Ustawa Prawo Celne 2012, Materiały naukowe, Materiały - prawo celne [ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/33
USTAWA
z dnia 19 marca 2004 r.
Prawo celne
1)
Opracowano na pod-
stawie Dz. U. z 2004
r. Nr 68 poz. 622, Nr
273, poz. 2703, z 2008
r. Nr 209, poz. 1320,
Nr 215, poz. 1355, z
2009 r. Nr 168, poz.
1323, z 2010 r. Nr
106, poz. 673, z 2011
r. Nr 106, poz. 622,
Nr 254, poz. 1529, z
2012 r. poz. 908.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa reguluje w zakresie uzupełniającym przepisy prawa wspólnotowego:
1) zasady przywozu towarów na obszar celny Wspólnoty Europejskiej, zwanej
dalej „Wspólnotą”, i wywozu towarów z tego obszaru,
2) zasady postępowania z towarami objętymi Wspólną Polityką Rolną,
3) sposób przekazywania informacji do celów ewidencji i statystyki dotyczącej
obrotu towarowego z państwami członkowskimi Wspólnoty
– oraz związane z tym prawa i obowiązki osób, a także uprawnienia i obowiązki
organów celnych.
Art. 2.
Wprowadzenie towaru na obszar celny Wspólnoty lub jego wyprowadzenie z tego
obszaru powoduje z mocy prawa powstanie obowiązków i uprawnień przewidzia-
nych w przepisach prawa celnego, jeżeli przepisy prawa, w tym umowy międzynaro-
dowe, nie stanowią inaczej.
Art. 3.
Ustawa ma zastosowanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że umowa
międzynarodowa stanowi inaczej.
Art. 4.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) terytorium państwa trzeciego – terytorium państwa nienależącego do
Wspólnoty;
1)
Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie – z
dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej – dotyczą ogłosze-
nia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.
2012-08-22
 ©Kancelaria Sejmu
s. 2/33
3) Wspólnotowy Kodeks Celny – rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92
z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny
(Dz. Urz. WE L 302, z 19.10.1992), ostatnio zmienione aktem dotyczącym
warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Repu-
bliki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki
Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowe-
nii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących pod-
stawę Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.9.2003);
4) Rozporządzenie Wykonawcze – rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93
z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporzą-
dzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks
Celny (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993), ostatnio zmienione rozporządze-
niem Komisji (EWG) nr 1335/2003 z dnia 25 lipca 2003 r. zmieniającym
rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu
wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego
Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 187 z 26.7.2003);
5) Rozporządzenie ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych –
rozporządzenie Rady (WE) Nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. usta-
nawiające wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z
10.12.2009, str. 23).
Art. 5.
1. Przepis art. 37 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego stosuje się odpowiednio
do przemieszczania towarów pomiędzy terytorium kraju a pozostałą częścią ob-
szaru celnego Wspólnoty, którymi obrót podlega na mocy przepisów krajowych,
przepisów wspólnotowych lub umów międzynarodowych zakazom lub ograni-
czeniom, a także do przemieszczania towarów, których nabycie wewnątrz-
wspólnotowe lub dostawa wewnątrzwspólnotowa podlega opodatkowaniu po-
datkiem akcyzowym.
2. W przypadku uzasadnionego przypuszczenia lub stwierdzenia naruszenia przepi-
sów mających zastosowanie do towarów, o których mowa w ust. 1, organ celny,
w sprawach nienależących do jego właściwości, niezwłocznie zawiadamia wła-
ściwe organy nadzoru i kontroli, które podejmują stosowne działania. Jeżeli jest
to uzasadnione, organ celny może również w takim przypadku zatrzymać towar i
niezwłocznie przekazać go tym organom.
Art. 6.
Czynności w ramach dozoru celnego (kontrola celna) oraz zakres tych czynności
określa ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz.
1323).
Art. 7.
