ustawa o organizowaniu i prowadzeniu dziaalnoci kulturalnej, Zarządzanie [ Pobierz całość w formacie PDF ]
USTAWA
z dnia 25 października 1991 r.
o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.
*
(tekst jednolity)
Rozdział 1 Przepisy ogólne.................................................................................... 1
Rozdział 2 Instytucje kultury................................................................................... 3
Rozdział 2a
(10)
Czas pracy w instytucjach kultury.................................................. 8
Rozdział 3 Zasady gospodarki finansowej instytucji kultury ................................... 8
Rozdział 4 Organizowanie imprez artystycznych i rozrywkowych ........................ 10
Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe ......................................................... 11
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu,
upowszechnianiu i ochronie kultury.
2. Państwo sprawuje mecenat nad działalnością kulturalną polegający na
wspieraniu i promocji twórczości, edukacji i oświaty kulturalnej, działań i inicjatyw
kulturalnych oraz na ochronie dziedzictwa kultury.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może
wspierać finansowo, w ramach mecenatu państwa, realizację planowanych na dany
rok zadań związanych z polityką kulturalną państwa, prowadzonych przez instytucje
kultury i inne podmioty nie należące do sektora finansów publicznych.
4. Mecenat, o którym mowa w ust. 2 i 3, sprawują także organy jednostek
samorządu terytorialnego w zakresie ich właściwości.
Art. 2.
Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry,
opery, operetki, filharmonie, orkiestry, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska
artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach
kultury.
Art. 3.
1. Działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz
jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.
2. Działalność kulturalna instytucji kultury określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi
działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.
3.
(1)
Do działalności, o której mowa w ust. 1 i 2, w zakresie nie uregulowanym
przepisami ustawy dotyczącymi organizowania i prowadzenia działalności
kulturalnej oraz przepisami o działalności pożytku publicznego i o
wolontariacie, stosuje się przepisy o prowadzeniu działalności gospodarczej.
Art. 4.
1. Osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości
prawnej, których podstawowym celem statutowym nie jest prowadzenie działalności
kulturalnej, mogą prowadzić taką działalność w szczególności w formie klubów,
świetlic, domów kultury i bibliotek.
2. Koszty prowadzenia działalności kulturalnej, o której mowa w ust. 1, w tym
wynagrodzenia dla pracowników, wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne, i
inne wydatki z tytułu zatrudniania pracowników obciążają koszty działalności
podstawowej.
Art. 5.
Podmioty prowadzące działalność kulturalną na zasadach określonych w art.
3 mogą otrzymywać dotacje na realizację zadań państwowych.
Art. 6.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi,
w drodze rozporządzenia, wymagania kwalifikacyjne i tryb stwierdzania kwalifikacji
uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w formach organizacyjnych,
o których mowa w art. 2, jeśli ich organizatorem jest administracja rządowa lub
jednostki samorządu terytorialnego.
Art. 7.
1. Osobom wyróżniającym się w tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie
kultury nadaje się odznakę honorową "Zasłużony Działacz Kultury".
2. Odznakę honorową "Zasłużony Działacz Kultury" nadaje minister właściwy
do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa tryb oraz zasady
nadawania odznaki "Zasłużony Działacz Kultury'', jej wzór i sposób noszenia.
Art. 7a.
1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
oraz inni ministrowie, w odniesieniu do podległych im ośrodków i instytucji kultury, w
uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego, a także jednostki samorządu terytorialnego mogą ustanawiać i
przyznawać doroczne nagrody za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej,
upowszechniania i ochrony kultury.
2. Nagrody mogą być przyznawane osobom fizycznym lub prawnym, a także
innym podmiotom na podstawie oceny całokształtu działalności lub osiągnięć o
istotnym znaczeniu.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w
drodze rozporządzenia, a organy samorządu terytorialnego w drodze uchwały,
określą szczegółowe zasady i tryb przyznawania nagród, o których mowa w ust. 1 i
2, oraz ich wysokość.
Art. 7b.
1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
oraz inni ministrowie, w odniesieniu do podległych im ośrodków i instytucji kultury, a
także jednostki samorządu terytorialnego, mogą przyznawać stypendia osobom
zajmującym się twórczością artystyczną, upowszechnianiem i ochroną dóbr kultury.
2. Stypendium, o którym mowa w ust. 1, polega na przyznaniu środków
finansowych osobom realizującym określone przedsięwzięcia w zakresie twórczości
artystycznej, ochrony dziedzictwa kultury lub upowszechniania kultury.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w
drodze rozporządzenia, a organy samorządu terytorialnego w drodze uchwały,
określą szczegółowe zasady i tryb przyznawania stypendiów, o których mowa w ust.
1, oraz ich wysokość.
Rozdział 2
Instytucje kultury
Art. 8.
Ministrowie oraz kierownicy urzędów centralnych organizują działalność
kulturalną, tworząc państwowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej
działalności jest podstawowym celem statutowym.
Art. 9.
1. Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną,
tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności
jest podstawowym celem statutowym.
2. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek
samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.
Art. 10.
1. Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 i 9, zwane
są dalej organizatorami.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia -
należy przez to rozumieć zarówno państwową, jak i samorządową instytucję kultury.
Art. 11.
Organizator wydaje akt o utworzeniu instytucji kultury, który określa jej
nazwę, rodzaj, siedzibę i przedmiot działania.
Art. 12.
Organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i
prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta
działalność jest prowadzona.
Art. 13.
1. Instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu
nadanego przez organizatora.
