ustawa ppp, Administracja, Semestr 5, Gospodarka komunalna [ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/14
USTAWA
z dnia 19 grudnia 2008 r.
o partnerstwie publiczno-prywatnym
1)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Ustawa określa zasady współpracy podmiotu publicznego i partnera prywatnego
w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego.
2. Przedmiotem partnerstwa publiczno-prywatnego jest wspólna realizacja przed-
sięwzięcia oparta na podziale zadań i ryzyk pomiędzy podmiotem publicznym i
partnerem prywatnym.
Opracowano na
podstawie: Dz. U. z
2009 r. Nr 19, poz.
100, z 2010 r. Nr 106,
poz. 675, z 2011 r. Nr
232, poz. 1378.
Art. 2.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) podmiot publiczny:
a) jednostkę sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów o fi-
nansach publicznych,
b) inną, niż określona w lit. a, osobę prawną, utworzoną w szczególnym
celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym niemających
charakteru przemysłowego ani handlowego, jeżeli podmioty, o których
mowa w tym przepisie oraz w lit. a, pojedynczo lub wspólnie, bezpo-
średnio lub pośrednio przez inny podmiot:
- finansują ją w ponad 50% lub
- posiadają ponad połowę udziałów albo akcji, lub
- sprawują nadzór nad organem zarządzającym, lub
1)
Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, ustawę z dnia
26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z dnia 30 sierpnia 1991 r. o za-
kładach opieki zdrowotnej, ustawę z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomo-
ściami rolnymi Skarbu Państwa, ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych, ustawę z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej, ustawę z dnia 21 sierpnia
1997 r. o gospodarce nieruchomościami, ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środo-
wiska, ustawę z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, ustawę z dnia 24 kwietnia 2003 r. o
działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Ryn-
ku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych, ustawę z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach
publicznych, ustawę z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego,
ustawę z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, ustawę z dnia 8 grudnia
2006 r. o Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej, ustawę z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu
finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 oraz ustawę z dnia 7
września 2007 r. o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie
dozoru elektronicznego.
2011-12-29
 ©Kancelaria Sejmu
s. 2/14
- mają prawo do powoływania ponad połowy składu organu nad-
zorczego lub zarządzającego,
c) związki podmiotów, o których mowa w lit. a i b;
2) partner prywatny – przedsiębiorcę lub przedsiębiorcę zagranicznego;
3) składnik majątkowy – nieruchomość, część składową nieruchomości, przed-
siębiorstwo w rozumieniu art. 55
1
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Ko-
deks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.
2)
), rzecz ruchomą oraz
prawo majątkowe;
4) przedsięwzięcie:
a) budowę lub remont obiektu budowlanego,
b) świadczenie usług,
c) wykonanie dzieła, w szczególności wyposażenie składnika majątkowe-
go w urządzenia podwyższające jego wartość lub użyteczność, lub
d) inne świadczenie
– połączone z utrzymaniem lub zarządzaniem składnikiem majątkowym,
który jest wykorzystywany do realizacji przedsięwzięcia publiczno-
prywatnego lub jest z nim związany;
5) wkład własny – świadczenie podmiotu publicznego lub partnera prywatnego
polegające w szczególności na:
a) poniesieniu części wydatków na realizację przedsięwzięcia, w tym sfi-
nansowaniu dopłat do usług świadczonych przez partnera prywatnego
w ramach przedsięwzięcia,
b) wniesieniu składnika majątkowego.
Art. 3.
Do zadań ministra właściwego do spraw gospodarki w zakresie ustawy należy
w szczególności upowszechnianie i promowanie partnerstwa publiczno-prywatnego,
dokonywanie analiz i ocen funkcjonowania partnerstwa publiczno-prywatnego,
w tym stanu i perspektyw finansowego zaangażowania sektora prywatnego.
2)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19,
poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z
1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79,
poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27,
poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542,
Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i
Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000
r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz.
91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141,
poz. 1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151, z 2004
r., Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692, Nr 172, poz. 1804 i Nr 281, poz. 2783, z
2005 r. Nr 48, poz. 462, Nr 157, poz. 1316 i Nr 172, poz. 1438, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr
164, poz. 1166, z 2007 r. Nr 80, poz. 538, Nr 82, poz. 557 i Nr 181, poz. 1287 oraz z 2008 r. Nr
116, poz. 731, Nr 163, poz. 1012, Nr 220, poz. 1425 i 1431 i Nr 228, poz. 1506.
2011-12-29
 ©Kancelaria Sejmu
s. 3/14
Rozdział 2
Wybór partnera prywatnego
Art. 4.
