Photo Rating Website
Start vanitas, A vat-25, uszkujnik-, v1.3, mody
ustawa o systemie zarzadzania ...

ustawa o systemie zarzadzania emisjami gazow cieplarnianych i innych substancji, Ochrona środowiska [ Pobierz całość w formacie PDF ]
Dziennik Ustaw Nr 130
— 9526 —
Poz. 1070
1070
USTAWA
z dnia 17 lipca 2009 r.
o systemie zarzàdzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji
1)
Rozdzia∏ 1
7) warunki i zasady realizacji projektów wspólnych
wdro˝eƒ na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
Przepisy ogólne
8) warunki i zasady realizacji poza terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej:
a) projektów wspólnych wdro˝eƒ,
b) projektów mechanizmu czystego rozwoju.
Art. 1.
1. Ustawa okreÊla:
1) zadania Krajowego oÊrodka bilansowania i zarzà-
dzania emisjami;
2) zasady funkcjonowania Krajowego systemu bilan-
sowania i prognozowania emisji;
2. Wykaz gazów cieplarnianych i innych substancji
wprowadzanych do powietrza, obj´tych systemem
zarzàdzania emisjami gazów cieplarnianych i innych
substancji, okreÊla za∏àcznik do ustawy.
3) zasady zarzàdzania emisjami gazów cieplarnia-
nych i innych substancji;
Art. 2.
Ilekroç w ustawie jest mowa o:
1) akredytowanej niezale˝nej jednostce — rozumie
si´ przez to jednostk´ upowa˝nionà do oceny do-
kumentacji projektowej, o której mowa w art. 40
ust. 7 pkt 1, oraz weryfikacji wielkoÊci jednostek
redukcji emisji uzyskanych w wyniku realizacji
projektu wspólnych wdro˝eƒ, wy∏onionà lub
wskazanà przez Komitet Nadzorujàcy;
4) zasady funkcjonowania Krajowego rejestru jedno-
stek Kioto;
5) zasady obrotu i zarzàdzania jednostkami Kioto;
6) zasady funkcjonowania Krajowego systemu zielo-
nych inwestycji oraz Rachunku klimatycznego;
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdro˝enia nast´pujàcych dyrektyw Wspólnot Europejskich:
1) dyrektywy 2001/81/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 paêdziernika 2001 r. w sprawie krajowych pozio-
mów emisji dla niektórych rodzajów zanieczyszczenia powietrza (Dz. Urz. UE L 309 z 27.11.2001, str. 22, z póên. zm.;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 320);
2) dyrektywy 2001/80/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 paêdziernika 2001 r. w sprawie ograniczenia emisji
niektórych zanieczyszczeƒ do powietrza z du˝ych obiektów energetycznego spalania (Dz. Urz. UE L 309 z 27.11.2001,
str. 1, z póên. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 299);
3) dyrektywy 2004/101/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 paêdziernika 2004 r. zmieniajàcej dyrektyw´
2003/87/WE ustanawiajàcà system handlu przydzia∏ami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie, z uwzgl´dnie-
niem mechanizmów projektowych Protoko∏u z Kioto (Dz. Urz. UE L 338 z 13.11.2004, str. 18);
4) dyrektywy 2008/50/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakoÊci powietrza i czyst-
szego powietrza dla Europy (Dz. Urz. UE L 152 z 11.06.2008, str. 1).
