ustawa o kierujacych pojazdami, PRAWO JAZDY, DLA KIEROWCÓW CIĘŻARÓWEK, Kodeks Drogowy 2012(gg) [ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/114
USTAWA
z dnia 5 stycznia 2011 r.
o kierujących pojazdami
1), 2)
Rozdział 1
Opracowano na
podstawie Dz. U. z
2011 r. Nr 30, poz.
151, Nr 92, poz. 530,
Nr 106, poz. 622.
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Ustawa określa:
1) osoby uprawnione do kierowania pojazdami na drogach publicznych oraz na
drogach położonych w strefach zamieszkania oraz w strefach ruchu;
2) wymagania w stosunku do osób, o których mowa w pkt 1;
3) zasady uzyskiwania i cofania uprawnień do kierowania pojazdami oraz za-
trzymywania dokumentów stwierdzających posiadanie uprawnienia do kie-
rowania pojazdami;
4) zasady prowadzenia działalności w zakresie uzyskiwania uprawnień i badań
psychologicznych, związanych z kierowaniem pojazdami;
5) zasady wykonywania badań lekarskich i psychologicznych kierowców, in-
struktorów i egzaminatorów oraz kandydatów na kierowców, instruktorów i
egzaminatorów;
6) zasady prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia
ośrodka doskonalenia techniki jazdy.
2. Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 10 ust. 3, art. 18 ust. 3,
art. 58 ust. 2, art. 67 ust. 1, art. 69 ust. 1, art. 70 ust. 1, art. 71 ust. 1 i 2, art. 72
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy nr 2006/126/WE Par-
lamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie praw jazdy (przekształcenie)
(Dz. Urz. UE L 403 z 30.12.2006, str. 18) oraz częściowo dyrektywy 2003/59/WE Parlamentu Eu-
ropejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia
kierowców niektórych pojazdów drogowych do przewozu rzeczy lub osób, zmieniającej rozporzą-
dzenie Rady (EWG) nr 3820/85 oraz dyrektywę Rady 91/439/EWG i uchylającej dyrektywę Rady
76/914/EWG (Dz. Urz. UE L 226 z 10.09.2003, str. 4, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne rozdz. 7, t. 7, str. 441, z późn. zm.).
2)
Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym,
ustawę z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym i ustawę z dnia 8 września 2006 r. o Pań-
stwowym Ratownictwie Medycznym.
2011-08-11
©Kancelaria Sejmu
s. 2/114
ust. 1 i 2, art. 77 ust. 2, art. 80 ust. 1–5, art. 85 ust. 3 i 8, art. 86 ust. 4, 5 i 7, art.
87 ust. 3, art. 88 ust. 1, 4, 6, 7 i 9, art. 96 ust. 3, art. 97 ust. 2, art. 99 ust. 5 i art.
103 ust. 6, stanowią zadania z zakresu administracji rządowej.
Art. 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) kierowcy, kierującym lub o pojeździe określonego rodzaju – należy przez to
rozumieć odpowiednio kierowcę, kierującego lub pojazd w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym
(Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.
3)
);
2) opłacie ewidencyjnej – należy przez to rozumieć opłatę stanowiącą przychód
Funduszu – Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców, o którym mowa
w art. 80d ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogo-
wym.
Rozdział 2
Osoby uprawnione do kierowania pojazdami
Art. 3.
1. Kierującym pojazdem może być osoba, która osiągnęła wymagany wiek i jest
sprawna pod względem fizycznym i psychicznym oraz spełnia jeden z następu-
jących warunków:
1) posiada umiejętność kierowania pojazdem w sposób niezagrażający bezpie-
czeństwu, nieutrudniający ruchu drogowego i nienarażający kogokolwiek na
szkodę oraz odpowiedni dokument stwierdzający posiadanie uprawnienia do
kierowania pojazdem;
2) odbywa w ramach szkolenia naukę jazdy;
3) zdaje egzamin państwowy.
2. Kierującym pojazdem może być również osoba, która odbywa szkolenie w ra-
mach kwalifikacji wstępnej, kwalifikacji wstępnej przyspieszonej, kwalifikacji
wstępnej uzupełniającej lub kwalifikacji wstępnej uzupełniającej przyspieszonej,
o których mowa w przepisach rozdziału 7a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz.
925, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr
104, poz. 708 i 711, Nr 190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410 i Nr 235, poz. 1701, z 2007 r. Nr 52, poz.
343, Nr 57, poz. 381, Nr 99, poz. 661, Nr 123, poz. 845 i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 37, poz.
214, Nr 100, poz. 649, Nr 163, poz. 1015, Nr 209, poz. 1320, Nr 220, poz. 1411 i 1426, Nr 223, poz.
1461 i 1462 i Nr 234, poz. 1573 i 1574, z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 18, poz. 97, Nr 79, poz. 663, Nr
91, poz. 739, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 802 i 803, Nr 98, poz. 817 i Nr 168, poz. 1323 oraz z
2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 43, poz. 246, Nr 122, poz. 827, Nr 151, poz. 1013, Nr 152, poz. 1018, Nr
182, poz. 1228, Nr 219, poz. 1443, Nr 225, poz. 1466 i Nr 257, poz. 1726.
2011-08-11
©Kancelaria Sejmu
s. 3/114
transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, z późn. zm.
4)
), i jest
sprawna pod względem fizycznym i psychicznym.
3. Osoba niepełnosprawna pod względem fizycznym może być kierującym, jeżeli
uzyskała orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kiero-
wania pojazdem.
4. Osoba, która ukończyła 18 lat, nie jest obowiązana do posiadania dokumentu
stwierdzającego posiadanie uprawnienia do kierowania rowerem, wózkiem ro-
werowym lub pojazdem zaprzęgowym.
Art. 4.
1. Dokumentem stwierdzającym posiadanie uprawnienia do kierowania motorowe-
rem, pojazdem silnikowym lub zespołem pojazdów składającym się z pojazdu
silnikowego i przyczepy lub naczepy jest:
1) wydane w kraju:
a) prawo jazdy,
b) pozwolenie wojskowe,
c) międzynarodowe prawo jazdy;
2) wydane za granicą:
a) międzynarodowe prawo jazdy, określone w Konwencji o ruchu drogo-
wym, podpisanej w Genewie dnia 19 września 1949 r. (Dz. U. z 1959 r.
Nr 54, poz. 321 i 322),
b) krajowe lub międzynarodowe prawo jazdy, określone w Konwencji o
ruchu drogowym, sporządzonej w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r.
(Dz. U. z 1988 r. Nr 5, poz. 40 i 44),
c) krajowe prawo jazdy wydane w innym państwie członkowskim Unii
Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
3) zagraniczny dokument wojskowy, określony w umowach międzynarodo-
wych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
2. Kierowca może posiadać tylko jedno ważne prawo jazdy. Przepis ten nie dotyczy
międzynarodowego prawa jazdy oraz krajowego prawa jazdy osoby, o której
mowa w art. 10 ust. 3.
3. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie jest uznawane za ważne prawo jaz-
dy wydane w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji
Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wol-
nym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
jeżeli na terytorium któregokolwiek z tych państw to prawo jazdy zostało za-
trzymane lub czasowo albo na stałe cofnięto posiadane uprawnienie do kierowa-
nia pojazdem.
4)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 176, poz.
1238 i Nr 192, poz. 1381, z 2008 r. Nr 218, poz. 1391, Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1574, z
2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 86, poz. 720 i Nr 98, poz. 817 oraz z 2010 r. Nr 43, poz.
246, Nr 164, poz. 1107, Nr 225, poz. 1466, Nr 247, poz. 1652 i Nr 249, poz. 1656.
2011-08-11
©Kancelaria Sejmu
s. 4/114
Art. 5.
1. Prawo jazdy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a, stwierdza posiadanie
uprawnienia do kierowania odpowiednio motorowerem, pojazdem silnikowym
lub zespołem pojazdów:
1) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) w ruchu międzynarodowym na terytorium:
a) państw-stron Konwencji, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. b – z
wyjątkiem kierowania motorowerem lub ciągnikiem rolniczym,
b) państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej
lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodar-
czym – z wyjątkiem kierowania ciągnikiem rolniczym.
2. Pozwolenie wojskowe, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. b, stwierdza po-
siadanie przez żołnierza zasadniczej służby wojskowej i żołnierza służby kandy-
dackiej uprawnienia do kierowania odpowiednim pojazdem silnikowym, zespo-
łem pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub pojazdem pobranym
w ramach świadczeń na rzecz obrony.