2. Statut zawiera:
1) nazwę, teren działania i siedzibę instytucji kultury,
2) zakres działalności,
3) organy zarządzające i doradcze oraz sposób ich powoływania,
4) sposób uzyskiwania środków finansowych,
5) zasady dokonywania zmian statutowych,
6) postanowienia dotyczące prowadzenia działalności innej niż kulturalna, jeżeli
instytucja zamierza działalność taką prowadzić.
3. Organizację wewnętrzną instytucji kultury określa regulamin organizacyjny
nadawany przez dyrektora tej instytucji, po zasięgnięciu opinii organizatora oraz
opinii działających w niej organizacji związkowych i stowarzyszeń twórców.
Art. 14.
1. Instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć
działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.
2. Organizator nie odpowiada za zobowiązania instytucji kultury, z
zastrzeżeniem art. 24 i 25.
3. Instytucja kultury z urzędu podlega wpisowi do rejestru.
4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi,
w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru instytucji kultury.
Art. 14a.
1. Tworzy się wykaz obiektów stanowiących własność Skarbu Państwa lub
jednostek samorządu terytorialnego, w których prowadzona jest, jako podstawowa,
działalność kulturalna lub które dla takiej działalności zostały wybudowane i nie
mogą być przeznaczone do prowadzenia wyłącznie innej działalności podstawowej.
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi,
w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wpisywania obiektów do wykazu, o
którym mowa w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego ustali,
w drodze rozporządzenia, wykaz obiektów, o których mowa w ust. 1.
Art. 15.
1. Dyrektora instytucji kultury powołuje organizator na czas określony lub
nie określony, po zasięgnięciu opinii właściwych związków zawodowych
działających w tej instytucji kultury oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych.
Odwołanie następuje w tym samym trybie.
2. Organizator powołuje i odwołuje dyrektora państwowej instytucji kultury po
uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego.
3. Organizator powołuje i odwołuje dyrektora samorządowej instytucji kultury po
zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia, listę samorządowych instytucji kultury, w których
powołanie i odwołanie dyrektora wymaga zasięgnięcia opinii ministra właściwego do
spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
4. Organizator przedstawia kandydatowi na stanowisko dyrektora warunki
organizacyjno-finansowe działalności instytucji kultury. Kandydat przedstawia
organizatorowi program działania instytucji kultury.
4a. Organizator może powierzyć zarządzanie instytucją kultury osobie fizycznej
lub prawnej. Powierzenie zarządzania następuje na podstawie umowy o
zarządzaniu instytucją kultury zawartej między organizatorem a zarządcą na czas
oznaczony, nie krótszy niż trzy lata (kontrakt menedżerski). Jeżeli zarządcą jest
osoba prawna, umowa powinna przewidywać, kto w jej imieniu będzie dokonywał
czynności zarządu. Do umów stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 25
września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz.
80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i
Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r.
Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106,
poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 106,
poz. 675, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 123, poz. 777, z 2000 r. Nr 26, poz. 306 i Nr
84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18).
5. Dyrektor instytucji kultury, powołany na czas określony, może być odwołany
przed upływem tego okresu:
1) na własną prośbę,
2) z powodu choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków,
3) z powodu naruszenia przepisów prawa w związku z zajmowanym
stanowiskiem,
4) w razie odstąpienia od realizacji uzgodnionego z organizatorem programu
działania instytucji kultury,
5) w razie przekazania państwowej instytucji kultury w trybie art. 21a.
6.
(2)
W przypadku gdy statut instytucji kultury przewiduje stanowisko zastępcy
dyrektora lub stanowiska zastępców dyrektora, określa on również sposób
oraz tryb ich powoływania i odwoływania.
Art. 16.
1. Powołanie dyrektora instytucji kultury może nastąpić w drodze konkursu
przeprowadzonego przez organizatora.
2. Ramowy regulamin konkursu określa minister właściwy do spraw kultury i
ochrony dziedzictwa narodowego.
Art. 17.
Dyrektor instytucji kultury zarządza instytucją i reprezentuje ją na zewnątrz.
Art. 18.
1. Organizator może dokonać połączenia lub podziału instytucji kultury.
2. Organizator jest obowiązany na 3 miesiące przed wydaniem aktu o
połączeniu lub podziale instytucji kultury podać do publicznej wiadomości informację
o zamiarze i przyczynach takiej decyzji.
Art. 19.
1. Połączenie instytucji kultury polega na utworzeniu jednej instytucji, w
której skład wchodzą załogi i mienie należące do instytucji podlegających
połączeniu.
1a. Nie podlegają połączeniu instytucje kultury prowadzące gospodarkę
finansową w oparciu o odmienne zasady finansowania.
2. Połączenie instytucji kultury następuje w drodze aktu wydanego przez
organizatora, a także w trybie określonym w art. 21.
3. Akt o połączeniu instytucji kultury zawiera:
1) nazwy łączonych instytucji kultury,
2) nazwę, rodzaj, siedzibę i przedmiot działania instytucji kultury, powstałej w
wyniku połączenia,
3) określenie terminu połączenia instytucji kultury,
4) ustalenie zasad przejęcia zobowiązań i wierzytelności przez instytucję
powstającą w wyniku połączenia.
4. Statut nowej instytucji kultury powstałej w wyniku połączenia nadaje
organizator. Przepisy art. 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
5. Z dniem wpisu do rejestru nowo utworzonej instytucji kultury organizator
wykreśla z rejestru instytucje kultury, które uległy połączeniu.
Art. 20.
1. Podział instytucji kultury polega na utworzeniu dwóch lub więcej instytucji
kultury w oparciu o załogę i mienie należące do instytucji kultury ulegającej
podziałowi.
2. Podział instytucji kultury polegać może również na wyłączeniu z instytucji
kultury wyodrębnionej jednostki lub jednostek organizacyjnych w celu włączenia ich
[ Pobierz całość w formacie PDF ]