Niniejsza ustawa zapewnia wykonanie nast´pujàcych decyzji:
1) decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 280/2004/WE z dnia 11 lutego 2004 r. dotyczàcej mechanizmu monitoro-
wania emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz wykonania Protoko∏u z Kioto (Dz. Urz. UE L 49 z 19.02.2004,
str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 8, str. 57);
2) decyzji Komisji nr 2005/166/WE z dnia 10 lutego 2005 r. ustanawiajàcej zasady wykonania decyzji Parlamentu Euro-
pejskiego i Rady 280/2004/WE dotyczàcej mechanizmu monitorowania emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie
i wykonania Protoko∏u z Kioto (Dz. Urz. UE L 55 z 01.03.2005, str. 57);
3) decyzji Komisji nr 2007/589/WE z dnia 18 lipca 2007 r. ustanawiajàcej wytyczne dotyczàce monitorowania i sprawo-
zdawczoÊci w zakresie emisji gazów cieplarnianych zgodnie z dyrektywà 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Ra-
dy (Dz. Urz. UE L 229 z 31.08.2007, str. 1);
4) decyzji Komisji nr 2006/780/WE z dnia 13 listopada 2006 r. w sprawie zapobiegania podwójnemu liczeniu redukcji
emisji gazów cieplarnianych w ramach wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji zgodnie z dyrekty-
wà 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w przypadku projektów realizowanych w ramach Protoko∏u z Kioto
(Dz. Urz. UE L 316 z 16.11.2006, str. 12).
W zakresie swojej regulacji niniejsza ustawa umo˝liwia wykonanie rozporzàdzenia Komisji (WE) nr 2216/2004 z dnia
21 grudnia 2004 r. w sprawie standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów stosownie do dyrektywy
2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz.
UE L 386 z 29.12.2004, str. 1) zmienionego rozporzàdzeniem Komisji (WE) nr 916/2007 z dnia 31 lipca 2007 r. zmieniajà-
cego rozporzàdzenie Komisji (WE) nr 2216/2004 w sprawie ujednoliconego i zabezpieczonego systemu rejestrów stosow-
nie do dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego
i Rady (Dz. Urz. UE L 200 z 01.08.2007, str. 5) oraz rozporzàdzeniem Komisji (WE) nr 994/2008 z dnia 8 paêdziernika 2008 r.
w sprawie znormalizowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów zgodnie z dyrektywà 2003/87/WE Parlamentu Euro-
pejskiego i Rady oraz decyzjà nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 271 z 11.10.2008, str. 3),
a tak˝e rozporzàdzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 166/2006 z dnia 18 stycznia 2006 r. w sprawie ustano-
wienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeƒ i zmieniajàcego dyrektyw´ Rady 91/689/EWG
i 96/61/WE (Dz. Urz. UE L 33 z 04.02.2006, str. 1).
Niniejszà ustawà zmienia si´ ustaw´ z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Ârodowiska oraz ustaw´ z dnia 27 kwiet-
nia 2001 r. — Prawo ochrony Êrodowiska.
———————
1)
Dziennik Ustaw Nr 130
— 9527 —
Poz. 1070
2) aktywnoÊci — rozumie si´ przez to parametry cha-
rakteryzujàce dzia∏alnoÊç, której skutkiem jest
emisja: wielkoÊç produkcji, wielkoÊç zu˝ycia su-
rowców lub paliw, iloÊç wytworzonych odpadów,
przebyty dystans okreÊlony w kilometrach i mas´
przetransportowanych ∏adunków;
11) jednostce poch∏aniania — rozumie si´ przez to je-
den megagram (1 Mg) dwutlenku w´gla (CO
2
) po-
ch∏oni´ty w wyniku:
a) dzia∏alnoÊci cz∏owieka majàcej na celu zwi´k-
szenie poch∏aniania dwutlenku w´gla (CO
2
)
przez gleby u˝ytkowane rolniczo,
b) zmian sposobów u˝ytkowania gruntów rolnych
lub leÊnych, w tym w zakresie zalesiania, po-
nownego zalesiania i wylesiania,
c) prowadzonej gospodarki leÊnej;
3) bilansowaniu emisji — rozumie si´ przez to okreÊ-
lanie i prognozowanie wielkoÊci emisji, emisji
unikni´tej, emisji zredukowanej oraz gromadzenie
i przetwarzanie informacji o tych wielkoÊciach,
