ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym, ogólny, UE Katowice BOND Finanse i Rachunkowość, Rok 2, Semestr 4, ... [ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/1
USTAWA
z dnia 22 maja 2003 r.
o pośrednictwie ubezpieczeniowym
1)
Opracowano na pod-
stawie: Dz.U. z 2003
r. Nr 124, poz. 1154,
z 2004 r. Nr 96, poz.
959, z 2005 r. Nr 48,
poz. 447, Nr 167, poz.
1396, Nr 183, poz.
1538, z 2006 r. Nr
157, poz. 1119.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie
ubezpieczeń osobowych i majątkowych.
Art. 1a.
Ilekroć w ustawie jest mowa o państwach członkowskich Unii Europejskiej należy
przez to rozumieć także państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wol-
nym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.
Art. 2.
1. Pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za
wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych
z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia.
2. Pośrednictwo ubezpieczeniowe jest wykonywane wyłącznie przez agentów
ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych, z zastrzeżeniem art. 3.
3. Pośrednictwo ubezpieczeniowe w zakresie reasekuracji jest wykonywane wy-
łącznie przez brokerów ubezpieczeniowych posiadających zezwolenie na wyko-
nywanie działalności brokerskiej w zakresie reasekuracji (brokerów reasekura-
cyjnych).
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2002/92/WE z dnia 9
grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (Dz.Urz. WE L 9 z 15.01.2003).
Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z
dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłosze-
nia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.
2006-09-27
 ©Kancelaria Sejmu
s. 2/2
Art. 3.
1. (uchylony).
2. Przepisów ustawy nie stosuje się do wykonywania pośrednictwa ubezpieczenio-
wego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:
1) umowa ubezpieczenia, której zawarcia lub wykonania dotyczą czynności
pośrednictwa ubezpieczeniowego, wymaga wiedzy jedynie w zakresie ofe-
rowanej
ochrony ubezpieczeniowej oraz nie jest umową ubezpieczenia na
życie ani umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej;
2) podstawową działalnością przedsiębiorcy nie jest działalność w zakresie po-
średnictwa ubezpieczeniowego;
3) umowa ubezpieczenia, której zawarcia lub wykonania dotyczą czynności
pośrednictwa ubezpieczeniowego, jest zawierana jako uzupełnienie dostar-
czanych przez przedsiębiorcę towarów lub świadczonych usług i pokrywa
następujące ryzyka:
a) zniszczenia, utraty lub uszkodzenia tych towarów
lub
b) uszkodzenia lub utraty bagażu oraz inne ryzyka związane z usługami w
zakresie podróży oferowanymi przez przedsiębiorcę, w tym objęte
ubezpieczeniem na życie lub ubezpieczeniem odpowiedzialności cy-
wilnej;
4) wysokość rocznej składki należnej z tytułu umowy ubezpieczenia, a w
przypadku umowy ubezpieczenia grupowego wysokość rocznej składki
opłacanej przez ubezpieczającego, nie przekracza kwoty stanowiącej rów-
nowartość 500 euro, obliczonej w złotych według średniego kursu euro
ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w tabeli kursów nr 1 każdego ro-
ku, a czas trwania umowy ubezpieczenia nie przekracza 5 lat.
Art. 4.
Pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje:
1) czynności w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń, zwane dalej „czyn-
nościami agencyjnymi”, polegające na: pozyskiwaniu klientów, wykonywa-
niu czynności przygotowawczych zmierzających do zawierania umów
ubezpieczenia, zawieraniu umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w ad-
ministrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o
odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności
agencyjnych
(działalność agencyjna) albo
2) czynności w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubez-
pieczeniowej, zwane dalej „czynnościami brokerskimi”, polegające na za-
wieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywa-
niu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz
uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w
sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu
czynności brokerskich (działalność brokerska).
Art. 4a.
