upior, Język Polski - Lektury [ Pobierz całość w formacie PDF ]
, podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na stronie
Utwór opracowany został w ramach projektu
przez
CHARLES BAUDELAIRE
Upiór
ł.  [ ] -
Ty, co niby stal niemylna¹,
Wnikłaś w pierś mą udręczoną,
Niewola, Cierpienie
Co jak czartów zgraja silna,
Zbiegłaś strojną i szaloną,
Czyniąc sobie tron i łoże,
Z upadłego mego ducha,
Żem skut z tobą, podły tworze,
Jak galernik do łańcucha,
Gracz namiętny do gry pęta,
Opój² do swej butelczyny,
Jak robactwo do padliny, —
O! przeklęta, bądź przeklęta!
I błagałem ostre miecze:
Samobójstwo, Rozpacz
„Wyswobódźcie mię z niewoli!”
I zatrutem błagał ciecze:
„Niech jad słabość mą wyzwoli!”
Lecz, wzgardziwszy mną w niedoli,
Niewola
Rzekły do mnie jad i miecze:
„Tyś niegodzien, by z niewoli
Wyswobadzać cię, człowiecze!
Wampir
Gdybyś, głupcze, pęt się zbawił³,
Naszych starań wysiłkami,
Ty byś wskrzesił całusami
Wampira, który cię dławił⁴!”
¹
i
— nieomylny.
²
pó
— człowiek nadużywający alkoholu.
³
i i
— uratować od czegoś, wyzwolić; pozbyć się czegoś.
⁴
i
— dusić, prześladować, gnębić.
Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go
swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami
(przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione
są na licencji
.
Źródło:
Tekst opracowany na podstawie: Karol Baudelaire, Kwiaty grzechu, tłum. Adam M-ski [Zofia Trzeszczkowska]
i Antoni Lange, H. Cohn, Warszawa 
wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Opracowanie redakcyjne i przypisy: Aleksandra Sekuła, Marta Niedziałkowska, Weronika Trzeciak.
Okładka na podstawie:
  [ Pobierz całość w formacie PDF ]