1. Jeżeli wynagrodzeniem partnera prywatnego jest prawo do pobierania pożytków
z przedmiotu partnerstwa publiczno-prywatnego, albo przede wszystkim to pra-
wo wraz z zapłatą sumy pieniężnej, do wyboru partnera prywatnego i umowy o
partnerstwie publiczno-prywatnym stosuje się przepisy ustawy z dnia 9 stycznia
2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz. U. Nr 19, poz. 101, Nr
157, poz. 1241 i Nr 223, poz. 1778), w zakresie nieuregulowanym w niniejszej
ustawie.
2. W przypadkach innych niż określone w ust. 1, do wyboru partnera prywatnego i
umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym stosuje się przepisy ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223,
poz. 1655, z późn. zm.
3)
), w zakresie nieregulowanym w niniejszej ustawie.
3. W przypadkach, w których nie ma zastosowania ustawa z dnia 9 stycznia 2009 r.
o koncesji na roboty budowlane lub usługi ani ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówień publicznych, wyboru partnera prywatnego dokonuje się w
sposób gwarantujący zachowanie uczciwej i wolnej konkurencji oraz przestrze-
ganie zasad równego traktowania, przejrzystości i proporcjonalności, przy od-
powiednim uwzględnieniu przepisów niniejszej ustawy, a w przypadku wniesie-
nia przez partnera publicznego wkładu własnego będącego nieruchomością, tak-
że przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami
(Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 i Nr 106, poz.675).
Art. 5.
Podmiot publiczny, po zamieszczeniu ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicz-
nych albo opublikowaniu ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o
których mowa w ustawach wymienionych w art. 4, dodatkowo zamieszcza w Biule-
tynie Informacji Publicznej informację o planowanym partnerstwie publiczno-
prywatnym.
Art. 6.
1. Najkorzystniejszą jest oferta, która przedstawia najkorzystniejszy bilans wyna-
grodzenia i innych kryteriów odnoszących się do przedsięwzięcia.
2. Kryteriami oceny ofert są:
1) podział zadań i ryzyk związanych z przedsięwzięciem pomiędzy podmiotem
publicznym i partnerem prywatnym;
2) terminy i wysokość przewidywanych płatności lub innych świadczeń pod-
miotu publicznego, jeżeli są one planowane.
3. Kryteriami oceny ofert mogą być również w szczególności:
1) podział dochodów pochodzących z przedsięwzięcia pomiędzy podmiotem
publicznym i partnerem prywatnym;
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 171, poz.
1058, Nr 220, poz. 1420 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 101, Nr 65, poz. 545, Nr 91,
poz. 742, Nr 157, poz. 1241, Nr 206, poz. 1591, Nr 219, poz. 1706 i Nr 223, poz. 1778.
2011-12-29
 ©Kancelaria Sejmu
s. 4/14
2) stosunek wkładu własnego podmiotu publicznego do wkładu partnera pry-
watnego;
3) efektywność realizacji przedsięwzięcia, w tym efektywność wykorzystania
składników majątkowych;
4) kryteria odnoszące się bezpośrednio do przedmiotu przedsięwzięcia, w
szczególności jakość, funkcjonalność, parametry techniczne, poziom ofero-
wanych technologii, koszt utrzymania, serwis.
Rozdział 3
Umowa o partnerstwie publiczno-prywatnym oraz realizacja partnerstwa
publiczno-prywatnego
Art. 7.
1. Przez umowę o partnerstwie publiczno-prywatnym partner prywatny zobowiązu-
je się do realizacji przedsięwzięcia za wynagrodzeniem oraz poniesienia w cało-
ści albo w części wydatków na jego realizację lub poniesienia ich przez osobę
trzecią, a podmiot publiczny zobowiązuje się do współdziałania w osiągnięciu
celu przedsięwzięcia, w szczególności poprzez wniesienie wkładu własnego.
2. Wynagrodzenie partnera prywatnego zależy przede wszystkim od rzeczywistego
wykorzystania lub faktycznej dostępności przedmiotu partnerstwa publiczno-
prywatnego.
3. Umowa o partnerstwie publiczno-prywatnym określa skutki nienależytego wy-
konania i niewykonania zobowiązania, w szczególności kary umowne lub obni-
żenie wynagrodzenia partnera prywatnego lub spółki, o której mowa w art. 14
ust. 1.
<4. Do odpowiedzialności za wykonanie umowy o partnerstwie publiczno-
prywatnym i wniesienia zabezpieczenia należytego wykonania umowy prze-
pisu art. 141 ustawy, o której mowa w art. 4 ust. 2, nie stosuje się.>
Art. 8.
Podmiot publiczny ma prawo do bieżącej kontroli realizacji przedsięwzięcia przez
partnera prywatnego. Zasady i szczegółowy tryb przeprowadzania kontroli określa
umowa o partnerstwie publiczno-prywatnym.