2006-09-27
©Kancelaria Sejmu
s. 3/3
1. Pośrednik ubezpieczeniowy przekazuje informacje, o których mowa w art. 12
ust. 2, art. 13 ust. 1 pkt 4 i 4a oraz ust. 2 albo art. 26 ust 1 pkt 1, 2 i 4 oraz ust. 2,
zwane dalej „informacjami dotyczącymi pośrednika ubezpieczeniowego”, po-
szukującemu ochrony ubezpieczeniowej albo klientowi:
1) pisemnie lub za pomocą innego trwałego nośnika informacji dostępnego dla
poszukującego ochrony ubezpieczeniowej albo klienta;
2) w sposób jasny, dokładny i zrozumiały;
3) w języku urzędowym państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym
umowa ubezpieczenia jest zawierana, lub innym języku, na który wyrażą
zgodę strony umowy.
2. Informacje dotyczące pośrednika ubezpieczeniowego mogą być dostarczane w
formie innej niż określona w ust. 1 pkt 1 na żądanie poszukującego ochrony
ubezpieczeniowej albo klienta lub jeżeli okoliczności zawierania umowy ubez-
pieczenia nie pozwalają na przekazanie informacji zgodnie z ust. 1 pkt 1, przy
czym pośrednik informacje te dostarcza poszukującemu ochrony ubezpiecze-
niowej albo klientowi zgodnie z ust. 1 niezwłocznie po zawarciu umowy ubez-
pieczenia.
3. Do informacji dotyczących pośrednika ubezpieczeniowego stosuje się odpo-
wiednio przepisy ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw
konsumentów oraz odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt nie-
bezpieczny (Dz.U. Nr 22, poz. 271, z późn. zm.
2)
), przy czym informacje te po-
winny być niezwłocznie przekazane poszukującemu ochrony ubezpieczeniowej
albo klientowi
zgodnie z ust. 1.
Art. 4b.
Obowiązek dostarczenia poszukującemu ochrony ubezpieczeniowej albo klientowi
przez pośrednika ubezpieczeniowego informacji dotyczących pośrednika ubezpie-
czeniowego nie ma zastosowania w przypadku umowy ubezpieczenia dotyczącej
dużych ryzyk w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o dzia-
łalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr 124, poz. 1151 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i
Nr 96, poz. 959), zwanej dalej „ustawą o działalności ubezpieczeniowej”, oraz
w przypadku pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie reasekuracji.
Art. 4c.
1. Osoba wykonująca czynności agencyjne albo czynności brokerskie jest obowią-
zana doskonalić umiejętności zawodowe przez odbywanie raz na trzy lata szko-
lenia zawodowego.
2. Szkolenie zawodowe polega na odbyciu odpowiedniej liczby godzin zajęć i jest
zakończone wydaniem przez podmiot przeprowadzający szkolenie dokumentu
poświadczającego odbycie szkolenia.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii orga-
nu nadzoru, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania szkoleń
zawodowych, zakres tematów oraz wymiar godzinowy, mając na względzie po-
2)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 144, poz. 1204, z 2003 r. Nr
84, poz. 774 i Nr 188, poz. 1837 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1204.
2006-09-27
 ©Kancelaria Sejmu
s. 4/4
trzebę zapewnienia odpowiedniego poziomu szkolenia, z uwzględnieniem cha-
rakterystyki działalności agencyjnej i brokerskiej oraz skuteczności przeprowa-
dzanego szkolenia.
Art. 5.
Pośrednictwo ubezpieczeniowe jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepi-
sów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr
173, poz. 1807 i Nr 281, poz. 2777 oraz z 2005 r. Nr 33, poz. 289).
Art. 6.
1. Zawieranie lub wykonywanie umów ubezpieczenia przez członka zarządu zakła-
du ubezpieczeń, prokurenta zakładu ubezpieczeń albo przez osobę będącą pra-
cownikiem zakładu ubezpieczeń, w imieniu i na rzecz tego zakładu, nie jest po-
średnictwem ani wykonywaniem czynności agencyjnych w rozumieniu ustawy.
