ustawa o podatkach i opłatach lokalnych, WPiA Administracja, Magisterka, Prawo podatkowe, ustawy [ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/23
Dz.U. 1991 Nr 9 poz. 31
USTAWA
z dnia 12 stycznia 1991 r.
o podatkach i opłatach lokalnych
1)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Opracowano na
podstawie: tj. Dz. U.
z 2010 r. Nr 95, poz.
613, Nr 96, poz. 620,
Nr 225, poz. 1461,
Nr 226, poz. 1475, z
2011 r. Nr 102, poz.
584, Nr 112, poz.
654, Nr 171, poz.
1016, Nr 232, poz.
1378.
Ustawa normuje:
1) podatek od nieruchomości;
2) podatek od środków transportowych;
3) (uchylony);
4) opłatę targową;
5) opłatę miejscową;
5a) opłatę uzdrowiskową;
6) (uchylony);
7) opłatę od posiadania psów.
Art. 1a.
1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) budynek – obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego,
który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą
przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
2) budowla – obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego
niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie
budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiek-
tem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z
jego przeznaczeniem;
3) grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodar-
czej – grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub in-
nego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budyn-
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspól-
not Europejskich:
1) dyrektywy 92/106/EWG z dnia 7 grudnia 1992 r. w sprawie ustanowienia wspólnych zasad dla
niektórych typów transportu kombinowanego towarów między państwami członkowskimi (Dz.
Urz. WE L 368 z 17.12.1992);
2) dyrektywy 1999/62/WE z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie pobierania opłat za użytkowanie
niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe (Dz. Urz. WE L 187 z 20.07.1999).
Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie – z
dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej – dotyczą ogłosze-
nia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.
2011-12-27
 ©Kancelaria Sejmu
s. 2/23
ków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także
gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b, chyba że przedmiot opo-
datkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej dzia-
łalności ze względów technicznych;
4) działalność gospodarcza – działalność, o której mowa w przepisach
Prawa
działalności gospodarczej
2)
, z zastrzeżeniem ust. 2;
5) powierzchnia użytkowa budynku lub jego części – powierzchnię mierzoną po
wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem po-
wierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych; za kondygnację
uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza użytko-
we;
6) działalność rolnicza – produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produk-
cję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego,
produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownic-
two, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów
użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz
chów i hodowlę ryb;
7) działalność leśna – działalność właścicieli, posiadaczy lub zarządców lasów
w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymywania i
powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozy-
skiwania – z wyjątkiem skupu – drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory,
igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produk-
tów w stanie nieprzerobionym.
2. Za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy nie uważa się:
1) działalności rolniczej lub leśnej;
2) wynajmu turystom pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych znajdują-
cych się na obszarach wiejskich przez osoby ze stałym miejscem pobytu w
gminie położonej na tym terenie, jeżeli liczba pokoi przeznaczonych do wy-
najęcia nie przekracza 5.
3. Przez użyte w ustawie określenia:
1) użytki rolne,
2) lasy,
3) nieużytki,
4) użytki ekologiczne,
5) grunty zadrzewione i zakrzewione,
6) grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,
7) grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi,
8) grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi
– rozumie się grunty sklasyfikowane w ten sposób w ewidencji gruntów i budyn-
ków.
Art. 1b.
1. Ulgi i zwolnienia podatkowe w zakresie podatków i opłat lokalnych przyznane
kościołom i związkom wyznaniowym regulują odrębne ustawy.
2)
Obecnie: ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz.
1807).
2011-12-27
 ©Kancelaria Sejmu
s. 3/23
2. Zwolnienia z podatku od nieruchomości przyznane z tytułu prowadzenia działal-
ności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych regulują przepisy
ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach
ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840, z późn. zm.
3)
).
3. Zwolnienie z podatku od nieruchomości gruntów i budynków wchodzących w
skład nieruchomości przeznaczonych na budowę dróg publicznych, nabytych od-
powiednio na własność lub w trwały zarząd:
1) Skarbu Państwa oraz przekazanych Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i
Autostrad,
2) właściwych jednostek samorządu terytorialnego
– regulują przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach
przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008
r. Nr 193, poz.1194 i Nr 199, poz. 1227 oraz z 2009 r. Nr 72, poz. 620).
Art. 1c.
Organem podatkowym właściwym w sprawach podatków i opłat unormowanych w
niniejszej ustawie jest wójt (burmistrz, prezydent miasta).
Rozdział 2
Podatek od nieruchomości
Art. 2.
1. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomo-
ści lub obiekty budowlane:
1) grunty;
2) budynki lub ich części;
3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
2.
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają użytki rolne, grunty
zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, z wyjątkiem zajętych na
prowadzenie działalności gospodarczej.
3. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają również:
1) pod warunkiem wzajemności – nieruchomości będące własnością państw ob-
cych lub organizacji międzynarodowych albo przekazane im w użytkowanie
wieczyste, przeznaczone na siedziby przedstawicielstw dyplomatycznych,
urzędów konsularnych i innych misji korzystających z przywilejów i immu-
nitetów na mocy ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych;
2)
grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi i kanałami żeglownymi, z
wyjątkiem jezior oraz gruntów zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub
elektrowni wodnych;
2a)
grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi;
3) nieruchomości lub ich części zajęte na potrzeby organów jednostek samorzą-
du terytorialnego, w tym urzędów gmin, starostw powiatowych i urzędów
marszałkowskich;
3)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 123, poz. 1291 i Nr 273, poz.
