do państwowego zasobu kadrowego, zwany dalej „egzaminem” –
sprawdzian wiedzy, umiejętności i predyspozycji kierowniczych, którego
złożenie z wynikiem pozytywnym skutkuje uzyskaniem świadectwa po-
twierdzającego kwalifikacje do pracy na wysokim stanowisku państwo-
wym;
4) konkurs na wysokie stanowisko państwowe – sprawdzian wiedzy, umiejęt-
ności i predyspozycji kierowniczych, w wyniku którego może zostać wy-
brany najlepszy kandydat na wysokie stanowisko państwowe.
Art. 3.
Jeżeli w ustawie jest mowa o dyrektorze generalnym urzędu, należy przez to rozu-
mieć także dyrektora generalnego służby zagranicznej.
Rozdział II
Państwowy Zasób Kadrowy
Art. 4.
Ustawę stosuje się do:
1) kierowników centralnych urzędów administracji rządowej i ich zastępców;
2) prezesów agencji państwowych i ich zastępców:
a) Agencji Nieruchomości Rolnych,
b) (uchylona),
c) Agencji Rynku Rolnego,
d) Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości,
e) Wojskowej Agencji Mieszkaniowej,
f) Agencji Mienia Wojskowego,
g) Agencji Rezerw Materiałowych;
3) prezesów zarządów państwowych funduszy i ich zastępców:
a) Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
b) Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;
4) Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia;
5) Sekretarza Rady Ministrów;
6) (uchylony);
7) wojewódzkich lekarzy weterynarii i ich zastępców;
2008-07-24
©Kancelaria Sejmu
s. 3/33
8) kierowników państwowych jednostek organizacyjnych podległych lub
nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów lub właściwych ministrów i
ich zastępców;
9) dyrektorów generalnych urzędów lub osób na innych równoważnych sta-
nowiskach utworzonych na podstawie odrębnych przepisów;
10) kierujących departamentami lub komórkami równorzędnymi w minister-
stwach i urzędach centralnych oraz urzędach obsługujących przewodniczą-
cych komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów, Kancelarii Prezesa
Rady Ministrów, urzędach wojewódzkich, państwowych jednostkach or-
ganizacyjnych, o których mowa w pkt 8, a także ich zastępców;
11) stanowisk kierowniczych, o których mowa w przepisach wydanych na
podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicz-
nej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403 oraz z 2004 r. Nr 273, poz. 2703).
Art. 4a.
(uchylony).
Art. 5.
1. Wysokie stanowiska państwowe, o których mowa w art. 4 pkt 8–11, mogą także
zajmować osoby oddelegowane, na podstawie odrębnych przepisów, do wyko-
nywania zadań poza jednostką organizacyjną, w której są zatrudnione.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1, nie należą do państwowego zasobu kadrowe-
go.
Art. 6.
1. Państwowy zasób kadrowy tworzą:
1) urzędnicy służby cywilnej;
2) osoby, które złożą z wynikiem pozytywnym egzamin;
3) osoby, które wygrają konkurs ogłoszony przez Prezesa Rady Ministrów, o
którym mowa w art. 8 ust. 1;
4) osoby mianowane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na pełno-
mocnych przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej w innych państwach i
przy organizacjach międzynarodowych;
5) osoby posiadające stopień naukowy doktora.
Uwaga: dodano pkt 5 mimo istnienia pkt 5 jw.; dodany poniżej pkt 5 wszedł
w życie z dniem 10.10.2007 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1242).
5) osoby wymienione w art. 15a ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służ-
bie cywilnej (Dz.U. Nr 170, poz. 218, z późn. zm.
2)
), których ostatnim
stanowiskiem służbowym zajmowanym w czasie pełnienia zawodowej
służby wojskowej było stanowisko związane z kierowaniem departa-
mentem lub komórką równorzędną w Ministerstwie Obrony Narodo-
wej, a także ich zastępcy.
2)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 218, poz. 1592 i Nr 249,
poz. 1832 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162, Nr 123, poz. 847 i Nr 176, poz. 1242.
2008-07-24
 ©Kancelaria Sejmu
s. 4/33
2. Przynależność do państwowego zasobu kadrowego osób, o których mowa w
ust. 1, trwa przez okres dziesięciu lat od dnia wejścia do państwowego zasobu
kadrowego.
3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2, ponowne wejście do państwowego
zasobu kadrowego wymaga złożenia egzaminu z pozytywnym wynikiem.
Art. 7.
1. Egzamin przeprowadza Krajowa Szkoła Administracji Publicznej co najmniej
trzy razy w roku.
2. Ogłoszenie o egzaminie publikuje się w Biuletynie Informacji Publicznej Kan-
celarii Prezesa Rady Ministrów co najmniej na dwa miesiące przed jego termi-
nem.