przy wykorzystaniu danych gromadzonych na po-
trzeby polityki krajowej oraz na potrzeby wype∏-
nienia zobowiàzaƒ mi´dzynarodowych;
12) jednostce poÊwiadczonej redukcji emisji — rozumie
si´ przez to wyra˝onà w ekwiwalencie emisj´ zre-
dukowanà gazów cieplarnianych lub emisj´ unik-
ni´tà gazów cieplarnianych, otrzymanà w wyniku
realizacji projektu mechanizmu czystego rozwoju;
4) ekwiwalencie — rozumie si´ przez to jeden mega-
gram (1 Mg) dwutlenku w´gla (CO
2
) albo iloÊç in-
nego gazu cieplarnianego stanowiàcà odpowied-
nik jednego megagrama (1 Mg) dwutlenku w´gla
(CO
2
), obliczonà z wykorzystaniem odpowiednie-
go wspó∏czynnika ocieplenia;
13) jednostce przyznanej emisji — rozumie si´ przez
to wyra˝onà w ekwiwalencie emisj´ gazów cie-
plarnianych przyznanà paƒstwu uprawnionemu
zgodnie z Protoko∏em z Kioto do Ramowej kon-
wencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian
klimatu, sporzàdzonym w Kioto dnia 11 grudnia
1997 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 203, poz. 1684), zwanym
dalej „Protoko∏em z Kioto”;
5) emisji — rozumie si´ przez to wprowadzane w wy-
niku dzia∏alnoÊci cz∏owieka, bezpoÊrednio lub po-
Êrednio do powietrza, gazy cieplarniane lub inne
substancje;
6) emisji unikni´tej — rozumie si´ przez to wielkoÊç
emisji, jaka mog∏aby zostaç wprowadzona do po-
wietrza w danym roku z instalacji w ramach techno-
logii stosowanych powszechnie do wytwarzania
okreÊlonego produktu na terytorium Rzeczypo-
spolitej Polskiej, a na skutek zastosowania innego
rozwiàzania technicznego lub technologicznego
albo innych surowców lub paliw w nowej instala-
cji nie zosta∏a wprowadzona do powietrza;
14) jednostce redukcji emisji — rozumie si´ przez to
wyra˝onà w ekwiwalencie emisj´ zredukowanà
gazów cieplarnianych lub emisj´ unikni´tà gazów
cieplarnianych lub jeden megagram (1 Mg) po-
ch∏oni´tego dwutlenku w´gla (CO
2
), otrzymane
w wyniku realizacji projektu wspólnych wdro˝eƒ;
15) Komitecie Nadzorujàcym — rozumie si´ przez to
organ wykonawczy Protoko∏u z Kioto powo∏any
w celu nadzorowania realizacji projektów wspól-
nych wdro˝eƒ realizowanych w ramach Êcie˝ki
drugiej, o której mowa w art. 37 ust. 3;
7) emisji zredukowanej — rozumie si´ przez to nie-
wynikajàcà z obni˝enia produkcji wielkoÊç emisji,
jaka nie zosta∏a wprowadzona do powietrza w da-
nym roku z instalacji istniejàcej wskutek podj´tych
dzia∏aƒ modernizacyjnych, majàcych na celu obni-
˝enie wielkoÊci emisji przypadajàcej na jednostk´
powstajàcego produktu lub jednostk´ wykorzysty-
wanego surowca, materia∏u lub paliwa w zak∏a-
dzie, na którego terenie jest po∏o˝ona instalacja;
16) Krajowej rezerwie jednostek Kioto — rozumie si´
przez to iloÊç jednostek Kioto, jakà Rzeczpospolita
Polska jest obowiàzana utrzymywaç w Krajowym
rejestrze jednostek Kioto w danym okresie rozli-
czeniowym zgodnie z przepisami prawa mi´dzyna-
rodowego lub przepisami prawa Unii Europejskiej;
8) gospodarce leÊnej — rozumie si´ przez to dzia∏al-
noÊç w zakresie urzàdzania, ochrony i zagospoda-
rowywania lasu, utrzymywania i powi´kszania za-
sobów i upraw leÊnych oraz pozyskiwania, z wy-
jàtkiem skupu, drewna, ˝ywicy, choinek, karpiny,
kory, igliwia i p∏odów runa leÊnego;
17) krajowym pu∏apie emisji — rozumie si´ przez to
maksymalnà wielkoÊç emisji, jaka mo˝e byç wy-
emitowana na terytorium Rzeczypospolitej Pol-
skiej w danym okresie rozliczeniowym, wynikajà-
cà z przepisów prawa mi´dzynarodowego lub
przepisów prawa Unii Europejskiej;
9) instalacji — rozumie si´ przez to instalacj´ w rozu-
mieniu art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r. — Prawo ochrony Êrodowiska (Dz. U.
z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z póên. zm.
