ustawa o ochronie przyrody, ►► UMK TORUŃ - wydziały w Toruniu, ► WYDZIAŁ Biologii, WYDZIAŁ Chemii, ... [ Pobierz całość w formacie PDF ]
880
USTAWA
z dnia 16 kwietnia 2004 r.
o ochronie przyrody
Rozdzia∏ 1
6) tworów przyrody ˝ywej i nieo˝ywionej oraz kopal-
nych szczàtków roÊlin i zwierzàt;
Przepisy ogólne
7) krajobrazu;
Art. 1.
Ustawa okreÊla cele, zasady i formy ochro-
ny przyrody ˝ywej i nieo˝ywionej oraz krajobrazu.
8) zieleni w miastach i wsiach;
Art. 2.
1. Ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy,
polega na zachowaniu, zrównowa˝onym u˝ytkowaniu
oraz odnawianiu zasobów, tworów i sk∏adników przy-
rody:
9) zadrzewieƒ.
2. Celem ochrony przyrody jest:
1) utrzymanie procesów ekologicznych i stabilnoÊci
ekosystemów;
1) dziko wyst´pujàcych roÊlin, zwierzàt i grzybów;
2) roÊlin, zwierzàt i grzybów obj´tych ochronà gatun-
kowà;
2) zachowanie ró˝norodnoÊci biologicznej;
3) zachowanie dziedzictwa geologicznego i paleonto-
logicznego;
3) zwierzàt prowadzàcych w´drowny tryb ˝ycia;
4) siedlisk przyrodniczych;
4) zapewnienie ciàg∏oÊci istnienia gatunków roÊlin,
zwierzàt i grzybów, wraz z ich siedliskami, przez
ich utrzymywanie lub przywracanie do w∏aÊciwe-
go stanu ochrony;
5) siedlisk zagro˝onych wygini´ciem, rzadkich i chro-
nionych gatunków roÊlin, zwierzàt i grzybów;
Dziennik Ustaw Nr 92
— 6057 —
Poz. 880
5) ochrona walorów krajobrazowych, zieleni w mia-
stach i wsiach oraz zadrzewieƒ;
mieszaƒce tego gatunku w pierwszym lub drugim
pokoleniu, z wyjàtkiem form, ras i odmian udomo-
wionych, hodowlanych lub uprawnych;
6) utrzymywanie lub przywracanie do w∏aÊciwego
stanu ochrony siedlisk przyrodniczych, a tak˝e po-
zosta∏ych zasobów, tworów i sk∏adników przyrody;
2) korytarz ekologiczny — obszar umo˝liwiajàcy mi-
gracj´ roÊlin, zwierzàt lub grzybów;
7) kszta∏towanie w∏aÊciwych postaw cz∏owieka wo-
bec przyrody przez edukacj´, informowanie i pro-
mocj´ w dziedzinie ochrony przyrody.
3) obszar specjalnej ochrony ptaków — obszar wy-
znaczony, zgodnie z przepisami prawa Unii Euro-
pejskiej, do ochrony populacji dziko wyst´pujà-
cych ptaków jednego lub wielu gatunków, w które-
go granicach ptaki majà korzystne warunki byto-
wania w ciàgu ca∏ego ˝ycia, w dowolnym jego
okresie albo stadium rozwoju;
Art. 3.
