ustawa o prawach autorskich, filozofia, prawo autorskie [ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/1
USTAWA
z dnia 4 lutego 1994 r.
o prawie autorskim i prawach pokrewnych
1)
Opracowano na pod-
stawie: tj. Dz.U. z
2006 r. Nr 90, poz.
631, Nr 94, poz. 658,
Nr 121, poz. 843, z
2007 r. Nr 99, poz.
662, Nr 181, poz.
1293, z 2009 r. Nr
157, poz. 1241.
Rozdział 1
Przedmiot prawa autorskiego
Art. 1.
1. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o in-
dywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od war-
tości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
2. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (lite-
rackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputero-
we);
2) plastyczne;
3) fotograficzne;
4) lutnicze;
5) wzornictwa przemysłowego;
6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7) muzyczne i słowno-muzyczne;
8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspól-
not Europejskich:
1) dyrektywy 91/250/WE z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów kompute-
rowych (Dz. Urz. WE L 122 z 17.05.1991),
2) dyrektywy 92/100/WE z dnia 19 listopada 1992 r. w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz nie-
których praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej (Dz. Urz. WE
L 346 z 27.11.1992),
3) dyrektywy 93/83/WE z dnia 27 września 1993 r. w sprawie koordynacji niektórych zasad doty-
czących prawa autorskiego oraz praw pokrewnych stosowanych w odniesieniu do przekazu sate-
litarnego oraz retransmisji drogą kablową (Dz. Urz. WE L 248 z 06.10.1993),
4) dyrektywy 93/98/WE z dnia 29 października 1993 r. w sprawie harmonizacji czasu ochrony
prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych (Dz. Urz. WE L 290 z 24.11.1993),
5) dyrektywy 96/9/WE z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz. Urz.
WE L 77 z 27.03.1996).
Danedotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie – z
dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej – dotyczą ogło-
szenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.
2009-10-09
©Kancelaria Sejmu
s. 2/2
9) audiowizualne (w tym filmowe).
2
1
. Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia; nie są objęte ochroną
odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matema-
tyczne.
3. Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał
postać nieukończoną.
4. Ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalno-
ści.
Art. 2.
1. Opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja,
jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pier-
wotnego.
2. Rozporządzanie i korzystanie z opracowania zależy od zezwolenia twórcy utworu
pierwotnego (prawo zależne), chyba że autorskie prawa majątkowe do utworu
pierwotnego wygasły. W przypadku baz danych spełniających cechy utworu ze-
zwolenie twórcy jest konieczne także na sporządzenie opracowania.
3. Twórca utworu pierwotnego może cofnąć zezwolenie, jeżeli w ciągu pięciu lat od
jego udzielenia opracowanie nie zostało rozpowszechnione. Wypłacone twórcy
wynagrodzenie nie podlega zwrotowi.
4. Za opracowanie nie uważa się utworu, który powstał w wyniku inspiracji cudzym
utworem.
5. Na egzemplarzach opracowania należy wymienić twórcę i tytuł utworu pierwot-
nego.
Art. 3.
Zbiory, antologie, wybory, bazy danych spełniające cechy utworu są przedmiotem
prawa autorskiego, nawet jeżeli zawierają niechronione materiały, o ile przyjęty w
nich dobór, układ lub zestawienie ma twórczy charakter, bez uszczerbku dla praw do
wykorzystanych utworów.
Art. 4.
Nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego:
1) akty normatywne lub ich urzędowe projekty;
2) urzędowe dokumenty, materiały, znaki i symbole;
3) opublikowane opisy patentowe lub ochronne;
4) proste informacje prasowe.
Art. 5.
Przepisy ustawy stosuje się do utworów:
1) których twórca lub współtwórca jest obywatelem polskim lub
1
1
) których twórca jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub
2009-10-09
©Kancelaria Sejmu
s. 3/3
2) które zostały opublikowane po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej albo równocześnie na tym terytorium i za granicą, lub
3) które zostały opublikowane po raz pierwszy w języku polskim, lub
4) które są chronione na podstawie umów międzynarodowych, w zakresie, w
jakim ich ochrona wynika z tych umów.
