ustawa o drogach publicznych, Ruch Drogowy, Akty Prawne [ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/1
Dz.U. 1985 Nr 14 poz. 60
USTAWA
z dnia 21 marca 1985 r.
o drogach publicznych
1)
Opracowano na pod-
stawie: tj. Dz.U. z
2007 r. Nr 19, poz.
115, Nr 23, poz. 136,
Nr 192, poz. 1381, z
2008 r. Nr 54, poz.
326.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z ka-
tegorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograni-
czeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczegól-
nych.
Art. 2.
1. Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następują-
ce kategorie:
1) drogi krajowe;
2) drogi wojewódzkie;
3) drogi powiatowe;
4) drogi gminne.
2. Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii
co te drogi.
3. Drogi publiczne ze względów funkcjonalno-technicznych dzielą się na klasy
określone w warunkach technicznych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz.
1118 i Nr 170, poz. 1217), jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich
usytuowanie.
Art. 2a.
1. Drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa.
2. Drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samo-
rządu województwa, powiatu lub gminy.
1)
Przepisy niniejszej ustawy wdrażają w zakresie swojej regulacji postanowienia dyrektywy Parla-
mentu Europejskiego i Rady nr 2004/52/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie interoperacyjno-
ści systemów elektronicznych opłat drogowych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 166 z 30.04.2004;
str. 124). Dane dotyczące ogłoszenia niniejszego aktu prawa Unii Europejskiej dotyczą jego ogło-
szenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.
2008-04-21
 ©Kancelaria Sejmu
s. 2/2
Art. 3.
Drogi publiczne ze względu na ich dostępność dzielą się na:
1) drogi ogólnodostępne;
2) drogi o ograniczonej dostępności, w tym autostrady i drogi ekspresowe.
Art. 4.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) pas drogowy – wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią
nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane droga oraz obiekty
budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpiecze-
niem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządza-
nia drogą;
2) droga – budowlę wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami
oraz instalacjami, stanowiącą całość techniczno-użytkową, przeznaczoną do
prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowaną w pasie drogowym;
3) ulica – drogę na terenie zabudowy lub przeznaczonym do zabudowy zgod-
nie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w której
ciągu może być zlokalizowane torowisko tramwajowe;
4) torowisko tramwajowe – część ulicy między skrajnymi szynami wraz z ze-
wnętrznymi pasami bezpieczeństwa o szerokości 0,5 m każdy;
5) jezdnia – część drogi przeznaczoną do ruchu pojazdów;
6) chodnik
– część drogi przeznaczoną do ruchu pieszych;
7) korona drogi – jezdnie z poboczami, pasami awaryjnego postoju lub pasami
przeznaczonymi do ruchu pieszych, zatokami autobusowymi lub postojo-
wymi, a przy drogach dwujezdniowych – również z pasem dzielącym jezd-
nie;
8) zjazd – połączenie drogi publicznej z nieruchomością położoną przy drodze,
stanowiące bezpośrednie miejsce dostępu do drogi publicznej w rozumieniu
przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
9) skrzyżowanie dróg publicznych:
a) jednopoziomowe – przecięcie się lub połączenie dróg publicznych na
jednym poziomie,
b) wielopoziomowe – krzyżowanie się lub połączenie dróg publicznych na
różnych poziomach, zapewniające pełną lub częściową możliwość wy-
boru kierunku jazdy (węzeł drogowy) lub krzyżowanie się dróg na róż-
nych poziomach, uniemożliwiające wybór kierunku jazdy (przejazd
drogowy);
10) droga ekspresowa – drogę przeznaczoną wyłącznie do ruchu pojazdów sa-
mochodowych:
a) wyposażoną w jedną lub dwie jezdnie,
b) posiadającą wielopoziomowe skrzyżowania z przecinającymi ją innymi
drogami transportu lądowego i wodnego, z dopuszczeniem wyjątkowo
jednopoziomowych skrzyżowań z drogami publicznymi,
2008-04-21
©Kancelaria Sejmu
s. 3/3