2)
);
18) okresie rozliczeniowym — rozumie si´ przez to
przedzia∏ czasu, w którym sà okreÊlane emisje
w celu uzyskania informacji niezb´dnych do
wsparcia dzia∏aƒ zmierzajàcych do wywiàzania si´
Rzeczypospolitej Polskiej z zobowiàzaƒ mi´dzyna-
rodowych w zakresie redukcji emisji;
10) jednostce Kioto — rozumie si´ przez to jednostk´
poÊwiadczonej redukcji emisji, jednostk´ przyzna-
nej emisji, jednostk´ redukcji emisji lub jednostk´
poch∏aniania;
19) paƒstwach uprawnionych — rozumie si´ przez to
paƒstwa wymienione w Za∏àczniku I do Ramowej
konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie
zmian klimatu, sporzàdzonej w Nowym Jorku
dnia 9 maja 1992 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 53,
poz. 238), zwanej dalej „Konwencjà Klimatycznà”,
które ratyfikowa∏y Protokó∏ z Kioto, zgodnie
z art. 1 ust. 7 Protoko∏u z Kioto;
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta∏y
og∏oszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 111, poz. 708, Nr 138,
poz. 865, Nr 154, poz. 958, Nr 171, poz. 1056, Nr 199,
poz. 1227, Nr 223, poz. 1464 i Nr 227, poz. 1505 oraz
z 2009 r. Nr 19, poz. 100, Nr 20, poz. 106 i Nr 79, poz. 666.
———————
2)
Dziennik Ustaw Nr 130
— 9528 —
Poz. 1070
20) podmiocie korzystajàcym ze Êrodowiska — rozu-
mie si´ przez to podmiot korzystajàcy ze Êrodowi-
ska w rozumieniu art. 3 pkt 20 ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. — Prawo ochrony Êrodowiska;
3) opiniowanie wniosków o wydanie listu popierajà-
cego oraz wniosków o wydanie listu zatwierdzajà-
cego realizacj´ projektów wspólnych wdro˝eƒ re-
alizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Pol-
skiej;
21) poziomie bazowym — rozumie si´ przez to sza-
cunkowà, okreÊlonà z najwi´kszym prawdopodo-
bieƒstwem, wielkoÊç emisji gazów cieplarnia-
nych, jaka mia∏aby miejsce w przypadku, gdyby
projekt wspólnych wdro˝eƒ lub projekt mechani-
zmu czystego rozwoju nie zosta∏ zrealizowany,
stanowiàcà poziom odniesienia pozwalajàcy okreÊ-
liç emisj´ zredukowanà lub emisj´ unikni´tà;
4) prowadzenie wykazu projektów wspólnych wdro-
˝eƒ realizowanych na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej posiadajàcych listy popierajàce lub listy
zatwierdzajàce;
5) prowadzenie wykazu jednostek uprawnionych do
weryfikacji raportów dotyczàcych osiàgni´tych
efektów zwiàzanych z redukcjà emisji gazów cie-
plarnianych w ramach Krajowego systemu zielo-
nych inwestycji lub projektów wspólnych wdro-
˝eƒ oraz sporzàdzanie raportów, o których mowa
w art. 40 ust. 7 pkt 2;
22) projekcie mechanizmu czystego rozwoju — rozu-
mie si´ przez to przedsi´wzi´cie realizowane przez
paƒstwo uprawnione na terytorium innego paƒ-
stwa ni˝ paƒstwo uprawnione, które ma na celu
redukcj´ lub unikni´cie emisji gazów cieplarnia-
nych, a tak˝e poch∏anianie dwutlenku w´gla (CO
2
)
b´dàce nast´pstwem zalesiania lub ponownego
zalesiania;
6) sporzàdzanie raportów i prognoz dotyczàcych
wielkoÊci emisji;
7)opracowywanie metodyki ustalania wielkoÊci
emisji dla poszczególnych rodzajów instalacji lub
aktywnoÊci oraz metodyki wyznaczania wskaêni-
ków emisji na jednostk´ wyprodukowanego towa-
ru, zu˝ytego paliwa lub surowca;
23) projekcie wspólnych wdro˝eƒ — rozumie si´ przez
to przedsi´wzi´cie realizowane przez paƒstwo
uprawnione na terytorium innego paƒstwa
uprawnionego, które ma na celu redukcj´, unik-
ni´cie emisji gazów cieplarnianych lub poch∏ania-
nie dwutlenku w´gla (CO
2
);
24) prowadzàcym instalacj´ — rozumie si´ przez to
prowadzàcego instalacj´ w rozumieniu art. 3
pkt 31 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. — Prawo
ochrony Êrodowiska;
8) opracowywanie wskaêników emisji na jednostk´
wyprodukowanego towaru, zu˝ytego paliwa lub
surowca.