Cele ochrony przyrody sà realizowane
przez:
1) uwzgl´dnianie wymagaƒ ochrony przyrody w po-
lityce ekologicznej paƒstwa, programach ochrony
Êrodowiska przyjmowanych przez organy jedno-
stek samorzàdu terytorialnego, koncepcji prze-
strzennego zagospodarowania kraju, strategiach
rozwoju województw, planach zagospodarowania
przestrzennego województw, strategiach rozwoju
gmin, studiach uwarunkowaƒ i kierunków zago-
spodarowania przestrzennego gmin, miejscowych
planach zagospodarowania przestrzennego i pla-
nach zagospodarowania przestrzennego morskich
wód wewn´trznych, morza terytorialnego i wy-
∏àcznej strefy ekonomicznej oraz w dzia∏alnoÊci
gospodarczej i inwestycyjnej;
4) ochrona cz´Êciowa — ochron´ gatunków roÊlin,
zwierzàt i grzybów dopuszczajàcà mo˝liwoÊç re-
dukcji liczebnoÊci populacji oraz pozyskiwania
osobników tych gatunków lub ich cz´Êci;
5) ochrona czynna — stosowanie, w razie potrzeby,
zabiegów ochronnych w celu przywrócenia natu-
ralnego stanu ekosystemów i sk∏adników przyro-
dy lub zachowania siedlisk przyrodniczych oraz
siedlisk roÊlin, zwierzàt lub grzybów;
6) ochrona ex situ — ochron´ gatunków roÊlin, zwie-
rzàt i grzybów poza miejscem ich naturalnego wy-
st´powania oraz ochron´ ska∏, skamienia∏oÊci
i minera∏ów w miejscach ich przechowywania;
2) obejmowanie zasobów, tworów i sk∏adników przy-
rody formami ochrony przyrody;
3) opracowywanie i realizacj´ ustaleƒ planów ochro-
ny dla obszarów podlegajàcych ochronie prawnej,
programów ochrony gatunków, siedlisk i szlaków
migracji gatunków chronionych;
7) ochrona in situ — ochron´ gatunków roÊlin, zwie-
rzàt i grzybów, a tak˝e elementów przyrody nie-
o˝ywionej, w miejscach ich naturalnego wyst´po-
wania;
4) realizacj´ krajowej strategii ochrony i zrównowa-
˝onego u˝ytkowania ró˝norodnoÊci biologicznej
wraz z programem dzia∏aƒ;
8) ochrona krajobrazowa — zachowanie cech charak-
terystycznych danego krajobrazu;
9) ochrona Êcis∏a — ca∏kowite i trwa∏e zaniechanie
bezpoÊredniej ingerencji cz∏owieka w stan ekosys-
temów, tworów i sk∏adników przyrody oraz
w przebieg procesów przyrodniczych na obsza-
rach obj´tych ochronà, a w przypadku gatunków
— ca∏orocznà ochron´ nale˝àcych do nich osobni-
ków i stadiów ich rozwoju;
5) prowadzenie dzia∏alnoÊci edukacyjnej, informacyj-
nej i promocyjnej w dziedzinie ochrony przyrody;
6) prowadzenie badaƒ naukowych nad problemami
zwiàzanymi z ochronà przyrody.
Art. 4.
1. Obowiàzkiem organów administracji pu-
blicznej, osób prawnych i innych jednostek organiza-
cyjnych oraz osób fizycznych jest dba∏oÊç o przyrod´
b´dàcà dziedzictwem i bogactwem narodowym.
10) ogród botaniczny — urzàdzony i zagospodarowa-
ny teren wraz z infrastrukturà technicznà i budyn-
kami funkcjonalnie z nim zwiàzanymi, b´dàcy
miejscem ochrony ex situ, uprawy roÊlin ró˝nych
stref klimatycznych i siedlisk, uprawy roÊlin okre-
Êlonego gatunku oraz prowadzenia badaƒ nauko-
wych i edukacji;
2. Organy administracji publicznej sà obowiàzane
do zapewnienia warunków prawnych, organizacyj-
nych i finansowych dla ochrony przyrody.
3. Obowiàzkiem organów administracji publicznej,
instytucji naukowych i oÊwiatowych, a tak˝e publicz-
nych Êrodków masowego przekazu jest prowadzenie
dzia∏alnoÊci edukacyjnej, informacyjnej i promocyjnej
w dziedzinie ochrony przyrody.
11) ogród zoologiczny — urzàdzony i zagospodarowa-
ny teren wraz z infrastrukturà technicznà i budyn-
kami funkcjonalnie z nim zwiàzanymi, gdzie zwie-
rz´ta gatunków dziko wyst´pujàcych sà hodowa-
ne i utrzymywane w celu ochrony ex situ, prowa-
dzenia badaƒ naukowych i edukacji oraz w celu ich
publicznej ekspozycji nie mniej ni˝ 7 dni w roku;
Art. 5.
