ust o inspekcji weterynaryjnej, ustawy - bezp wewn [ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/31
USTAWA
z dnia 29 stycznia 2004 r.
o Inspekcji Weterynaryjnej
Opracowano na
podstawie tj. Dz. U.
z 2010 r. Nr 112,
poz. 744, z 2011 r.
Nr 54, poz. 278.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa:
1) zadania, organizację, tryb działania oraz zasady finansowania Inspekcji We-
terynaryjnej, zwanej dalej „Inspekcją”;
2) zasady współpracy organów Inspekcji z organami centralnymi państw
członkowskich Unii Europejskiej odpowiedzialnymi za przestrzeganie sto-
sowania prawodawstwa weterynaryjnego lub organami, którym takie kom-
petencje zostały przekazane (właściwą władzą), oraz Komisją Europejską w
zakresie realizacji zadań Inspekcji;
3) zasady wystawiania świadectw zdrowia, w tym określone w przepisach za-
wartych w aktach prawnych wymienionych w załącznikach nr 1 i 2 do
ustawy z dnia 10 grudnia 2003 r. o kontroli weterynaryjnej w handlu (Dz.
U. z 2004 r. Nr 16, poz. 145, z 2006 r. Nr 17, poz. 127, z 2008 r. Nr 145,
poz. 916 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97).
Art. 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o prawodawstwie weterynaryjnym – rozumie się przez
to przepisy Unii Europejskiej dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w
zakresie weterynarii, a także przepisy wdrażające lub wykonujące te przepisy, w
szczególności przepisy o weterynaryjnej kontroli granicznej, kontroli weterynaryjnej
w handlu, produktach pochodzenia zwierzęcego, ochronie zdrowia zwierząt oraz
zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, a także o ochronie zwierząt.
Art. 3.
1. Inspekcja realizuje zadania z zakresu ochrony zdrowia zwierząt oraz bezpieczeń-
stwa produktów pochodzenia zwierzęcego w celu zapewnienia ochrony zdrowia
publicznego.
2. Inspekcja wykonuje swoje zadania w szczególności przez:
1) zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt, w tym chorób odzwierzęcych;
1a) badania kontrolne zakażeń zwierząt;
2011-03-25
©Kancelaria Sejmu
s. 2/31
2) monitorowanie chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobo-
twórczych oraz związanej z nimi oporności na środki przeciwdrobnoustro-
jowe u zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego i
środkach żywie-
nia zwierząt
1)
;
3) badanie zwierząt rzeźnych oraz produktów pochodzenia zwierzęcego;
4) przeprowadzanie:
a) weterynaryjnej kontroli granicznej,
b) kontroli weterynaryjnej w handlu i wywozie zwierząt oraz produktów w
rozumieniu przepisów o kontroli weterynaryjnej w handlu,
c) kontroli administracyjnych i kontroli na miejscu przestrzegania wymo-
gów, w zakresie określonym w przepisach o płatnościach w ramach
systemów wsparcia bezpośredniego, jako organ kontroli, o którym mo-
wa w art. 48 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 z dnia
30 listopada 2009 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania
rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 odnośnie do zasady wzajemnej
zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kon-
troli w ramach systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników prze-
widzianych w wymienionym rozporządzeniu oraz wdrażania rozporzą-
dzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zasady wzajemnej
zgodności w ramach systemu wsparcia ustanowionego dla sektora wina
(Dz. Urz. UE L 316 z 02.12.2009, str. 65, z późn. zm.),
d) kontroli wyrobów do diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie
weterynaryjnej, w rozumieniu art. 2 pkt 40 ustawy z dnia 11 marca
2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych
zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342 oraz z 2010 r. Nr 47, poz.