3. Do zadaƒ Krajowego oÊrodka nale˝y tak˝e spo-
rzàdzanie zestawieƒ informacji i raportów, w szczegól-
noÊci na potrzeby:
25) uprawnieniu do emisji — rozumie si´ przez to
uprawnienie do emisji w rozumieniu przepisów
o wspólnotowym systemie handlu uprawnieniami
do emisji gazów cieplarnianych;
1) statystyki publicznej;
2) systemu op∏at za wprowadzanie gazów lub py∏ów
do powietrza;
26) urzàdzeniu — rozumie si´ przez to urzàdzenie
w rozumieniu art. 3 pkt 42 ustawy z dnia 27 kwiet-
nia 2001 r. — Prawo ochrony Êrodowiska;
3) systemu bilansowania emisji gazów cieplarnia-
nych;
27) zak∏adzie — rozumie si´ przez to zak∏ad w rozu-
mieniu art. 3 pkt 48 ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r. — Prawo ochrony Êrodowiska;
4) systemu bilansowania i rozliczania wielkoÊci emi-
sji dwutlenku siarki (SO
2
) i tlenków azotu (NO
X
)
dla du˝ych êróde∏ spalania;
28) êródle emisji — rozumie si´ przez to instalacj´ lub
jej cz´Êç, której eksploatacja powoduje emisj´.
5)sprawozdawczoÊci w ramach wspólnotowego
systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów
cieplarnianych;
Rozdzia∏ 2
Krajowy oÊrodek bilansowania
i zarzàdzania emisjami
6) bie˝àcej oceny jakoÊci powietrza, w tym analiz
modelowych.
Art. 3.
1. Tworzy si´ Krajowy oÊrodek bilansowa-
nia i zarzàdzania emisjami, zwany dalej „Krajowym
oÊrodkiem”.
4. Krajowy oÊrodek mo˝e tak˝e sporzàdzaç, na
podstawie informacji zawartych w Krajowej bazie, in-
ne zestawienia informacji i raporty na potrzeby orga-
nów administracji publicznej oraz organizacji samo-
rzàdu gospodarczego i organizacji pracodawców.
2. Do zadaƒ Krajowego oÊrodka nale˝y:
1) wykonywanie zadaƒ zwiàzanych z funkcjonowa-
niem Krajowego systemu bilansowania i progno-
zowania emisji, w tym prowadzenie Krajowej ba-
zy o emisjach gazów cieplarnianych i innych sub-
stancji, zwanej dalej „Krajowà bazà”;
5. Minister w∏aÊciwy do spraw Êrodowiska okreÊ-
li, w drodze rozporzàdzenia, list´ zestawieƒ infor-
macji i raportów, o których mowa w ust. 3, oraz ter-
miny ich przekazywania, kierujàc si´ potrzebà za-
pewnienia organom administracji publicznej pe∏ne-
go i terminowego dost´pu do informacji na temat
wielkoÊci emisji.