2. Za pośrednictwo ubezpieczeniowe nie uznaje się działalności polegającej na do-
starczaniu osobom zainteresowanym ochroną ubezpieczeniową ogólnych infor-
macji o możliwości zawierania umów ubezpieczenia oraz o warunkach i skut-
kach takich umów, w szczególności o zakresie ochrony ubezpieczeniowej, jeżeli
informacje są dostarczane przez podmiot wykonujący działalność inną niż po-
średnictwo ubezpieczeniowe, pozostają w związku z tą działalnością i nie mają
na celu doprowadzenia do zawarcia lub wykonania umowy ubezpieczenia.
Art. 6a.
Sumy pieniężne przekazane z tytułu umowy ubezpieczenia przez:
1) ubezpieczającego pośrednikowi ubezpieczeniowemu uznaje się jako wpła-
cone zakładowi ubezpieczeń;
2) zakład ubezpieczeń pośrednikowi ubezpieczeniowemu nie uznaje się jako
przekazane ubezpieczającemu, uposażonemu lub uprawnionemu z umowy
ubezpieczenia, do czasu ich faktycznego otrzymania przez te podmioty.
Rozdział 2
Agent ubezpieczeniowy
Art. 7.
1. Agentem ubezpieczeniowym jest przedsiębiorca wykonujący działalność agen-
cyjną na podstawie umowy agencyjnej zawartej z zakładem ubezpieczeń i wpi-
sany do rejestru agentów ubezpieczeniowych.
2. Agentem ubezpieczeniowym nie może być przedsiębiorca prawomocnie pozba-
wiony prawa prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z art. 373 lub art.
374 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U.
Nr 60, poz. 535, z późn. zm.
3)
), zwanej dalej „ustawą - Prawo upadłościowe i
naprawcze”, w czasie trwania orzeczonego zakazu.
3)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 217, poz. 2125 oraz z 2004 r.
Nr 91, poz. 870 i 871, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546, Nr 173, poz. 1808 i
Nr 210, poz. 2135.
2006-09-27
 ©Kancelaria Sejmu
s. 5/5
Art. 8.
Działalność agencyjna powinna być wykonywana z zachowaniem staranności okre-
ślonej w art. 355 § 2 Kodeksu cywilnego oraz dobrych obyczajów.
Art. 9.
1. Czynności agencyjne mogą być wykonywane wyłącznie przez osobę fizyczną,
która spełnia łącznie następujące warunki:
1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
2) nie była prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo:
a) przeciwko życiu i zdrowiu,
b) przeciwko wymiarowi sprawiedliwości,
c) przeciwko ochronie informacji,
d) przeciwko wiarygodności dokumentów,
e) przeciwko mieniu,
f) przeciwko obrotowi gospodarczemu,
g) przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi,
h) skarbowe,
3) daje rękojmię należytego wykonywania czynności agencyjnych;
4) posiada co najmniej średnie wykształcenie;
5) odbyła szkolenie prowadzone przez zakład ubezpieczeń zakończone zda-
nym egzaminem.
1a. Warunki, o których mowa w ust. 1, powinni spełniać również:
1) agenci ubezpieczeniowi będący osobami fizycznymi;
2) w przypadku agentów ubezpieczeniowych będących spółkami nieposiadają-
cymi osobowości prawnej:
a) wspólnicy tych spółek, o ile są osobami fizycznymi,
b) w przypadku gdy wspólnikami tych spółek są osoby prawne - co naj-
mniej połowa ich członków zarządu;
3) w przypadku agentów ubezpieczeniowych będących osobami prawnymi - co
najmniej połowa ich członków zarządu.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporzą-
dzenia:
1) minimalny zakres szkolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, zakres obowią-
zujących tematów egzaminu i tryb jego przeprowadzania, z uwzględnieniem
szczególnych zasad w zakresie spełniania warunku, o którym mowa w ust. 1
pkt 5, przez osoby wykonujące czynności agencyjne w bankach, spółdziel-
czych kasach oszczędnościowo-kredytowych i innych podmiotach, jedynie
w odniesieniu do umów ubezpieczenia zawieranych przez te podmioty lub
za ich pośrednictwem;
2006-09-27
[ Pobierz całość w formacie PDF ]