3. Do egzaminu może przystąpić osoba, która:
1) ma tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest żołnierzem rezerwy lub nie podlega powszechnemu obowiązkowi
obrony;
3) jest obywatelem polskim;
4) korzysta z pełni praw publicznych;
5) nie była karana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skar-
bowe;
6) cieszy się nieposzlakowaną opinią;
7) posiada co najmniej trzyletni staż pracy;
8) zna co najmniej jeden język obcy spośród języków roboczych Unii Euro-
pejskiej.
4. Osoba przystępująca do egzaminu wnosi opłatę w wysokości 50% minimalnego
wynagrodzenia przewidzianego w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za
pracę. Opłata stanowi przychód Krajowej Szkoły Administracji Publicznej.
5. Osoba, która złożyła egzamin z wynikiem pozytywnym, otrzymuje świadectwo
potwierdzające kwalifikacje do pracy na wysokim stanowisku państwowym.
6. Prezes Rady Ministrów, uwzględniając potrzebę zapewnienia obiektywności
postępowania, sprawnego przeprowadzenia egzaminów, wszechstronnej oceny
wiedzy, umiejętności i predyspozycji kierowniczych kandydatów, powszech-
ności dostępu do egzaminu oraz jawności wyników prac komisji egzaminacyj-
nej, określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres tematyczny egzaminu, w tym obejmujący znajomość języka obcego,
o którym mowa w ust. 3 pkt 8, oraz sprawdzenia predyspozycji kierowni-
czych kandydatów;
2) organizację i sposób przeprowadzania egzaminu oraz sposób ustalania
ocen, w tym najniższą ocenę pozytywną warunkującą złożenie egzaminu z
wynikiem pozytywnym;
3) sposób wnoszenia opłaty, o której mowa w ust. 4;
4) wzór świadectwa potwierdzającego kwalifikacje do pracy na wysokim sta-
nowisku państwowym;
2008-07-24
©Kancelaria Sejmu
s. 5/33
5) wysokość wynagrodzenia egzaminatorów, w ramach środków uzyskanych
z opłat, o których mowa w ust. 4.
Art. 8.
1. Jeżeli ze względu na szczególne doświadczenie lub umiejętności zawodowe,
które są wymagane do pracy na stanowisku obsadzanym z państwowego zaso-
bu kadrowego, nie jest możliwe powołanie osoby z państwowego zasobu ka-
drowego, Prezes Rady Ministrów ogłasza konkurs na wysokie stanowisko pań-
stwowe.
2. Do konkursu może przystąpić każdy, kto spełnia wymagania określone w art. 7
ust. 3 oraz w ogłoszeniu o konkursie, a także wniesie opłatę w wysokości 50%
minimalnego wynagrodzenia przewidzianego w przepisach o minimalnym wy-
nagrodzeniu za pracę.
3. Opłata, o której mowa w ust. 2, stanowi przychód Krajowej Szkoły Administra-
cji Publicznej.
4. Ogłoszenie o konkursie zamieszcza się w Biuletynie Informacji Publicznej
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
5. Konkurs przeprowadza Krajowa Szkoła Administracji Publicznej. Dyrektor
Krajowej Szkoły Administracji Publicznej powołuje komisję konkursową skła-
dającą się z osób wyróżniających się wiedzą i doświadczeniem z zakresu admi-
nistracji publicznej i zarządzania oraz nienaganną postawą etyczną.
6. Do przeprowadzenia konkursu stosuje się przepisy wydane na podstawie art. 7
ust. 6, z tym że komisja konkursowa uzupełnia zakres tematyczny o szczególne
zagadnienia wynikające z ogłoszenia o konkursie oraz wskazuje najlepszego
kandydata lub kandydatów na stanowisko.
7. Przepis art. 7 ust. 5 stosuje się odpowiednio.
Art. 9.
1. Ewidencję osób należących do państwowego zasobu kadrowego prowadzi Szef
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, obejmuje imię i nazwisko osoby oraz in-
formacje, o których mowa w art. 7 ust. 3 pkt 1-5, 7 i 8.
3. Dane objęte ewidencją, o której mowa w ust. 1, Szef Kancelarii Prezesa Rady
Ministrów udostępnia osobie upoważnionej do powołania na wysokie stanowi-
sko państwowe, na jej wniosek.
Rozdział III
Wysokie stanowiska państwowe
Art. 10.
1. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 4 pkt 1-4 i 8, są powoływane z
państwowego zasobu kadrowego przez uprawnione organy, o których mowa w
przepisach o ich utworzeniu oraz w sposób w nich wskazany.
2008-07-24
[ Pobierz całość w formacie PDF ]