2) prowadzenie Krajowego rejestru jednostek Kioto;
Dziennik Ustaw Nr 130
— 9529 —
Poz. 1070
6. Zestawienia informacji i raporty wpisane na li-
st´, o której mowa w ust. 5, sà przekazywane orga-
nom administracji publicznej nieodp∏atnie.
2) wielkoÊciach produkcji oraz charakterystyce su-
rowców i paliw towarzyszàcych emisjom;
3) Êrodkach technicznych majàcych na celu zapobie-
ganie lub ograniczanie emisji;
Art. 4.
1. Wykonywanie zadaƒ Krajowego oÊrodka
powierza si´ Instytutowi Ochrony Ârodowiska w War-
szawie.
4) wielkoÊciach emisji zredukowanej i emisji unikni´-
tej w wyniku przedsi´wzi´ç realizowanych przez
podmioty korzystajàce ze Êrodowiska oraz termi-
nach osiàgni´cia tych redukcji;
2. Dzia∏alnoÊç Krajowego oÊrodka jest finansowa-
na ze Êrodków pochodzàcych z op∏at i kar pieni´˝nych
pobieranych na podstawie przepisów o wspólnoto-
wym systemie handlu uprawnieniami do emisji oraz
na podstawie przepisów o systemie bilansowania
i rozliczania wielkoÊci emisji dwutlenku siarki (SO
2
)
i tlenków azotu (NO
X
) dla du˝ych êróde∏ spalania.
5) planowanych terminach uruchomienia nowych
przedsi´wzi´ç oraz wielkoÊci emisji gazów cieplar-
nianych i innych substancji wprowadzanych do
powietrza z tych przedsi´wzi´ç;
6) aktywnoÊciach zwiàzanych z prowadzeniem dzia-
∏alnoÊci przemys∏owej, transportem, rolnictwem,
leÊnictwem i us∏ugami;
Art. 5.
1. Minister w∏aÊciwy do spraw Êrodowiska
sprawuje nadzór nad wykonywaniem zadaƒ przez
Krajowy oÊrodek.
7) prognozach zmian aktywnoÊci dla poszczególnych
sektorów gospodarki.
2. Krajowy oÊrodek w terminie do dnia 31 stycznia
ka˝dego roku przedk∏ada ministrowi w∏aÊciwemu do
spraw Êrodowiska sprawozdanie z wykonania zadaƒ
za poprzedni rok kalendarzowy.
3. Informacje, o których mowa w ust. 2, gromadzi
si´ w Krajowej bazie.
3. W przypadku gdy sprawozdanie jest niepe∏ne
lub budzi zastrze˝enia, minister w∏aÊciwy do spraw
Êrodowiska mo˝e za˝àdaç uzupe∏nienia sprawozdania
lub udzielenia dodatkowych wyjaÊnieƒ w wyznaczo-
nym przez siebie terminie.
4. Krajowà baz´ prowadzi Krajowy oÊrodek.
Art. 7.
1. Podmiot korzystajàcy ze Êrodowiska spo-
rzàdza i wprowadza do Krajowej bazy, w terminie do
koƒca lutego ka˝dego roku, raport zawierajàcy infor-
macje wskazane w art. 6 ust. 2 pkt 1—5, dotyczàce po-
przedniego roku kalendarzowego.
4. Je˝eli w wyznaczonym terminie Krajowy oÊro-
dek nie uzupe∏ni sprawozdania lub nie z∏o˝y ˝àdanych
wyjaÊnieƒ, a tak˝e gdy z∏o˝one sprawozdanie nadal
budzi zastrze˝enia, minister w∏aÊciwy do spraw Êro-
dowiska mo˝e zleciç imiennie upowa˝nionym pra-
cownikom obs∏ugujàcego go urz´du przeprowadze-
nie kontroli w zakresie zadaƒ wykonywanych przez
Krajowy oÊrodek.
2. W przypadku gdy obowiàzek sporzàdzenia
i wprowadzenia raportu jest zwiàzany z eksploatacjà
instalacji, podmiotem obowiàzanym do sporzàdzenia
i wprowadzenia raportu jest prowadzàcy instalacj´.
