ustawa o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę(1), Ustawy [ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu s. 1/18
USTAWA
z dnia 2 marca 2000 r.
Opracowano na pod-
stawie: Dz.U. z 2000
r. Nr 22, poz. 271, z
2002 r. Nr 144, poz.
1204, z 2003 r. Nr 84,
poz. 774, Nr 188, poz.
1837, z 2004 r. Nr 96,
poz. 959, Nr 116, poz.
1204.
o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę
wyrządzoną przez produkt niebezpieczny
1)
Rozdział 1
Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa
Art. 1.
1. Przedsiębiorca, który proponuje konsumentowi zawarcie umowy poza lokalem
przedsiębiorstwa, okazuje przed zawarciem umowy dokument potwierdzający
prowadzenie działalności gospodarczej oraz dokument tożsamości. W razie za-
wierania umów w imieniu przedsiębiorcy zawierający umowę okazuje ponadto
dokument potwierdzający swoje umocowanie.
2. Przez lokal przedsiębiorstwa rozumie się miejsce przeznaczone do obsługiwania
publiczności i oznaczone zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej.
3. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się także do umowy zawartej w wyniku
zorganizowanego poza lokalem przedsiębiorstwa zbierania ofert konsumentów
w czasie odwiedzin przedsiębiorcy lub osoby działającej w jego imieniu w miej-
scu pracy konsumenta, w jego mieszkaniu albo w innym miejscu jego prywatne-
go pobytu.
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspól-
not Europejskich:
1) dyrektywy 85/374/EWG z dnia 25 lipca 1985 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wy-
konawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących odpowiedzialności za pro-
dukty wadliwe (Dz.Urz. WE L 210 z 7.08.1985), zmienionej dyrektywą 1999/34/WE (Dz.Urz.
WE L 141 z 4.06.1999),
2) dyrektywy 85/577/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesie-
niu do umów zawartych poza lokalem przedsiębiorstwa (Dz.Urz. WE L 372 z 31.12.1985),
3) dyrektywy 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umo-
wach konsumenckich (Dz.Urz. WE L 95 z 21.04.1993),
4) dyrektywy 97/7/WE z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony konsumentów w przypadku
umów zawieranych na odległość (Dz.Urz. WE L 144 z 04.06.1997).
Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z
dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłosze-
nia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.
05-04-13
 ©Kancelaria Sejmu s. 2/18
Art. 2.
1. Konsument, który zawarł umowę poza lokalem przedsiębiorstwa, może od niej
odstąpić bez podania przyczyn, składając stosowne oświadczenie na piśmie w
terminie dziesięciu dni od zawarcia umowy. Do zachowania tego terminu wy-
starczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem.
2. Nie jest dopuszczalne zastrzeżenie, że konsumentowi wolno odstąpić od umowy
za zapłatą oznaczonej sumy (odstępne).
3. W razie odstąpienia od umowy umowa jest uważana za niezawartą, a konsument
jest zwolniony z wszelkich zobowiązań. To, co strony świadczyły, ulega zwro-
towi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach
zwykłego zarządu. Zwrot powinien nastąpić niezwłocznie, nie później niż w ter-
minie czternastu dni. Jeżeli konsument dokonał jakichkolwiek przedpłat, należą
się od nich odsetki ustawowe od daty dokonania przedpłaty.
Art. 3.
1. Kto zawiera z konsumentem umowę poza lokalem przedsiębiorstwa, powinien
przed jej zawarciem poinformować konsumenta na piśmie o prawie odstąpienia
od umowy w terminie, o którym mowa w art. 2 ust. 1, i wręczyć wzór oświad-
czenia o odstąpieniu, z oznaczeniem swojego imienia i nazwiska (nazwy) oraz
adresem zamieszkania (siedziby); obowiązany jest także wręczyć konsumentowi
pisemne potwierdzenie zawarcia umowy, stwierdzające jej datę i rodzaj oraz
przedmiot świadczenia i cenę.
2. Konsument, na żądanie przedsiębiorcy, poświadcza na piśmie, że został poin-
formowany o prawie odstąpienia i że otrzymał wzór oświadczenia o odstąpieniu
od umowy.
Art. 4.
Jeżeli konsument nie został poinformowany na piśmie o prawie odstąpienia od umo-
wy, bieg terminu, o którym mowa w art. 2 ust. 1, nie rozpoczyna się. W takim wy-
padku konsument może odstąpić od umowy w terminie dziesięciu dni od uzyskania
informacji o prawie odstąpienia. Konsument nie może jednak z tego powodu odstą-
pić od umowy po upływie trzech miesięcy od jej wykonania.
Art. 5.