278, Nr 60, poz. 372 i Nr 78, poz. 513), zwanych dalej „wyrobami do
diagnostyki in vitro stosowanymi w medycynie weterynaryjnej”, mają-
cej na celu ustalenie, czy wprowadzone do obrotu lub używania wyroby
znajdują się w wykazie wyrobów do diagnostyki in vitro stosowanych
w medycynie weterynaryjnej, o którym mowa w art. 76a ust. 1 ustawy z
dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu
chorób zakaźnych zwierząt;
5) sprawowanie nadzoru nad:
a) bezpieczeństwem produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym nad
wymaganiami weterynaryjnymi przy ich produkcji, umieszczaniu na
rynku oraz sprzedaży bezpośredniej,
b) wprowadzaniem na rynek zwierząt i ubocznych produktów pochodzenia
zwierzęcego,
c) wytwarzaniem, obrotem i stosowaniem pasz, dodatków stosowanych w
żywieniu zwierząt, organizmów genetycznie zmodyfikowanych prze-
znaczonych do użytku paszowego i pasz genetycznie zmodyfikowanych
oraz nad transgranicznym przemieszczaniem organizmów genetycznie
zmodyfikowanych przeznaczonych do użytku paszowego,
d) zdrowiem zwierząt przeznaczonych do rozrodu oraz jakością zdrowotną
materiału biologicznego i jaj wylęgowych drobiu,
e) obrotem i ilością stosowanych produktów leczniczych weterynaryjnych,
f) wytwarzaniem i stosowaniem pasz leczniczych,
1)
Obecnie: paszach.
2011-03-25
 ©Kancelaria Sejmu
s. 3/31
g) przestrzeganiem przepisów o ochronie zwierząt,
h) przestrzeganiem zasad identyfikacji i rejestracji zwierząt oraz prze-
mieszczaniem zwierząt,
i) przestrzeganiem wymagań weterynaryjnych w gospodarstwach utrzymu-
jących zwierzęta gospodarskie,
j) utrzymywaniem, hodowlą, prowadzeniem ewidencji zwierząt doświad-
czalnych w jednostkach doświadczalnych, hodowlanych i u dostawców;
6) prowadzenie monitorowania substancji niedozwolonych, pozostałości che-
micznych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń promieniotwór-
czych u zwierząt, w ich wydzielinach i wydalinach, w tkankach lub narzą-
dach zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego, w wodzie przezna-
czonej do pojenia zwierząt oraz
środkach żywienia zwierząt
1)
;
7) prowadzenie wymiany informacji w ramach systemów wymiany informacji,
o których mowa w przepisach Unii Europejskiej;
8) przyjmowanie informacji o niebezpiecznych produktach żywnościowych
oraz paszach od organów Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasien-
nictwa, Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, w za-
kresie kompetencji tych inspekcji, oraz od organów Inspekcji Handlowej o
niebezpiecznych produktach żywnościowych pochodzenia zwierzęcego oraz
ocena ryzyka i stopnia zagrożenia spowodowanego niebezpiecznym produk-
tem żywnościowym lub paszą, a następnie przekazywanie tych informacji
do kierującego siecią systemu RASFF, o którym mowa w art. 85 ustawy z
dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. Nr
171, poz. 1225, z późn. zm.
2)
).
3. Inspekcja wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1 i 2, na podstawie przepi-
sów odrębnych.
4. Na terenach i w stosunku do jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowa-
nych przez Ministra Obrony Narodowej oraz jednostek wojsk obcych przebywa-
jących na tych terenach zadania określone w ust. 1 wykonuje Szef Służby Wete-
rynaryjnej – Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego.
5. Szef Służby Weterynaryjnej – Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego wy-
konuje swoje zadania przy pomocy Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej.
6. Szef Służby Weterynaryjnej – Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego lub
osoba przez niego upoważniona może uczestniczyć w prowadzonej przez organy
Inspekcji:
1) weterynaryjnej kontroli granicznej środków transportu, w tym okrętów i
statków powietrznych wykorzystywanych do przewozu zwierząt lub pro-
duktów pochodzenia zwierzęcego na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospo-
litej Polskiej oraz wojsk obcych;
2) kontroli zakładów zaopatrujących lub ubiegających się o zaopatrywanie Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w produkty pochodzenia zwierzęcego.
7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, organizację oraz
szczegółowe warunki i tryb wykonywania zadań przez Wojskową Inspekcję We-
terynaryjną, uwzględniając rodzaj i charakter
zadań, kompetencje i wymagania
niezbędne do sprawowania nadzoru oraz możliwość skutecznego wykonywania
tych zadań.
2)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 214, poz. 1346, Nr 223, poz.
1463 i Nr 234, poz. 1570, z 2009 r. Nr 98, poz. 817 oraz z 2010 r. Nr 21, poz. 105 i Nr 60, poz. 372.