U˝yte w ustawie okreÊlenia oznaczajà:
1) gatunek — zarówno gatunek w znaczeniu biolo-
gicznym, jak i ka˝dà ni˝szà od gatunku biologicz-
nego jednostk´ systematycznà, populacj´, a tak˝e
12) ostoja — miejsce o warunkach sprzyjajàcych egzy-
stencji roÊlin, zwierzàt lub grzybów zagro˝onych
wygini´ciem lub rzadkich gatunków;
Dziennik Ustaw Nr 92
— 6058 —
Poz. 880
13) oÊrodek rehabilitacji zwierzàt — miejsce, w którym
jest prowadzone leczenie i rehabilitacja zwierzàt
dziko wyst´pujàcych, wymagajàcych okresowej
opieki cz∏owieka w celu przywrócenia ich do Êro-
dowiska przyrodniczego;
22) udost´pnianie — umo˝liwianie fotografowania lub
filmowania w celach zarobkowych oraz korzysta-
nia z zasobów, tworów i sk∏adników przyrody
w celach naukowych, edukacyjnych, turystycz-
nych, rekreacyjnych i sportowych;
14) otulina — stref´ ochronnà graniczàcà z formà
ochrony przyrody i wyznaczonà indywidualnie dla
formy ochrony przyrody w celu zabezpieczenia
przed zagro˝eniami zewn´trznymi wynikajàcymi
z dzia∏alnoÊci cz∏owieka;
23) walory krajobrazowe — wartoÊci ekologiczne, es-
tetyczne lub kulturowe obszaru oraz zwiàzane
z nim rzeêb´ terenu, twory i sk∏adniki przyrody,
ukszta∏towane przez si∏y przyrody lub dzia∏alnoÊç
cz∏owieka;
15) pozyskiwanie:
24) w∏aÊciwy stan ochrony gatunku — stan, w którym
dane o dynamice liczebnoÊci populacji tego ga-
tunku wskazujà, ˝e gatunek jest trwa∏ym sk∏adni-
kiem w∏aÊciwego dla niego siedliska, naturalny za-
si´g gatunku nie zmniejsza si´ ani nie ulegnie
zmniejszeniu w dajàcej si´ przewidzieç przysz∏oÊci
oraz odpowiednio du˝e siedlisko dla utrzymania
si´ populacji tego gatunku istnieje i prawdopo-
dobnie nadal b´dzie istnia∏o;
a) zbiór roÊlin lub grzybów gatunków chronionych
lub ich cz´Êci ze stanowisk naturalnych do ce-
lów gospodarczych,
b) chwytanie, ∏owienie lub zbieranie zwierzàt ga-
tunków chronionych lub ich cz´Êci i produktów
pochodnych do celów gospodarczych,
c) eksploatacj´ lub wydobywanie skamienia∏oÊci,
w tym kopalnych szczàtków roÊlin lub zwierzàt;
25) w∏aÊciwy stan ochrony siedliska przyrodniczego —
stan, w którym naturalny zasi´g siedliska przyrod-
niczego i obszary zaj´te przez to siedlisko w obr´-
bie jego zasi´gu nie zmieniajà si´ lub zwi´kszajà
si´, struktura i funkcje, które sà konieczne do d∏u-
gotrwa∏ego utrzymania si´ siedliska, istniejà
i prawdopodobnie nadal b´dà istnia∏y oraz typo-
we dla tego siedliska gatunki znajdujà si´ we w∏a-
Êciwym stanie ochrony;
16) ró˝norodnoÊç biologiczna — zró˝nicowanie ˝y-
wych organizmów wyst´pujàcych w ekosyste-
mach, w obr´bie gatunku i mi´dzy gatunkami,
oraz zró˝nicowanie ekosystemów;
17) siedlisko przyrodnicze — obszar làdowy lub wod-
ny, naturalny, pó∏naturalny lub antropogeniczny,
wyodr´bniony w oparciu o cechy geograficzne,
abiotyczne i biotyczne;
26) wst´p do parku narodowego albo rezerwatu przy-
rody — wejÊcie lub wjazd na obszar obj´ty ochro-
nà Êcis∏à lub czynnà w celu naukowym, edukacyj-
nym, turystycznym lub rekreacyjnym;
18) siedlisko roÊlin, siedlisko zwierzàt lub siedlisko
grzybów — obszar wyst´powania roÊlin, zwierzàt
lub grzybów w ciàgu ca∏ego ˝ycia lub dowolnym
stadium ich rozwoju;
27) zadrzewienie — drzewa i krzewy w granicach pasa
drogowego, pojedyncze drzewa lub krzewy albo
ich skupiska nieb´dàce lasem w rozumieniu art. 3
ustawy z dnia 28 wrzeÊnia 1991 r. o lasach (Dz. U.