3. WielkoÊci emisji, o których mowa w art. 6 ust. 2
pkt 1, ustala si´ na podstawie prowadzonych pomia-
rów lub na podstawie informacji o wielkoÊci produk-
cji, zu˝yciu paliw lub surowców i odpowiadajàcych
tym wielkoÊciom wskaêników emisji.
5. W przypadku gdy w wyniku przeprowadzonej
kontroli zostanà stwierdzone istotne uchybienia
w wykonywaniu zadaƒ przez Krajowy oÊrodek, mini-
ster w∏aÊciwy do spraw Êrodowiska mo˝e odwo∏aç
dyrektora Instytutu Ochrony Ârodowiska przed up∏y-
wem jego kadencji, bez zasi´gania opinii, o której mo-
wa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jed-
nostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 2008 r.
Nr 159, poz. 993).
4. Minister w∏aÊciwy do spraw Êrodowiska mo˝e
okreÊliç, w drodze rozporzàdzenia, sposoby ustalania
wielkoÊci emisji dla poszczególnych rodzajów instala-
cji, kierujàc si´ potrzebà zapewnienia wysokiej jakoÊci
danych o emisji, w tym zapewnienia ich wiarygodno-
Êci i spójnoÊci, oraz bioràc pod uwag´ rozwój w zakre-
sie dost´pnych metod i technologii s∏u˝àcych redukcji
emisji.
Rozdzia∏ 3
Krajowy system bilansowania
i prognozowania emisji
5. Dla instalacji o sezonowej lub technologicznej
zmiennoÊci emisji w ciàgu roku, wynikajàcej z charak-
teru i sposobu eksploatacji, wielkoÊç emisji z instala-
cji okreÊla si´ w podziale na kwarta∏y lub miesiàce.
Art. 6.
1. Tworzy si´ Krajowy system bilansowania
i prognozowania emisji, zwany dalej „Krajowym sys-
temem”, w ramach którego sà gromadzone, przetwa-
rzane, szacowane, prognozowane, bilansowane i ze-
stawiane informacje o emisjach.
6. Minister w∏aÊciwy do spraw Êrodowiska mo˝e
okreÊliç, w drodze rozporzàdzenia, rodzaje instalacji,
których eksploatacja powoduje sezonowà lub techno-
logicznà zmiennoÊç emisji w ciàgu roku wynikajàcà
z charakteru i sposobu eksploatacji instalacji, kieru-
jàc si´ potrzebà uzyskania reprezentatywnych da-
nych.
2. Krajowy system obejmuje informacje o:
1) wielkoÊciach emisji gazów cieplarnianych i innych
substancji wprowadzanych do powietrza przez
podmioty korzystajàce ze Êrodowiska;
Dziennik Ustaw Nr 130
— 9530 —
Poz. 1070
7. Minister w∏aÊciwy do spraw Êrodowiska okreÊli,
w drodze rozporzàdzenia, wzór formularza raportu
oraz sposób jego wprowadzania do Krajowej bazy,
kierujàc si´ potrzebà zapewnienia sprawnego funkcjo-
nowania Krajowej bazy oraz jednolitoÊci i kompletno-
Êci danych zawartych w tej bazie.
innych zmian skutkujàcych zmianà aktywnoÊci, woje-
wódzki inspektor ochrony Êrodowiska informuje
o tym Krajowy oÊrodek.
6. W przypadku stwierdzenia w raportach b∏´dów
pisarskich, rachunkowych lub innych oczywistych
omy∏ek wojewódzki inspektor ochrony Êrodowiska in-
formuje o tym Krajowy oÊrodek i podmiot korzystajà-
cy ze Êrodowiska, który sporzàdzi∏ raport.