Do obliczania terminów określonych w przepisach wspólnotowego prawa celnego
stosuje się rozporządzenie nr 1182/71/EWG/EURATOM z dnia 3 czerwca 1971 r.
określające zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów (Dz. Urz. WE L
124 z 8.6.1971).
2012-08-22
©Kancelaria Sejmu
s. 3/33
Art. 8.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozpo-
rządzenia, wzory formularzy stosowanych w sprawach celnych, mając na uwadze
jednolite wykonywanie przepisów prawa celnego oraz ułatwienie w dokonywaniu
formalności przed organami celnymi. Rozporządzenie może zawierać instrukcje wy-
pełniania tych formularzy.
Art. 9.
Termin przechowywania dokumentów, o którym mowa w art. 16 Wspólnotowego
Kodeksu Celnego, wynosi 5 lat.
Art. 10.
Świadectwa pochodzenia towarów wywożonych z terytorium kraju są wystawiane
przez organy celne na pisemny wniosek eksportera lub nadawcy towaru, chyba że
umowy międzynarodowe stanowią inaczej.
Art. 11.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych wyznaczy, w drodze rozporzą-
dzenia, kurs wymiany, o którym mowa w rozdziale 6 tytułu 5 Rozporządzenia Wy-
konawczego, stosowany w celu ustalenia wartości celnej, mając na uwadze postano-
wienia wspólnotowego prawa celnego oraz zapewnienie powszechnej dostępności
informacji w tym zakresie.
Art. 12.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może ogłosić w Dzienniku Urzę-
dowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w drodze obwieszczenia, wyja-
śnienia do Taryfy celnej, obejmujące w szczególności noty wyjaśniające do Zharmo-
nizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów (HS) oraz opinie klasyfika-
cyjne i decyzje Komitetu Systemu Zharmonizowanego.
Art. 13.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia,
procedury przyjmowania i przekazywania wniosków o zaliczenie towarów na poczet
kontyngentu taryfowego, tryb przekazywania informacji w zakresie rejestrowania i
sprawowania kontroli importu specyficznych towarów objętych procedurą nadzoru
importu, mając na uwadze sprawną realizację przepisów prawa celnego oraz uprosz-
czenie w dokonywaniu formalności przed organami celnymi.
Art. 13a.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozpo-
rządzenia, szczegółowe warunki i tryb postępowania w trakcie dokonywania prze-
mieszczania towarów na terytorium kraju w ramach uprzywilejowanego traktowania
taryfowego towarów ze względu na ich końcowe przeznaczenie, o którym mowa w
art. 296 ust. 4 Rozporządzenia Wykonawczego, mając na względzie specyfikę dzia-
łań i czynności podejmowanych przez organy celne w celu zapewnienia prawidło-
wego obrotu towarami, a także gospodarcze potrzeby przedsiębiorców.
2012-08-22
©Kancelaria Sejmu
s. 4/33
Art. 13b.
1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z właściwym
ministrem może upoważnić, w drodze rozporządzenia, inne organy administracji
rządowej do wykonywania niektórych zadań organów celnych określając szcze-
gółowy zakres upoważnienia tych organów oraz miejsca, w których wykonują
one zadania organów celnych.
2. Organom administracji rządowej przy wykonywaniu zadań, o których mowa w
ust. 1, przysługują prawa i obowiązki organów celnych.
Rozdział 2
Wprowadzanie towarów na obszar celny Wspólnoty
i nadawanie im przeznaczenia celnego
Art. 14.
Towary mogą być wprowadzane na obszar celny Wspólnoty lub wyprowadzane z
tego obszaru przez przejścia graniczne otwarte dla danego ruchu, chyba że przepis
szczególny stanowi inaczej.
Art. 15.