3. Międzynarodowe prawo jazdy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c, stwier-
dza posiadanie uprawnienia do kierowania odpowiednim pojazdem silnikowym
lub zespołem pojazdów w ruchu międzynarodowym na terytorium państw-stron
Konwencji, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. a i b, z wyjątkiem kierowa-
nia ciągnikiem rolniczym. Międzynarodowe prawo jazdy jest ważne łącznie z
krajowym prawem jazdy.
4. Prawo jazdy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. a i b, stwierdza posiadanie
uprawnienia do kierowania odpowiednim pojazdem silnikowym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia stałego lub
czasowego pobytu.
5. Zagraniczny dokument wojskowy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3, stwier-
dza posiadanie uprawnienia do kierowania pojazdami na terytorium Rzeczypo-
spolitej Polskiej w zakresie określonym w umowach międzynarodowych, któ-
rych stroną jest Rzeczpospolita Polska.
6. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odpowiednio motorowerem lub pojaz-
dem silnikowym może kierować osoba posiadająca ważne zagraniczne prawo
jazdy wydane przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, Konfederację
Szwajcarską lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – w
okresie ważności prawa jazdy.
Art. 6.
1. Prawo jazdy stwierdza posiadanie uprawnienia do kierowania:
1) kategorii AM:
a) motorowerem,
b) czterokołowcem lekkim;
2) kategorii A1:
2011-08-11
©Kancelaria Sejmu
s. 5/114
a) motocyklem o pojemności skokowej silnika nieprzekraczającej
125 cm
3
, mocy nieprzekraczającej 11 kW i stosunku mocy do masy
własnej nieprzekraczającym 0,1 kW/kg,
b) motocyklem trójkołowym o mocy nieprzekraczającej 15 kW,
c) pojazdami określonymi dla prawa jazdy kategorii AM;
3) kategorii A2:
a) motocyklem o mocy nieprzekraczającej 35 kW i stosunku mocy do ma-
sy własnej nieprzekraczającym 0,2 kW/kg, przy czym nie może on po-
wstać w wyniku wprowadzenia zmian w pojeździe o mocy przekracza-
jącej dwukrotność mocy tego motocykla,
b) motocyklem trójkołowym o mocy nieprzekraczającej 15 kW,
c) pojazdami określonymi dla prawa jazdy kategorii AM;
4) kategorii A:
a) motocyklem,
b) pojazdami określonymi dla prawa jazdy kategorii AM;
5) kategorii B1:
a) czterokołowcem,
b) pojazdami określonymi dla prawa jazdy kategorii AM;
6) kategorii B:
a) pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprze-
kraczającej 3,5 t, z wyjątkiem autobusu i motocykla,
b) zespołem pojazdów złożonym z pojazdu, o którym mowa w lit. a, oraz
z przyczepy lekkiej,
c) zespołem pojazdów złożonym z pojazdu, o którym mowa w lit. a, oraz
z przyczepy innej niż lekka, o ile łączna dopuszczalna masa całkowita
zespołu tych pojazdów nie przekracza 4.250 kg, z zastrzeżeniem ust. 2,
d) pojazdami określonymi dla prawa jazdy kategorii AM;
7) kategorii C1:
a) pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej przekra-
czającej 3,5 t i nieprzekraczającej 7,5 t, z wyjątkiem autobusu,
b) zespołem pojazdów złożonym z pojazdu, o którym mowa w lit. a, oraz
z przyczepy lekkiej,
c) pojazdami określonymi dla prawa jazdy kategorii AM;
8) kategorii C:
a) pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej przekra-
czającej 3,5 t, z wyjątkiem autobusu,
b) zespołem pojazdów złożonym z pojazdu, o którym mowa w lit. a, oraz
z przyczepy lekkiej,
c) pojazdami określonymi dla prawa jazdy kategorii AM;
9) kategorii D1:
a) autobusem przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż
17 osób łącznie z kierowcą, o długości nieprzekraczającej 8 m,
b) zespołem pojazdów złożonym z pojazdu, o którym mowa w lit. a, oraz
z przyczepy lekkiej,
c) pojazdami określonymi dla prawa jazdy kategorii AM;
10) kategorii D:
2011-08-11
[ Pobierz całość w formacie PDF ]