z 2000 r. Nr 56, poz. 679, z póên. zm.
1)
), wraz z te-
renem, na którym wyst´pujà, i pozosta∏ymi sk∏ad-
nikami szaty roÊlinnej tego terenu, spe∏niajàce ce-
le ochronne, produkcyjne lub spo∏eczno-kulturo-
we;
19) specjalny obszar ochrony siedlisk — obszar wy-
znaczony, zgodnie z przepisami prawa Unii Euro-
pejskiej, w celu trwa∏ej ochrony siedlisk przyrodni-
czych lub populacji zagro˝onych wygini´ciem ga-
tunków roÊlin lub zwierzàt lub w celu odtworzenia
w∏aÊciwego stanu ochrony siedlisk przyrodni-
czych lub w∏aÊciwego stanu ochrony tych gatun-
ków;
28) zagro˝enie wewn´trzne — czynnik mogàcy wywo-
∏aç niekorzystne zmiany cech fizycznych, chemicz-
nych lub biologicznych zasobów, tworów i sk∏ad-
ników chronionej przyrody, walorów krajobrazo-
wych oraz przebiegu procesów przyrodniczych,
wynikajàcy z przyczyn naturalnych lub z dzia∏alno-
Êci cz∏owieka w granicach obszarów lub obiektów
podlegajàcych ochronie prawnej;
20) Êrodowisko przyrodnicze — krajobraz wraz z two-
rami przyrody nieo˝ywionej oraz naturalnymi
i przekszta∏conymi siedliskami przyrodniczymi
z wyst´pujàcymi na nich roÊlinami, zwierz´tami
i grzybami;
21) tereny zieleni — tereny wraz z infrastrukturà tech-
nicznà i budynkami funkcjonalnie z nimi zwiàzany-
mi, pokryte roÊlinnoÊcià, znajdujàce si´ w grani-
cach wsi o zwartej zabudowie lub miast, pe∏niàce
funkcje estetyczne, rekreacyjne, zdrowotne lub
os∏onowe, a w szczególnoÊci parki, zieleƒce, pro-
menady, bulwary, ogrody botaniczne, zoologicz-
ne, jordanowskie i zabytkowe oraz cmentarze,
a tak˝e zieleƒ towarzyszàcà ulicom, placom, zabyt-
kowym fortyfikacjom, budynkom, sk∏adowiskom,
lotniskom oraz obiektom kolejowym i przemys∏o-
wym;
29) zagro˝enie zewn´trzne — czynnik mogàcy wywo-
∏aç niekorzystne zmiany cech fizycznych, chemicz-
nych lub biologicznych zasobów, tworów i sk∏ad-
———————
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta∏y
og∏oszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 120 ,
poz. 1268, z 2001 r. Nr 110, poz. 1189 i Nr 145, poz. 1623,
z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 113, poz. 984 i Nr 200,
poz. 1682 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i poz. 721, Nr 162,
poz. 1568, Nr 203, poz. 1966 i Nr 229, poz. 2273.