2703, z 2005 r. Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 141, poz. 997.
2011-12-27
 ©Kancelaria Sejmu
s. 4/23
4) grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o
drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle – z wyjątkiem
związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja
autostrad płatnych.
Art. 3.
1. Podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jed-
nostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:
1) właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem
ust. 3;
2) posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;
3) użytkownikami wieczystymi gruntów;
4) posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub
ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu
terytorialnego, jeżeli posiadanie:
a) wynika z umowy zawartej z właścicielem,
Agencją Własności Rolnej
Skarbu Państwa
4)
lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania
przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych
nieruchomości,
b) jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Obowiązek podatkowy dotyczący przedmiotów opodatkowania wchodzących w
skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa lub będących w zarządzie Pań-
stwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe – ciąży odpowiednio na jed-
nostkach organizacyjnych
Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa
4)
i jednost-
kach organizacyjnych Lasów Państwowych, faktycznie władających nieruchomo-
ściami lub obiektami budowlanymi.
3. Jeżeli przedmiot opodatkowania znajduje się w posiadaniu samoistnym, obowią-
zek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości ciąży na posiadaczu samo-
istnym.
4. Jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje
się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot
opodatkowania, a obowiązek podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowla-
nego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach, z za-
strzeżeniem ust. 5.
5. Jeżeli wyodrębniono własność lokali, obowiązek podatkowy w zakresie podatku
od nieruchomości od gruntu oraz części budynku stanowiących współwłasność
ciąży na właścicielach lokali w zakresie odpowiadającym częściom ułamkowym
wynikającym ze stosunku powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytko-
wej całego budynku.
Art. 4.
1. Podstawę opodatkowania stanowi:
1) dla gruntów – powierzchnia;
2) dla budynków lub ich części – powierzchnia użytkowa;
3) dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospo-
darczej, z zastrzeżeniem ust. 4–6 – wartość, o której mowa w przepisach o
4)
Obecnie: Agencją Nieruchomości Rolnych.
2011-12-27
 ©Kancelaria Sejmu
s. 5/23
podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego,
stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o
odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych
– ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu
amortyzacyjnego.
2. Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w
świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50
%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się.
3. Jeżeli obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od budowli, o
których mowa w ust. 1 pkt 3, powstał w ciągu roku podatkowego – podstawą
opodatkowania jest wartość stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji na dzień
powstania obowiązku podatkowego.
4. Jeżeli budowla, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jest przedmiotem umowy leasingu i
odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku jej przejęcia
przez właściciela, do celów określenia podstawy opodatkowania przyjmuje się
wartość początkową przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, zaktualizowaną
i powiększoną o dokonane ulepszenia oraz niepomniejszoną o spłatę wartości po-
czątkowej.
5. Jeżeli od budowli lub ich części, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie dokonuje się
odpisów amortyzacyjnych – podstawę opodatkowania stanowi ich wartość ryn-
kowa, określona przez podatnika na dzień powstania obowiązku podatkowego.
6. Jeżeli budowle lub ich części, o których mowa w ust. 5, zostały ulepszone lub
zgodnie z przepisami o podatkach dochodowych nastąpiła aktualizacja wyceny
środków trwałych – podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa usta-
lona na dzień 1 stycznia roku podatkowego następującego po roku, w którym do-
konano ulepszenia lub aktualizacji wyceny środków trwałych.
7. Jeżeli podatnik nie określił wartości budowli, o których mowa w ust. 1 pkt 3 oraz
w ust. 5, lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podat-
kowy powoła biegłego, z zastrzeżeniem ust. 8, który ustali tę wartość. W przy-
padku gdy podatnik nie określił wartości budowli, o których mowa w ust. 1 pkt 3
oraz w ust. 5, lub wartość ustalona przez biegłego jest wyższa co najmniej o 33 %
od wartości określonej przez podatnika, koszty ustalenia wartości przez biegłego
ponosi podatnik.
8. Organ podatkowy powołuje biegłego spośród rzeczoznawców majątkowych, o
których mowa w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomo-
ściami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.
5)
).
9. Wartość części budowli położonych w danej gminie, w przypadku budowli usy-
tuowanych na obszarze dwóch lub więcej gmin, określa się proporcjonalnie do
długości odcinka budowli położonego na terenie danej gminy.
5)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 281, poz.
2782, z 2005 r. Nr 130, poz. 1087, Nr 169, poz. 1420 i Nr 175, poz. 1459, z 2006 r. Nr 64, poz.
456, Nr 104, poz. 708 i Nr 220, poz. 1600 i 1601, z 2007 r. Nr 173, poz. 1218, z 2008 r. Nr 59, poz.
369 i Nr 220, poz. 1412, z 2009 r. Nr 19, poz. 100, Nr 42, poz. 335 i 340, Nr 98, poz. 817, Nr 161,
poz. 1279 i 1281 i Nr 206, poz. 1590 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146 i Nr 47, poz. 278.
2011-12-27
  [ Pobierz całość w formacie PDF ]