Przepisów o umowach zawieranych z konsumentami poza lokalem przedsiębiorstwa
nie stosuje się do umów:
1) o charakterze ciągłym lub okresowym, zawieranych na podstawie oferty
sprzedaży lub przez odwołanie się do ogłoszeń, reklam, cenników i innych
informacji skierowanych do ogółu albo do poszczególnych osób, jeżeli kon-
sument mógł uprzednio zapoznać się z treścią otrzymanej oferty lub infor-
macji pod nieobecność drugiej strony umowy, a zarazem w tej ofercie lub
informacji, jak i w umowie zastrzeżono prawo konsumenta do odstąpienia
od umowy w terminie dziesięciu dni od dnia jej zawarcia,
2) sprzedaży artykułów spożywczych dostarczanych okresowo przez sprze-
dawcę do miejsca zamieszkania konsumenta,
05-04-13
©Kancelaria Sejmu s. 3/18
3) powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codzien-
nego, o wartości przedmiotu umowy do równowartości 10 EURO,
4) o prace budowlane,
5) dotyczących nieruchomości, z wyłączeniem usług remontowych,
6) ubezpieczenia, w tym o członkostwo w otwartych funduszach emerytalnych,
oraz reasekuracji,
7) dotyczących papierów wartościowych oraz jednostek uczestnictwa w fundu-
szach powierniczych i inwestycyjnych (usługi inwestycyjne).
Rozdział 2
Umowy zawierane na odległość
Art. 6.
1. Umowy zawierane z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron, przy
wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, szczególności dru-
kowanego lub elektronicznego formularza zamówienia niezaadresowanego lub
zaadresowanego, listu seryjnego w postaci drukowanej lub elektronicznej, re-
klamy prasowej z wydrukowanym formularzem zamówienia, reklamy w postaci
elektronicznej, katalogu, telefonu, telefaksu, radia, telewizji, automatycznego
urządzenia wywołującego, wizjofonu, wideotekstu, poczty elektronicznej lub in-
nych środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu ustawy z dnia 18 lipca
2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U. 144, poz. 1204), są
umowami na odległość, jeżeli kontrahentem konsumenta jest przedsiębiorca,
który w taki sposób zorganizował swoją działalność.
2. Propozycja zawarcia umowy w postaci oferty, zaproszenia do składania ofert lub
zamówień albo do podjęcia rokowań powinna jednoznacznie i w sposób zrozu-
miały informować o zamiarze zawarcia umowy przez tego, kto ją składa.
3. Posłużenie się telefonem, wizjofonem, telefaksem, pocztą elektroniczną, auto-
matycznym urządzeniem wywołującym lub innym środkiem komunikacji elek-
tronicznej w celu złożenia propozycji zawarcia umowy może nastąpić wyłącznie
za uprzednią zgodą konsumenta.
4. Posłużenie się środkami porozumiewania się na odległość w celu złożenia pro-
pozycji zawarcia umowy nie może odbywać się na koszt konsumenta.
Art. 7.
1. Konsument, który zawarł umowę na odległość, może od niej odstąpić bez poda-
nia przyczyn, składając stosowne oświadczenie na piśmie w terminie dziesięciu
dni, ustalonym w sposób określony w art. 10 ust. 1. Do zachowania tego terminu
wystarczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem.
2. Nie jest dopuszczalne zastrzeżenie, że konsumentowi wolno odstąpić od umowy
za zapłatą oznaczonej sumy (odstępne).
3. W razie odstąpienia od umowy umowa jest uważana za niezawartą, a konsument
jest zwolniony z wszelkich zobowiązań. To, co strony świadczyły, ulega zwro-
towi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach
05-04-13
©Kancelaria Sejmu s. 4/18
zwykłego zarządu. Zwrot powinien nastąpić niezwłocznie, nie później niż w ter-
minie czternastu dni. Jeżeli konsument dokonał jakichkolwiek przedpłat, należą
się od nich odsetki ustawowe od daty dokonania przedpłaty.
Art. 8.
1. Umowa o świadczenie ciągłe lub okresowe może być zawarta na czas oznaczony
albo nieoznaczony.
2. Umowę zawartą na czas dłuższy niż rok poczytuje się po upływie tego terminu
za zawartą na czas nieoznaczony.
3. Jeżeli czas trwania umowy nie jest oznaczony, każda ze stron może ją wypowie-
dzieć bez wskazania przyczyn, z zachowaniem terminu miesięcznego, chyba że
strony zastrzegły krótszy termin wypowiedzenia.
Art. 9.