Dziennik Ustaw Nr 92
— 6059 —
Poz. 880
ników chronionej przyrody, walorów krajobrazo-
wych oraz przebiegu procesów przyrodniczych,
wynikajàcy z przyczyn naturalnych lub z dzia∏alno-
Êci cz∏owieka, majàcy swoje êród∏o poza granica-
mi obszarów lub obiektów podlegajàcych ochro-
nie prawnej.
2. Park narodowy tworzy si´ w celu zachowania
ró˝norodnoÊci biologicznej, zasobów, tworów i sk∏ad-
ników przyrody nieo˝ywionej i walorów krajobrazo-
wych, przywrócenia w∏aÊciwego stanu zasobów
i sk∏adników przyrody oraz odtworzenia zniekszta∏co-
nych siedlisk przyrodniczych, siedlisk roÊlin, siedlisk
zwierzàt lub siedlisk grzybów.
Rozdzia∏ 2
3. Park narodowy jest paƒstwowà jednostkà bu-
d˝etowà w rozumieniu przepisów o finansach publicz-
nych.
Formy ochrony przyrody
Art. 6.
1. Formami ochrony przyrody sà:
4. Minister w∏aÊciwy do spraw Êrodowiska, w dro-
dze zarzàdzenia, nadaje parkowi narodowemu statut
okreÊlajàcy jego struktur´ organizacyjnà.
1) parki narodowe;
2) rezerwaty przyrody;
3) parki krajobrazowe;
4) obszary chronionego krajobrazu;
Art. 9.
1. Nadzór nad parkami narodowymi spra-
wuje minister w∏aÊciwy do spraw Êrodowiska.
5) obszary Natura 2000;
6) pomniki przyrody;
2. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, obejmuje:
1) zatwierdzanie planów finansowych oraz sporzà-
dzanie sprawozdaƒ zbiorczych z dzia∏alnoÊci par-
ków narodowych;
7) stanowiska dokumentacyjne;
8) u˝ytki ekologiczne;
9) zespo∏y przyrodniczo-krajobrazowe;
2) zatwierdzanie rocznych zadaƒ rzeczowych wynika-
jàcych z planu ochrony lub zadaƒ ochronnych;
10) ochrona gatunkowa roÊlin, zwierzàt i grzybów.
3) koordynowanie dzia∏alnoÊci naukowej i edukacyj-
nej;
2. W drodze porozumienia z sàsiednimi paƒstwa-
mi mogà byç wyznaczane przygraniczne obszary cen-
ne pod wzgl´dem przyrodniczym w celu ich wspólnej
ochrony.
4) kontrol´ funkcjonowania parków narodowych;
5) funkcjonowanie S∏u˝b Parków Narodowych.
Art. 7.
1. Utworzenie lub powi´kszenie obszaru
parku narodowego lub rezerwatu przyrody jest celem
publicznym w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia
1997 r. o gospodarce nieruchomoÊciami (Dz. U.
z 2000 r. Nr 46, poz. 543, z póên. zm.
2)
).
Art. 10.
1. Utworzenie parku narodowego, zmiana
jego granic lub likwidacja nast´puje w drodze rozpo-
rzàdzenia Rady Ministrów, które okreÊla jego nazw´,
obszar, przebieg granicy, otulin´ i nieruchomoÊci
Skarbu Paƒstwa nieprzechodzàce w trwa∏y zarzàd par-
ku narodowego. Rada Ministrów, wydajàc rozporzà-
dzenie, kieruje si´ rzeczywistym stanem wartoÊci
przyrodniczych obszaru. Likwidacja lub zmniejszenie
obszaru parku narodowego nast´puje wy∏àcznie w ra-
zie bezpowrotnej utraty wartoÊci przyrodniczych i kul-
turowych jego obszaru.
2. Utworzenie lub powi´kszenie obszaru parku na-
rodowego lub rezerwatu przyrody obejmujàce obsza-
ry, które stanowià nieruchomoÊci nieb´dàce w∏asno-
Êcià Skarbu Paƒstwa, nast´puje za zgodà w∏aÊciciela,
a w razie braku jego zgody — w trybie wyw∏aszczenia
okreÊlonym w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o go-
spodarce nieruchomoÊciami.