Art. 6.
1. W rozumieniu ustawy:
1) utworem opublikowanym jest utwór, który za zezwoleniem twórcy został
zwielokrotniony i którego egzemplarze zostały udostępnione publicznie;
2) opublikowaniem równoczesnym utworu jest opublikowanie utworu na teryto-
rium Rzeczypospolitej Polskiej i za granicą w okresie trzydziestu dni od jego
pierwszej publikacji;
3) utworem rozpowszechnionym jest utwór, który za zezwoleniem twórcy został
w jakikolwiek sposób udostępniony publicznie;
4) nadawaniem utworu jest jego rozpowszechnianie drogą emisji radiowej lub
telewizyjnej, prowadzonej w sposób bezprzewodowy (naziemny lub satelitar-
ny) lub w sposób przewodowy;
5) reemitowaniem utworu jest jego rozpowszechnianie przez inny podmiot niż
pierwotnie nadający, drogą przejmowania w całości i bez zmian programu
organizacji radiowej lub telewizyjnej oraz równoczesnego i integralnego
przekazywania tego programu do powszechnego odbioru;
6) wprowadzeniem utworu do obrotu jest publiczne udostępnienie jego orygina-
łu albo egzemplarzy drogą przeniesienia ich własności dokonanego przez
uprawnionego lub za jego zgodą;
7) najmem egzemplarzy utworu jest ich przekazanie do ograniczonego czasowo
korzystania w celu bezpośredniego lub pośredniego uzyskania korzyści ma-
jątkowej;
8) użyczeniem egzemplarzy utworu jest ich przekazanie do ograniczonego cza-
sowo korzystania, niemające na celu bezpośredniego lub pośredniego uzy-
skania korzyści majątkowej;
9)
odtworzeniem utworu jest jego udostępnienie bądź przy pomocy nośników
dźwięku, obrazu lub dźwięku i obrazu, na których utwór został zapisany,
bądź przy pomocy urządzeń służących do odbioru programu radiowego lub
telewizyjnego, w którym utwór jest nadawany;
10) technicznymi zabezpieczeniami są wszelkie technologie, urządzenia lub ich
elementy, których przeznaczeniem jest zapobieganie działaniom lub ograni-
czenie działań umożliwiających korzystanie z utworów lub artystycznych
wykonań z naruszeniem prawa;
11) skutecznymi technicznymi zabezpieczeniami są techniczne zabezpieczenia
umożliwiające podmiotom uprawnionym kontrolę nad korzystaniem z chro-
nionego utworu lub artystycznego wykonania poprzez zastosowanie kodu do-
stępu lub mechanizmu zabezpieczenia, w szczególności szyfrowania, zakłó-
cania lub każdej innej transformacji utworu lub artystycznego wykonania lub
mechanizmu kontroli zwielokrotniania, które spełniają cel ochronny;
2009-10-09
©Kancelaria Sejmu
s. 4/4
12) informacjami na temat zarządzania prawami są informacje identyfikujące
utwór, twórcę, podmiot praw autorskich lub informacje o warunkach eksplo-
atacji utworu, o ile zostały one dołączone do egzemplarza utworu lub są
przekazywane w związku z jego rozpowszechnianiem, w tym kody identyfi-
kacyjne.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o równowartości danej kwoty wyrażonej w euro,
należy przez to rozumieć jej równowartość wyrażoną w walucie polskiej, usta-
loną przy zastosowaniu średniego kursu euro, lub jej równowartość wyrażoną w
innej walucie, ustaloną przy zastosowaniu średniego kursu euro oraz średniego
kursu tej waluty ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu poprzedzają-
cym dokonanie czynności.
Art. 6
1
.
1. Rozpowszechnianiem utworu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, drogą
emisji radiowej lub telewizyjnej, prowadzonej w sposób satelitarny jest jego
rozpowszechnianie poprzez wprowadzenie przez organizację radiową lub tele-
wizyjną i na jej odpowiedzialność, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do
drogi przekazu prowadzącej do satelity i z powrotem na Ziemię.
