ust insp wet, Medycyna Weterynaryjna, II Rok, DOBROSTAN, ETOLOGIA I OCHRONA ZWIERZĄT [ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu s. 1/24
USTAWA
z dnia 29 stycznia 2004 r.
Opracowano na pod-
stawie: Dz.U. z 2004
r. Nr 33, poz. 287, Nr
91, poz. 877.
o Inspekcji Weterynaryjnej
1)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa:
1) zadania, organizację, tryb działania oraz zasady finansowania Inspekcji
Weterynaryjnej, zwanej dalej „Inspekcją”;
2) zasady współpracy organów Inspekcji z organami centralnymi państw
członkowskich Unii Europejskiej odpowiedzialnymi za przestrzeganie sto-
sowania prawodawstwa weterynaryjnego lub organami, którym takie kom-
petencje zostały przekazane (właściwą władzą), oraz Komisją Europejską w
zakresie realizacji zadań Inspekcji;
3) zasady wystawiania świadectw zdrowia, w tym określone w przepisach za-
wartych w aktach prawnych wymienionych w załącznikach nr 1 i 2 do
ustawy z dnia 10 grudnia 2003 r. o kontroli weterynaryjnej w handlu (Dz.U.
Nr 16, poz. 145).
Art. 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o prawodawstwie weterynaryjnym - rozumie się przez
to przepisy Unii Europejskiej, a także przepisy wdrażające te przepisy, w szczegól-
ności przepisy o granicznej kontroli weterynaryjnej, kontroli weterynaryjnej w han-
dlu, wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego, zdro-
wiu zwierząt i zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz o ochronie zwierząt.
1)
Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w wo-
jewództwie oraz ustawę z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej.
04-05-13
 ©Kancelaria Sejmu s. 2/24
Art. 3.
1. Inspekcja realizuje zadania z zakresu ochrony zdrowia zwierząt oraz bezpieczeń-
stwa produktów pochodzenia zwierzęcego w celu zapewnienia ochrony zdrowia
publicznego.
2. Inspekcja wykonuje swoje zadania w szczególności przez:
1) zwalczanie:
a) chorób zakaźnych zwierząt, w tym zapobieganie wystąpieniu, wykry-
wanie i likwidowanie ognisk tych chorób,
b) chorób zwierząt, które mogą być przenoszone na człowieka ze zwierzę-
cia lub przez produkty pochodzenia zwierzęcego, zwanych dalej „zoo-
nozami”, lub biologicznych czynników chorobotwórczych wywołują-
cych te choroby;
2) monitorowanie zakażeń zwierząt;
3) badanie zwierząt rzeźnych i produktów pochodzenia zwierzęcego;
4) przeprowadzanie:
a) weterynaryjnej kontroli granicznej,
b) kontroli weterynaryjnej w handlu i wywozie zwierząt oraz produktów w
rozumieniu przepisów o kontroli weterynaryjnej w handlu;
5) sprawowanie nadzoru nad:
a) bezpieczeństwem produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym nad
wymaganiami weterynaryjnymi przy ich produkcji, umieszczaniu na
rynku oraz sprzedaży bezpośredniej,
b) wprowadzaniem na rynek zwierząt i ubocznych produktów pochodze-
nia zwierzęcego,
c) wytwarzaniem, obrotem i stosowaniem środków żywienia zwierząt,
d) zdrowiem zwierząt przeznaczonych do rozrodu oraz jakością zdrowotną
materiału biologicznego,
e) obrotem produktami leczniczymi weterynaryjnymi, wyrobami medycz-
nymi przeznaczonymi dla zwierząt oraz warunkami ich wytwarzania,
f) wytwarzaniem i stosowaniem pasz leczniczych,
g) przestrzeganiem przepisów o ochronie zwierząt,
h) przestrzeganiem zasad identyfikacji i rejestracji zwierząt oraz prze-
mieszczaniem zwierząt,
i) przestrzeganiem wymagań weterynaryjnych w gospodarstwach utrzy-
mujących zwierzęta gospodarskie;
6) prowadzenie monitorowania substancji niedozwolonych, pozostałości che-
micznych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń promienio-
twórczych u zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego, w wodzie
przeznaczonej do pojenia zwierząt i środkach żywienia zwierząt;
7) prowadzenie wymiany informacji w ramach systemów wymiany informacji,
o których mowa w przepisach Unii Europejskiej.