2. Utworzenie parku narodowego, zmiana jego
granic lub likwidacja mo˝e nastàpiç po uzgodnieniu
z w∏aÊciwymi miejscowo organami uchwa∏odawczymi
jednostek samorzàdu terytorialnego, na których ob-
szarze dzia∏ania planuje si´ powy˝sze zmiany, oraz po
zaopiniowaniu, w terminie 30 dni od dnia przed∏o˝e-
nia tych zmian, przez zainteresowane organizacje po-
zarzàdowe. Niez∏o˝enie opinii w przewidzianym termi-
nie uznaje si´ za brak uwag.
Art. 8.
1. Park narodowy obejmuje obszar wyró˝-
niajàcy si´ szczególnymi wartoÊciami przyrodniczymi,
naukowymi, spo∏ecznymi, kulturowymi i edukacyjny-
mi, o powierzchni nie mniejszej ni˝ 1 000 ha, na któ-
rym ochronie podlega ca∏a przyroda oraz walory kra-
jobrazowe.
———————
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta∏y
og∏oszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 129, poz. 1447 i Nr 154,
poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676,
Nr 113, poz. 984, Nr 126, poz. 1070, Nr 130, poz. 1112,
Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1682 i Nr 240, poz. 2058,
z 2003 r. Nr 1, poz. 15, Nr 80, poz. 717, 720 i 721, Nr 96,
poz. 874, Nr 124, poz. 1152, Nr 162, poz. 1568, Nr 203,
poz. 1966 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 39
i Nr 19, poz. 177.
3. NieruchomoÊci Skarbu Paƒstwa po∏o˝one
w granicach parku narodowego i s∏u˝àce realizacji je-
go celów zostajà oddane w trwa∏y zarzàd parku naro-
dowego, na zasadach okreÊlonych w rozdziale 5 dzia-
∏u II ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce
nieruchomoÊciami.
4. Administrowanie obszarami morskimi po∏o˝o-
nymi w granicach parku narodowego odbywa si´ na
Dziennik Ustaw Nr 92
— 6060 —
Poz. 880
podstawie dzia∏u III ustawy z dnia 21 marca 1991 r.
o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i ad-
ministracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502,
z póên. zm.
3)
).
ustala si´ miejsca, które mogà byç udost´pniane, oraz
maksymalnà liczb´ osób mogàcych przebywaç jedno-
czeÊnie w tych miejscach.
3. Za wst´p do parku narodowego lub na niektóre
jego obszary oraz za udost´pnianie parku narodowe-
go lub niektórych jego obszarów mogà byç pobierane
op∏aty.
5. Parkowi narodowemu przys∏uguje prawo pier-
wokupu nieruchomoÊci po∏o˝onej w granicach parku
narodowego na rzecz Skarbu Paƒstwa.
6. Projekty studiów uwarunkowaƒ i kierunków za-
gospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych
planów zagospodarowania przestrzennego, planów
zagospodarowania przestrzennego województw oraz
planów zagospodarowania przestrzennego morskich
wód wewn´trznych, morza terytorialnego i wy∏àcznej
strefy ekonomicznej w cz´Êci dotyczàcej parku naro-
dowego i jego otuliny wymagajà uzgodnienia z dyrek-
torem parku narodowego w zakresie ustaleƒ tych pla-
nów, mogàcych mieç negatywny wp∏yw na ochron´
przyrody parku narodowego.
4. WysokoÊç op∏at, o których mowa w ust. 3, usta-
la dyrektor parku narodowego.
5. Op∏ata za jednorazowy wst´p do parku nie mo-
˝e przekraczaç kwoty 6 z∏ waloryzowanej o prognozo-
wany Êrednioroczny wskaênik cen towarów i us∏ug
konsumpcyjnych ogó∏em, przyj´ty w ustawie bud˝e-
towej.