c) wyposażoną w urządzenia obsługi podróżnych, pojazdów i przesyłek,
przeznaczone wyłącznie dla użytkowników drogi;
11) autostrada – drogę przeznaczoną wyłącznie do ruchu pojazdów samochodo-
wych:
a) wyposażoną przynajmniej w dwie trwale rozdzielone jednokierunkowe
jezdnie,
b) posiadającą wielopoziomowe skrzyżowania ze wszystkimi przecinają-
cymi ją drogami transportu
lądowego i wodnego,
c) wyposażoną w urządzenia obsługi podróżnych, pojazdów i przesyłek,
przeznaczone wyłącznie dla użytkowników autostrady;
12) drogowy obiekt inżynierski – obiekt mostowy, tunel, przepust i konstrukcję
oporową;
13) obiekt mostowy – budowlę przeznaczoną do przeprowadzenia drogi, samo-
dzielnego ciągu pieszego lub pieszo-rowerowego, szlaku wędrówek zwie-
rząt dziko żyjących lub innego rodzaju komunikacji nad przeszkodą tere-
nową, w szczególności: most, wiadukt, estakadę, kładkę;
14) tunel – budowlę przeznaczoną do przeprowadzenia drogi, samodzielnego
ciągu pieszego lub pieszo-rowerowego, szlaku wędrówek zwierząt dziko
żyjących lub innego rodzaju komunikacji przez przeszkodę terenową lub
pod nią, w tym przejście podziemne;
15) przepust – budowlę o przekroju poprzecznym zamkniętym, przeznaczoną
do przeprowadzenia cieków, szlaków wędrówek zwierząt dziko żyjących
lub urządzeń technicznych przez nasyp drogi;
16) konstrukcja oporowa – budowlę przeznaczoną do utrzymywania w stanie
stateczności nasypu lub wykopu;
17) budowa drogi – wykonywanie połączenia drogowego między określonymi
miejscami lub miejscowościami, a także jego odbudowę i rozbudowę;
18) przebudowa drogi – wykonywanie robót, w których wyniku następuje pod-
wyższenie parametrów technicznych i eksploatacyjnych istniejącej drogi,
niewymagających zmiany granic pasa drogowego;
19) remont drogi – wykonywanie robót przywracających pierwotny stan drogi,
także przy użyciu wyrobów budowlanych innych niż użyte w stanie pier-
wotnym;
20) utrzymanie drogi – wykonywanie robót konserwacyjnych, porządkowych i
innych zmierzających do zwiększenia bezpieczeństwa i wygody ruchu, w
tym także odśnieżanie i zwalczanie śliskości zimowej;
21) ochrona drogi – działania mające na celu niedopuszczenie do przedwcze-
snego zniszczenia drogi, obniżenia klasy drogi, ograniczenia jej funkcji,
niewłaściwego jej użytkowania oraz pogorszenia warunków bezpieczeństwa
ruchu;
22) zieleń przydrożna – roślinność umieszczoną w pasie drogowym, mającą na
celu w szczególności ochronę użytkowników drogi przed oślepianiem przez
pojazdy nadjeżdżające z kierunku przeciwnego, ochronę drogi przed za-
wiewaniem i zaśnieżaniem, ochronę przyległego terenu przed nadmiernym
hałasem, zanieczyszczeniem powietrza, wody i gleby;
2008-04-21
©Kancelaria Sejmu
s. 4/4
23) reklama – nośnik informacji wizualnej w jakiejkolwiek materialnej formie
wraz z elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, umieszczony w polu
widzenia użytkowników drogi, niebędący znakiem w rozumieniu przepisów
o znakach i sygnałach lub znakiem informującym o obiektach użyteczności
publicznej ustawionym przez gminę;
24) dostępność drogi – cechę charakteryzującą gęstość połączeń danej drogi z
innymi drogami przez skrzyżowania dróg oraz zakres dostępu do drogi
przez zjazdy;
25) pojazd nienormatywny – pojazd lub zespół pojazdów, którego naciski osi
wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzia-
nych dla danej drogi w przepisach niniejszej ustawy, albo którego wymiary i
masa wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, prze-
widzianych w przepisach o ruchu drogowym, z wyłączeniem autobusów w
zakresie nacisków osi;
26) transeuropejska sieć drogowa – sieć drogową określoną w decyzji nr
1692/96 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie
wspólnotowych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci
transportowej (Dz.Urz. WE L 228 z 9.09.1996, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.
UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 2, str. 364, z późn. zm.);
27) służby ratownicze – jednostki ochrony przeciwpożarowej w rozumieniu
ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z
2002 r. Nr 147, poz. 1229, z późn. zm.