Art. 9.
1. Wniesienie wkładu własnego w postaci składnika majątkowego może nastąpić w
szczególności w drodze sprzedaży, użyczenia, użytkowania, najmu albo dzier-
żawy.
2. Jeżeli składnik majątkowy wniesiony przez podmiot publiczny jest wykorzysty-
wany przez partnera prywatnego w sposób oczywiście sprzeczny z jego prze-
znaczeniem określonym w umowie o partnerstwie publiczno-prywatnym, part-
ner prywatny jest zobowiązany przekazać ten składnik podmiotowi publicznemu
na zasadach określonych w umowie o partnerstwie publiczno-prywatnym.
3. Jeżeli składnik majątkowy był własnością partnera prywatnego, partnerowi pry-
watnemu przysługuje zwrot wartości składnika majątkowego według stanu z
chwili przekazania. W innym przypadku, partner prywatny może żądać zwrotu
nakładów koniecznych o tyle, o ile nie mają pokrycia w korzyściach, które uzy-
skał ze składnika majątkowego. Zwrotu innych nakładów może żądać o tyle, o
Dodany ust. 4 w art.
7 wchodzi w życie z
dn. 1.01.2012 r. (Dz.
U. z 2011 r. Nr 232,
poz. 1378).
2011-12-29
©Kancelaria Sejmu
s. 5/14
ile zwiększają wartość składnika w chwili przekazania podmiotowi publiczne-
mu. Jednakże gdy nakłady zostały dokonane po chwili, w której podmiot pu-
bliczny na piśmie zażądał przekazania lub dowiedział się o wytoczeniu przeciw-
ko niemu powództwa o przekazanie, może on żądać zwrotu jedynie nakładów
koniecznych.
4. Jeżeli składnik majątkowy podmiotu publicznego stanowił wkład niepieniężny
do spółki, o której mowa w art. 14 ust. 1, jego przekazania w razie wykorzysta-
nia niezgodnie z przeznaczeniem dokonuje się na zasadach określonych w
umowie lub statucie spółki.
Art. 10.
1. Podmiot publiczny niezwłocznie po rozwiązaniu umowy o partnerstwie publicz-
no-prywatnym dokona wyboru nowego partnera prywatnego, chyba że przed-
sięwzięcie ma być realizowane w inny sposób.
2. Jeżeli przed wyborem nowego partnera prywatnego podmiot publiczny zlecił
wykonywanie zadań z zakresu partnerstwa publiczno-prywatnego w trybie art.
67 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych,
umowa ta obowiązuje do czasu rozpoczęcia wykonywania umowy o partner-
stwie publiczno-prywatnym.
Art. 11.
1. Po zakończeniu czasu trwania umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym part-
ner prywatny lub spółka, o której mowa w art. 14 ust. 1, przekazuje podmiotowi
publicznemu składnik majątkowy, który był wykorzystywany do realizacji
przedsięwzięcia, w stanie niepogorszonym, z uwzględnieniem jego zużycia
wskutek prawidłowego używania, chyba że umowa o partnerstwie publiczno-
prywatnym stanowi inaczej. Przepis art. 9 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
2. Umowa o partnerstwie publiczno-prywatnym może stanowić, że przekazanie
składnika majątkowego nastąpi na rzecz państwowej lub samorządowej osoby
prawnej lub spółki handlowej z większościowym udziałem jednostki samorządu
terytorialnego albo Skarbu Państwa.
3. Roszczenie podmiotu publicznego przeciwko partnerowi prywatnemu lub spół-
ce, o której mowa w art. 14 ust. 1, o przekazanie składnika majątkowego
przedawnia się z upływem lat dziesięciu od dnia zakończenia czasu trwania
umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym.
Art. 12.
1. W razie sprzedaży przez podmiot publiczny albo spółkę, o której mowa w art. 14
ust. 1, nieruchomości będącej wkładem własnym, partnerowi prywatnemu przy-
sługuje prawo pierwokupu, które może być wykonane w ciągu dwóch miesięcy
od dnia zawiadomienia go o treści umowy zawartej z osobą trzecią, chyba że
umowa o partnerstwie publiczno-prywatnym przewiduje dłuższy termin.
2. Prawo pierwokupu, na warunkach określonych w ust. 1, przysługuje także ostat-
niemu partnerowi prywatnemu przez rok od zakończenia czasu trwania umowy
o partnerstwie publiczno-prywatnym, chyba że:
1) w prawomocnym orzeczeniu sądu stwierdzono jego odpowiedzialność za
nienależyte wykonanie zobowiązania z umowy o partnerstwie publiczno-
prywatnym lub
2011-12-29
[ Pobierz całość w formacie PDF ]