2011-03-25
 ©Kancelaria Sejmu
s. 4/31
8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z Ministrem Obrony Na-
rodowej, w drodze rozporządzenia, określi formy współpracy organów Inspekcji
z Wojskową Inspekcją Weterynaryjną, uwzględniając:
1) sposób i tryb wzajemnego przekazywania informacji z zakresu, o którym
mowa w ust. 2 pkt 1–4;
2) zakres tej współpracy przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;
3) warunki i sposób organizacji, uczestnictwa i prowadzenia wspólnych szko-
leń Inspekcji i Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej.
Art. 4.
1. Organy Inspekcji, przy wykonywaniu swoich zadań, współpracują z właściwymi
organami administracji rządowej i jednostkami samorządu terytorialnego oraz
organami samorządu lekarsko-weterynaryjnego.
2. Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa udostępnia Inspekcji
Weterynaryjnej dane zawarte w krajowym systemie ewidencji producentów,
ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności,
o którym mowa w przepisach o krajowym systemie ewidencji producentów,
ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności,
w zakresie niezbędnym do zapewnienia prawidłowej realizacji zadań, o których
mowa w art. 3 ust. 2 pkt 4 lit. c.
Art. 4a.
Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób
współpracy organów Inspekcji Weterynaryjnej z organami celnymi, w tym przy kon-
troli przemieszczanych w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszą-
cych podróżnym, mając na względzie zapewnienie sprawnej kontroli przeprowadza-
nej przez te organy oraz ochronę zdrowia publicznego.
Rozdział 2
Organizacja i funkcjonowanie Inspekcji
Art. 5.
1. Organami Inspekcji są:
1) Główny Lekarz Weterynarii;
2) wojewódzki lekarz weterynarii, jako kierownik wojewódzkiej inspekcji we-
terynaryjnej wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w wo-
jewództwie;
3) powiatowy lekarz weterynarii, jako kierownik powiatowej inspekcji wetery-
naryjnej wchodzącej w skład niezespolonej administracji rządowej;
4) graniczny lekarz weterynarii.
2. Zadania organów Inspekcji wykonują:
1) lekarze weterynarii i inne osoby zatrudnione w Inspekcji oraz lekarze wete-
rynarii wyznaczeni do wykonywania określonych czynności;
2) osoby niebędące lekarzami weterynarii wyznaczone do wykonywania okre-
ślonych czynności o charakterze pomocniczym;
3) (uchylony).
2011-03-25
©Kancelaria Sejmu
s. 5/31
3. Lekarze weterynarii wyznaczeni do wykonywania określonych czynności oraz
osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wykonują powierzone czynności pod
nadzorem i w imieniu organów Inspekcji.
4. Lekarze weterynarii, o których mowa w ust. 2 pkt 1, są urzędowymi lekarzami
weterynarii.
5. Zadania i czynności zatwierdzonego lekarza weterynarii określone w przepisach
Unii Europejskiej wykonuje urzędowy lekarz weterynarii.
Art. 6.
1. Inspekcją kieruje Główny Lekarz Weterynarii będący centralnym organem ad-
ministracji rządowej.
2. Główny Lekarz Weterynarii podlega ministrowi właściwemu do spraw rolnic-
twa.
3. Główny Lekarz Weterynarii jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów,
spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na
wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa. Prezes Rady Ministrów odwo-
łuje Głównego Lekarza Weterynarii.
4.
Zastępców Głównego Lekarza Weterynarii, w liczbie 2, powołuje minister wła-
ściwy do spraw rolnictwa, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i kon-
kurencyjnego naboru, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii. Minister wła-
ściwy do spraw rolnictwa odwołuje, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii,
jego zastępców.
5. (uchylony).
5a. Stanowisko Głównego Lekarza Weterynarii może zajmować osoba, która:
1) jest lekarzem weterynarii posiadającym prawo wykonywania zawodu na te-
rytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub
umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada 7-letni staż pracy w administracji publicznej w zakresie realizacji
zadań związanych z weterynarią;
7) posiada tytuł specjalisty z epizootiologii i administracji weterynaryjnej lub
higieny zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego.
5b. Informację o naborze na stanowisko Głównego Lekarza Weterynarii ogłasza się
przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie
urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji
Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
2011-03-25
[ Pobierz całość w formacie PDF ]