2)
) oraz zespoły ratownictwa medycz-
nego w rozumieniu ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratow-
nictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z 2007 r. Nr 89, poz. 590 i
Nr 166, poz. 1172 oraz z 2008 r. Nr 17, poz. 101).
Art. 4a.
1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sieć autostrad i dróg ekspre-
sowych, mając na uwadze potrzeby społeczne i gospodarcze kraju w zakresie
rozwoju infrastruktury.
2. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z Ministrem Obrony
Narodowej określi, w drodze zarządzenia, wykaz dróg o znaczeniu obronnym.
Zarządzenie to nie podlega ogłoszeniu.
Art. 5.
1. Do dróg krajowych zalicza się :
1) autostrady i drogi ekspresowe oraz drogi leżące w ich ciągach do czasu wy-
budowania autostrad i dróg ekspresowych;
2) drogi międzynarodowe;
3) drogi stanowiące inne połączenia zapewniające spójność sieci dróg krajo-
wych;
4) drogi dojazdowe do ogólnodostępnych przejść granicznych obsługujących
ruch osobowy i towarowy bez ograniczeń ciężaru całkowitego pojazdów
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 52, poz.
452, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 100, poz. 835 i 836, z 2006 r. Nr 191, poz. 1410 oraz z
2007 r. Nr 89, poz. 590.
2008-04-21
 ©Kancelaria Sejmu
s. 5/5
(zespołu pojazdów) lub wyłącznie ruch towarowy bez ograniczeń ciężaru
całkowitego pojazdów (zespołu pojazdów);
5) drogi alternatywne dla autostrad płatnych;
6) drogi stanowiące ciągi obwodnicowe dużych aglomeracji miejskich;
7) drogi o znaczeniu obronnym.
2. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrami właściwy-
mi do spraw administracji publicznej, spraw wewnętrznych oraz Ministrem
Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii właściwych sejmików województw, a
w miastach na prawach powiatu – opinii rad miast, w drodze rozporządzenia, za-
licza drogi do kategorii dróg krajowych, mając na uwadze kryteria zaliczenia
określone w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw transportu po zasięgnięciu opinii właściwych zarzą-
dów województw, a w miastach na prawach powiatu – właściwych prezydentów
miast, w drodze rozporządzenia, ustala przebieg istniejących dróg krajowych, w
celu zapewnienia ciągłości dróg krajowych.
Art. 6.
1. Do dróg wojewódzkich zalicza się drogi inne niż określone w art. 5 ust. 1, sta-
nowiące połączenia między miastami, mające znaczenie dla województwa, i
drogi o znaczeniu obronnym niezaliczone do dróg krajowych.
2. Zaliczenie do kategorii dróg wojewódzkich następuje w drodze uchwały sejmiku
województwa w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw transportu
oraz obrony narodowej.
3.
Ustalenie przebiegu istniejących dróg wojewódzkich następuje w drodze uchwa-
ły sejmiku województwa, po zasięgnięciu opinii zarządów powiatów, na obsza-
rze których przebiega droga, a w miastach na prawach powiatu – opinii prezy-
dentów miast.
Art. 6a.
1. Do dróg powiatowych zalicza się drogi inne niż określone w art. 5 ust. 1 i art. 6
ust. 1, stanowiące połączenia miast będących siedzibami powiatów z siedzibami
gmin i siedzib gmin między sobą.
2. Zaliczenie drogi do kategorii dróg powiatowych następuje w drodze uchwały ra-
dy powiatu w porozumieniu z zarządem województwa, po zasięgnięciu opinii
wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) gmin, na obszarze których przebiega
droga, oraz zarządów sąsiednich powiatów, a w miastach na prawach powiatu –
opinii prezydentów miast.
3. Ustalenie przebiegu istniejących dróg powiatowych następuje w drodze uchwały
rady powiatu, po zasięgnięciu opinii wójtów (burmistrzów, prezydentów miast)
gmin, na obszarze których przebiega droga.
Art. 7.
1. Do dróg gminnych zalicza się drogi o znaczeniu lokalnym niezaliczone do in-
nych kategorii, stanowiące uzupełniającą sieć dróg służących miejscowym po-
trzebom, z wyłączeniem dróg wewnętrznych.
2008-04-21
[ Pobierz całość w formacie PDF ]