6. Op∏aty, o których mowa w ust. 3, uiszcza si´
w formie wykupu biletu wst´pu jednorazowego lub
wst´pu wielokrotnego w miejscach pobierania op∏at
lub wnosi si´ na rachunek bankowy parku narodowe-
go.
Art. 11.
1. Na obszarach graniczàcych z parkiem
narodowym wyznacza si´ otulin´ parku narodowego.
2. W otulinie mo˝e byç utworzona strefa ochronna
zwierzàt ∏ownych ze wzgl´du na potrzeb´ ochrony
zwierzàt w parku narodowym.
7. Op∏at za wst´p do parku narodowego lub na nie-
które jego obszary nie pobiera si´ od:
1) dzieci w wieku do 7 lat;
2) osób, które posiadajà zezwolenie dyrektora parku
narodowego na prowadzenie badaƒ naukowych
w zakresie ochrony przyrody;
3) uczniów szkó∏ i studentów odbywajàcych zaj´cia
dydaktyczne w parku narodowym w zakresie
uzgodnionym z dyrektorem parku narodowego;
4) mieszkaƒców gmin po∏o˝onych w granicach parku
narodowego i gmin graniczàcych z parkiem naro-
dowym;
5) osób udajàcych si´ do wyznaczonych w parku na-
rodowym pla˝;
6) osób udajàcych si´ do miejsc kultu religijnego.
3. Strefa ochronna zwierzàt ∏ownych nie podlega
w∏àczeniu w granice obwodów ∏owieckich.
4. Minister w∏aÊciwy do spraw Êrodowiska ustana-
wia, w drodze rozporzàdzenia, stref´ ochronnà zwie-
rzàt ∏ownych, okreÊlajàc obszary wchodzàce w jej
sk∏ad oraz kryteria i sposoby utrzymania w∏aÊciwej li-
czebnoÊci i struktury populacji poszczególnych gatun-
ków zwierzàt ∏ownych, kierujàc si´ potrzebà:
1) ochrony gatunków zwierzàt ∏ownych w parkach
narodowych;
2) tworzenia strefy bezpieczeƒstwa dla gatunków
zwierzàt ∏ownych wychodzàcych na ˝erowiska po-
za obszar parku narodowego;
3) utrzymywania w∏aÊciwej liczebnoÊci i struktury po-
pulacji poszczególnych gatunków zwierzàt ∏ow-
nych na obszarze parku narodowego w celu za-
chowania równowagi przyrodniczej.
8. Op∏at´ za wst´p do parku narodowego lub na
niektóre jego obszary w wysokoÊci 50 % stawki op∏a-
ty ustalonej przez dyrektora parku narodowego pobie-
ra si´ od:
5. Ochrona zwierzàt ∏ownych w strefie ochronnej
zwierzàt ∏ownych nale˝y do zadaƒ dyrektora parku na-
rodowego.
1) uczniów szkó∏ i studentów;
2) emerytów i rencistów;
3) osób niepe∏nosprawnych;
Art. 12.
1. Obszar parku narodowego jest udost´p-
niany w celach naukowych, edukacyjnych, kulturo-
wych, turystycznych, rekreacyjnych i sportowych
w sposób, który nie wp∏ynie negatywnie na przyrod´
w parku narodowym.
4) ˝o∏nierzy s∏u˝by czynnej.
9. Op∏aty, o których mowa w ust. 3, sà przychoda-
mi gospodarstw pomocniczych przy parkach narodo-
wych w rozumieniu art. 20 ustawy z dnia 26 listopada
1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15,
poz. 148, z póên. zm.
4)
) i sà przeznaczone na tworzenie
2. W planie ochrony parku narodowego, a do cza-
su jego sporzàdzenia — w zadaniach ochronnych
———————
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta∏y
og∏oszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1652 oraz
z 2004 r. Nr 6, poz. 41.
———————
4)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta∏y
og∏oszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 65,
poz. 594, Nr 96, poz. 874, Nr 166, poz. 1611 i Nr 189,
poz. 1851 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]