1. Wprowadzanie towarów na obszar celny Wspólnoty i ich wyprowadzanie z tego
obszaru jest dozwolone wyłącznie drogą celną określoną przez organ celny i
zgodnie z jego instrukcjami, chyba że przepis odrębny stanowi inaczej.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw transportu może, w drodze rozporządzenia, wyznaczyć
drogi celne, określić sposób poruszania się i przemieszczania towarów po tych
drogach, zabezpieczający przed usunięciem towarów spod dozoru celnego, oraz
ustalić przypadki i warunki, które powinny zostać spełnione, aby przewóz towa-
rów oraz ich wprowadzenie i wyprowadzenie mogło odbywać się poza drogami
celnymi, uwzględniając przepisy dotyczące ruchu turystycznego, ruchu przygra-
nicznego, obrotu pocztowego lub ruchu o mało istotnym znaczeniu ekonomicz-
nym.
Art. 16.
Warunki i tryb tworzenia oraz prowadzenia magazynów czasowego składowania, o
których mowa w art. 185 Rozporządzenia Wykonawczego, określi minister właściwy
do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, mając na uwadze zapew-
nienie właściwego dozoru celnego i kontroli celnej towarów w nich składowanych.
Art. 17.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia,
urzędy celne, w których są dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa
celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być
obejmowane towary. Rozporządzenie powinno uwzględniać możliwość sprawowania
dozoru celnego i kontroli celnej.
2012-08-22
©Kancelaria Sejmu
s. 5/33
Art. 18.
1. W uzasadnionych przypadkach i na warunkach określonych przez organ celny
czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być dokonywane w
miejscach wyznaczonych lub uznanych przez organ celny.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporzą-
dzenia:
1) wymogi, jakie ma spełniać miejsce wyznaczone lub uznane przez organ cel-
ny;
2) warunki i tryb postępowania przy wyznaczaniu lub uznawaniu oraz znosze-
niu przez organ celny tych miejsc;
3) okres, na jaki mogą zostać przez organ celny uznane lub wyznaczone te
miejsca;
4) przypadki, w których czynności przewidziane przepisami prawa celnego
mogą być dokonywane w tych miejscach;
5) rodzaj towarów, którym może zostać nadane przeznaczenie celne w tych
miejscach.
Rozporządzenie powinno uwzględniać właściwość urzędów celnych do doko-
nywania czynności określonych przepisami prawa celnego w zależności od ro-
dzaju towarów lub procedur celnych, a w zakresie wymogów, jakie musi speł-
niać miejsce wyznaczone lub uznane – konieczność skutecznego sprawowania
dozoru celnego.
Art. 19.
1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporzą-
dzenia, szczegółowe wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne, w tym
dokonywane z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, dokumenty, które
mogą być wykorzystywane w charakterze zgłoszenia celnego, oraz dokumenty
dołączane do zgłoszenia celnego. W rozporządzeniu należy w szczególności
określić rodzaje i wzory dokumentów, które mogą być wykorzystywane w cha-
rakterze zgłoszenia celnego, sposób dokonywania zgłoszeń celnych dokonywa-
nych z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego oraz wymogi dotyczące
dokumentów dołączanych do zgłoszenia celnego. Rozporządzenie powinno
uwzględniać różne formy dokonywania zgłoszenia celnego.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze roz-
porządzenia, szczegółowy tryb i warunki przedstawiania towarów
i dokonywania zgłoszeń celnych w obrocie pocztowym. Rozporządzenie powin-
no uwzględniać specyfikę obrotu pocztowego oraz przepisy wspólnotowego
prawa celnego w tym zakresie.
[3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z Ministrem
Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w
drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wprowadzania na obszar celny
Wspólnoty i wyprowadzania poza ten obszar, a także nadawania przeznaczenia
celnego w odniesieniu do okrętów wojennych i wojskowych statków powietrz-
nych oraz wyposażenia i sprzętu jednostek wojskowych i jednostek organizacyj-
nych resortu spraw wewnętrznych i administracji, mając na uwadze prawidłową
realizację obrotu towarowego oraz uproszczenie formalności celnych przed or-
ganami celnymi.]
Nowe brzmienie ust.
3 w art. 19 wchodzi
w życie z dn.
8.09.2012 r. (Dz. U. z
2012 r. poz. 908).
2012-08-22
[ Pobierz całość w formacie PDF ]