04-05-13
©Kancelaria Sejmu s. 3/24
3. Inspekcja wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1 i 2, na podstawie przepi-
sów odrębnych.
4. Na terenach i w stosunku do jednostek organizacyjnych podległych i nadzoro-
wanych przez Ministra Obrony Narodowej oraz jednostek wojsk obcych prze-
bywających na tych terenach zadania określone w ust. 1 wykonuje Szef Służby
Weterynaryjnej - Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego.
5. Szef Służby Weterynaryjnej - Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego wyko-
nuje swoje zadania przy pomocy Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej.
6. Szef Służby Weterynaryjnej - Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego lub
osoba przez niego upoważniona może uczestniczyć w prowadzonej przez organy
Inspekcji:
1) weterynaryjnej kontroli granicznej środków transportu, w tym okrętów i
statków powietrznych wykorzystywanych do przewozu zwierząt lub pro-
duktów pochodzenia zwierzęcego na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospo-
litej Polskiej oraz wojsk obcych;
2) kontroli zakładów zaopatrujących lub ubiegających się o zaopatrywanie Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w produkty pochodzenia zwierzęcego.
7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, organizację oraz
szczegółowe warunki i tryb wykonywania zadań przez Wojskową Inspekcję
Weterynaryjną, uwzględniając rodzaj i charakter
zadań, kompetencje i wymaga-
nia niezbędne do sprawowania nadzoru oraz możliwość skutecznego wykony-
wania tych zadań.
8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z Ministrem Obrony Na-
rodowej, w drodze rozporządzenia, określi formy współpracy organów Inspekcji
z Wojskową Inspekcją Weterynaryjną, uwzględniając:
1) sposób i tryb wzajemnego przekazywania informacji z zakresu, o którym
mowa w ust. 2 pkt 1-4;
2) zakres tej współpracy przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;
3) warunki i sposób organizacji, uczestnictwa i prowadzenia wspólnych szko-
leń Inspekcji i Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej.
Art. 4.
Organy Inspekcji, przy wykonywaniu swoich zadań, współpracują z właściwymi
organami administracji rządowej i jednostkami samorządu terytorialnego oraz orga-
nami samorządu lekarsko-weterynaryjnego.
Rozdział 2
Organizacja i funkcjonowanie Inspekcji
Art. 5.
1. Organami Inspekcji są:
1) Główny Lekarz Weterynarii;
04-05-13
©Kancelaria Sejmu s. 4/24
2) wojewódzki lekarz weterynarii, jako kierownik wojewódzkiej inspekcji we-
terynaryjnej wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w wo-
jewództwie;
3) powiatowy lekarz weterynarii, jako kierownik powiatowej inspekcji wetery-
naryjnej wchodzącej w skład niezespolonej administracji rządowej;
4) graniczny lekarz weterynarii.
2. Zadania organów Inspekcji wykonują:
1) lekarze weterynarii i inne osoby zatrudnione w Inspekcji oraz lekarze wete-
rynarii wyznaczeni do wykonywania określonych czynności;
2) osoby niebędące lekarzami weterynarii wyznaczone do wykonywania okre-
ślonych czynności o charakterze pomocniczym.
3. Lekarze weterynarii wyznaczeni do wykonywania określonych czynności oraz
osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wykonują powierzone czynności pod
nadzorem i w imieniu organów Inspekcji.
4. Lekarze weterynarii, o których mowa w ust. 2 pkt 1, są urzędowymi lekarzami
weterynarii.