2. Jeżeli rozpowszechnianie utworu drogą emisji radiowej lub telewizyjnej prowa-
dzonej w sposób satelitarny ma miejsce w państwie niebędącym członkiem Unii
Europejskiej, które nie zapewnia poziomu ochrony określonego w rozdziale II
dyrektywy Rady Nr 93/83/EWG z dnia 27 września 1993 r. w sprawie koordy-
nacji niektórych zasad dotyczących prawa autorskiego oraz praw pokrewnych
stosowanych w odniesieniu do przekazu satelitarnego oraz retransmisji drogą
kablową (Dz.Urz. WE L 248 z 6.10.1993, str. 15; Dz.Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 17, t. 1, str. 134) oraz gdy:
1) sygnał przekazujący utwór jest przesyłany do satelity za pośrednictwem
ziemskiej stacji nadawczej znajdującej się na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, uważa się, że utwór został rozpowszechniony na terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej przez operatora tej stacji;
2) sygnał przekazujący utwór jest przesyłany do satelity za pośrednictwem
ziemskiej stacji nadawczej znajdującej się na terytorium państwa niebędą-
cego członkiem Unii Europejskiej, a rozpowszechnianie utworu odbywa się
na zlecenie organizacji radiowej lub telewizyjnej mającej siedzibę w jed-
nym z państw członkowskich Unii Europejskiej oraz główne przedsiębior-
stwo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uważa się, że utwór został
rozpowszechniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez tę organi-
zację.
3. W przypadku gdy sygnał przekazujący utwór jest kodowany w sposób uniemoż-
liwiający jego powszechny i nieograniczony odbiór, jest to rozpowszechnianie,
w rozumieniu ust. 1, pod warunkiem równoczesnego udostępnienia przez orga-
nizację radiową lub telewizyjną, lub za jej zgodą, środków do odbioru tego sy-
gnału.
4. Satelitą jest sztuczny satelita Ziemi działający w pasmach częstotliwości, które
na mocy przepisów ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne
(Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.
2)
) są przeznaczone dla celów emisji sy-
2)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr
163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz.
2009-10-09
 ©Kancelaria Sejmu
s. 5/5
gnałów przeznaczonych do publicznego odbioru lub dla zamkniętej komunikacji
pomiędzy dwoma punktami, przy czym odbiór sygnałów w obu tych przypad-
kach musi odbywać się w porównywalnych warunkach.
Art. 7.
Jeżeli umowy międzynarodowe, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, przewi-
dują dalej idącą ochronę, niż to wynika z ustawy, do nieopublikowanych utworów
obywateli polskich albo do utworów opublikowanych po raz pierwszy na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub równocześnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
albo opublikowanych po raz pierwszy w języku polskim – stosuje się postanowienia
tych umów.
Rozdział 2
Podmiot prawa autorskiego
Art. 8.
1. Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
2. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwi-
doczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej
wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utwo-
ru.
3. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego
zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku – właściwa organizacja
zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.
Art. 9.
1. Współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa się, że wiel-
kości udziałów są równe. Każdy ze współtwórców może żądać określenia wielko-
ści udziałów przez sąd, na podstawie wkładów pracy twórczej.
2. Każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części
utworu mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych
współtwórców.
3. Do wykonywania prawa autorskiego do całości utworu potrzebna jest zgoda
wszystkich współtwórców. W przypadku braku takiej zgody każdy ze współtwór-
ców może żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeka uwzględniając interesy
wszystkich współtwórców.
4. Każdy ze współtwórców może dochodzić roszczeń z tytułu naruszenia prawa au-
torskiego do całości utworu. Uzyskane świadczenie przypada wszystkim współ-
twórcom, stosownie do wielkości ich udziałów.
5. Do autorskich praw majątkowych przysługujących współtwórcom stosuje się od-
powiednio przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasności w częściach ułamko-
wych.
1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 246, poz. 1834 oraz z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr
50, poz. 331 i Nr 82, poz. 556.
2009-10-09
[ Pobierz całość w formacie PDF ]