1. Konsument powinien być poinformowany, przy użyciu środka porozumiewania
się na odległość, najpóźniej w chwili złożenia mu propozycji zawarcia umowy,
o:
1) imieniu i nazwisku (nazwie), adresie zamieszkania (siedziby) przedsiębiorcy
oraz organie, który zarejestrował działalność gospodarczą przedsiębiorcy, a
także numerze, pod którym przedsiębiorca został zarejestrowany,
2) istotnych właściwościach świadczenia i jego przedmiotu,
3) cenie lub wynagrodzeniu obejmujących wszystkie ich składniki, a w szcze-
gólności cła i podatki,
4) zasadach zapłaty ceny lub wynagrodzenia,
5) kosztach oraz terminie i sposobie dostawy,
6) prawie odstąpienia od umowy w terminie dziesięciu dni, ze wskazaniem
wyjątków, o których mowa w art. 10 ust. 3,
7) kosztach wynikających z korzystania ze środków porozumiewania się na
odległość, jeżeli są one skalkulowane inaczej niż wedle normalnej taryfy,
8) terminie, w jakim oferta lub informacja o cenie albo wynagrodzeniu mają
charakter wiążący,
9) minimalnym okresie, na jaki ma być zawarta umowa o świadczenia ciągłe
lub okresowe,
10) miejscu i sposobie składania reklamacji,
11) prawie wypowiedzenia umowy, o którym mowa w art. 8 ust. 3.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, powinny być sformułowane jednoznacznie,
w sposób zrozumiały i łatwy do odczytania.
3. Przedsiębiorca jest obowiązany do potwierdzenia konsumentowi na piśmie in-
formacji, o których mowa w ust. 1, najpóźniej w momencie rozpoczęcia spełnia-
nia świadczenia.
4. Obowiązek określony w ust. 3 nie dotyczy jednorazowych świadczeń, które sa-
me są spełniane przy użyciu środków porozumiewania się na odległość i za któ-
05-04-13
©Kancelaria Sejmu s. 5/18
re rachunek wystawia osoba fizyczna lub prawna, która w ramach swojego
przedsiębiorstwa udostępnia co najmniej jeden środek porozumiewania się na
odległość, dostępny dla konsumenta i przedsiębiorcy (operator środków poro-
zumiewania się), z wyjątkiem jednak informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
Art. 10.
1. Termin dziesięciodniowy, w którym konsument może odstąpić od umowy, liczy
się od dnia wydania rzeczy, a gdy umowa dotyczy świadczenia usługi - od dnia
jej zawarcia.
2. W razie braku potwierdzenia informacji, o których mowa w art. 9 ust. 1, termin,
w którym konsument może odstąpić od umowy, wynosi trzy miesiące i liczy się
od dnia wydania rzeczy, a gdy umowa dotyczy świadczenia usługi - od dnia jej
zawarcia. Jeżeli jednak konsument po rozpoczęciu biegu tego terminu otrzyma
potwierdzenie, termin ulega skróceniu do dziesięciu dni od tej daty.
3. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, prawo odstąpienia od umowy zawartej na
odległość nie przysługuje konsumentowi w wypadkach:
1) świadczenia usług rozpoczętego, za zgodą konsumenta, przed upływem ter-
minu, o którym mowa w art. 7 ust. 1,
2) dotyczących nagrań audialnych i wizualnych oraz zapisanych na nośnikach
programów komputerowych po usunięciu przez konsumenta ich oryginalne-
go opakowania,
3) umów dotyczących świadczeń, za które cena lub wynagrodzenie zależy wy-
łącznie od ruchu cen na rynku finansowym,
4) świadczeń o właściwościach określonych przez konsumenta w złożonym
przez niego zamówieniu lub ściśle związanych z jego osobą,
5) świadczeń, które z uwagi na ich charakter nie mogą zostać zwrócone lub
których przedmiot ulega szybkiemu zepsuciu,
6) dostarczania prasy,
7) usług w zakresie gier i zakładów wzajemnych.
Art. 11.
1. Umowa nie może nakładać na konsumenta obowiązku zapłaty ceny lub wyna-
grodzenia przed otrzymaniem świadczenia.
2. Umowa powinna określać miejsce i sposób składania reklamacji, nie powodujące
nadmiernych trudności lub kosztów po stronie konsumenta.
Art. 12.
1. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, przedsiębiorca powinien wykonać umowę
zawartą na odległość najpóźniej w terminie trzydziestu dni po złożeniu przez
konsumenta oświadczenia woli o zawarciu umowy.
2. Jeżeli przedsiębiorca nie może spełnić świadczenia z tego powodu, że przedmiot
świadczenia nie jest dostępny, powinien niezwłocznie, najpóźniej jednak w ter-
05-04-13
[ Pobierz całość w formacie PDF ]