Art. 6.
1. Inspekcją kieruje Główny Lekarz Weterynarii będący centralnym organem ad-
ministracji rządowej.
2. Główny Lekarz Weterynarii podlega ministrowi właściwemu do spraw rolnic-
twa.
3. Głównego Lekarza Weterynarii powołuje, na wniosek ministra właściwego do
spraw rolnictwa, Prezes Rady Ministrów. Prezes Rady Ministrów odwołuje
Głównego Lekarza Weterynarii.
4. Zastępców Głównego Lekarza Weterynarii, w liczbie dwóch, powołuje i odwo-
łuje minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek Głównego Lekarza We-
terynarii.
5. Głównym Lekarzem Weterynarii oraz jego zastępcą może być osoba, która:
1) jest lekarzem weterynarii posiadającym prawo wykonywania zawodu na te-
rytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) posiada 7-letni staż pracy w administracji publicznej w zakresie realizacji
zadań związanych z weterynarią;
3) posiada tytuł specjalisty z epizootiologii i administracji weterynaryjnej lub
higieny zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego.
6. Główny Lekarz Weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy Głównego
Inspektoratu Weterynarii.
7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze zarządzenia, statut
Głównego Inspektoratu Weterynarii, uwzględniając możliwość realizacji zadań,
o których mowa w art. 13.
04-05-13
©Kancelaria Sejmu s. 5/24
Art. 7.
1. Organem doradczo-opiniodawczym Głównego Lekarza Weterynarii w zakresie,
o którym mowa w art. 3 ust. 2, jest Rada Sanitarno-Epizootyczna, zwana dalej
„Radą”.
2. Rada liczy 7 członków.
3. Kadencja Rady trwa 4 lata.
4. Członków Rady powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, na
wniosek Głównego Lekarza Weterynarii, spośród osób wyróżniających się wie-
dzą oraz doświadczeniem zawodowym w dziedzinie sanitarno-epizootycznej.
5. Członkowie Rady wybierają ze składu Rady przewodniczącego i sekretarza.
6. Przewodniczący Rady może zapraszać na jej posiedzenia osoby niebędące
członkami Rady, posiadające wiedzę lub doświadczenie zawodowe w dziedzinie
sanitarno-epizootycznej.
7. Rada działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu. Regulamin Ra-
dy zatwierdza Główny Lekarz Weterynarii.
8. Członkom Rady przysługuje zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania oraz
diety na warunkach stosowanych przy podróżach służbowych pracowników za-
trudnionych w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej i
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 77
5
§ 2 Kodeksu pracy.
9. Koszty obsługi administracyjno-biurowej Rady oraz zwrot kosztów i diet, o któ-
rych mowa w ust. 8, są pokrywane z budżetu państwa ze środków będących w
dyspozycji ministra właściwego do spraw rolnictwa.
Art. 8.
1. Wojewódzki lekarz weterynarii podlega, w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa
sanitarno-epizootycznego na obszarze swojej właściwości, Głównemu Lekarzo-
wi Weterynarii.
2. Graniczny lekarz weterynarii podlega Głównemu Lekarzowi Weterynarii.
3. Powiatowy lekarz weterynarii podlega wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii.
4. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, terytorial-
ny zakres działania powiatowych i granicznych lekarzy weterynarii oraz ich sie-
dziby, biorąc pod uwagę:
1) zasadniczy podział terytorialny państwa, z tym że zakres działania powiato-
wego lekarza weterynarii może obejmować kilka powiatów;
2) możliwości finansowe i organizacyjne Inspekcji;
3) potrzebę zapewnienia realizacji zadań Inspekcji na obszarze całego kraju.
Art. 9.
1. Wojewódzkim, powiatowym i granicznym lekarzem weterynarii oraz ich zastęp-
cą może być osoba, która:
04-05-13
[ Pobierz całość w formacie PDF ]