8. Je˝eli przedsi´wzi´cia, o których mowa w art. 6
ust. 2 pkt 4 i 5, sà realizowane przy wsparciu ze Êrod-
ków publicznych, informacje o wielkoÊciach emisji
unikni´tej lub emisji zredukowanej i terminach osiàg-
ni´cia tych redukcji oraz informacje o wielkoÊciach
emisji i ca∏kowitych kosztach inwestycji, w tym wyso-
koÊci wsparcia ze Êrodków publicznych, przekazujà:
7. Krajowy oÊrodek, na podstawie informacji prze-
kazanych przez wojewódzkiego inspektora ochrony
Êrodowiska, dokonuje zmian w Krajowej bazie.
8. Krajowy oÊrodek ocenia informacje zawarte
w raporcie w zakresie emisji dwutlenku w´gla (CO
2
)
z instalacji obj´tych wspólnotowym systemem
handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnia-
nych po otrzymaniu raportu, o którym mowa w prze-
pisach o wspólnotowym systemie handlu uprawnie-
niami do emisji gazów cieplarnianych.
1) Narodowy Fundusz Ochrony Ârodowiska i Gospo-
darki Wodnej, zwany dalej „Narodowym Fundu-
szem”, w zakresie Êrodków wydatkowanych
i przekazywanych przez Narodowy Fundusz, woje-
wódzkie fundusze ochrony Êrodowiska i gospo-
darki wodnej, powiatowe fundusze ochrony Êro-
dowiska i gospodarki wodnej oraz gminne fundu-
sze ochrony Êrodowiska i gospodarki wodnej;
Art. 9.
1. W∏aÊciwi ministrowie w zakresie swojej
w∏aÊciwoÊci sporzàdzajà i przekazujà ministrowi w∏a-
Êciwemu do spraw Êrodowiska prognozy zmian ak-
tywnoÊci dla nast´pujàcych sektorów gospodarki:
2) dysponenci Êrodków publicznych, o których mo-
wa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca
2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249,
poz. 2104, z póên. zm.
3)
).
1) elektroenergetyki;
Art. 8.
1. W terminie do dnia 15 marca ka˝dego ro-
ku Krajowy oÊrodek przeprowadza analiz´ zawartych
w raportach informacji wprowadzonych przez pod-
mioty korzystajàce ze Êrodowiska do Krajowej bazy za
poprzedni rok kalendarzowy.
2) zaopatrzenia w ciep∏o sieciowe;
3) górnictwa;
4) przemys∏u rafineryjnego;
5) hutnictwa ˝elaza i stali;
2. W przypadku gdy z informacji zawartych w ra-
portach dotyczàcych instalacji, których eksploatacja
wymaga pozwolenia zintegrowanego albo pozwole-
nia na wprowadzanie gazów lub py∏ów do powietrza,
wynika, ˝e wielkoÊç emisji którejkolwiek z substancji
ró˝ni si´ od podanej w poprzednim roku o wi´cej ni˝
10 % i nie wynika to ze zmniejszenia produkcji w ta-
kiej samej proporcji, Krajowy oÊrodek przekazuje wo-
jewódzkiemu inspektorowi ochrony Êrodowiska w ter-
minie do dnia 15 kwietnia ka˝dego roku raporty doty-
czàce tych instalacji w celu dokonania oceny informa-
cji w nich zawartych.
6) hutnictwa metali nie˝elaznych;
7) koksownictwa;
8) przemys∏u cementowego;
9) przemys∏u wapienniczego;
10) przemys∏u ceramicznego;
11) przemys∏u szklarskiego;
12) przemys∏u drzewnego;
3. Raporty sà przekazywane wojewódzkiemu
inspektorowi ochrony Êrodowiska w∏aÊciwemu ze
wzgl´du na miejsce po∏o˝enia instalacji, której doty-
czy raport.
13) przemys∏u papierniczego;
14) przemys∏u chemicznego;
4. Wojewódzki inspektor ochrony Êrodowiska
w terminie do dnia 15 grudnia ka˝dego roku dokonu-
je oceny informacji zawartych w raportach.
15) leÊnictwa;
16) rolnictwa;
5. W przypadku stwierdzenia, ˝e ró˝nica wielkoÊci
emisji jest wynikiem zmian w sposobie funkcjonowa-
nia instalacji, w tym przeprowadzonej modernizacji,
zmian technicznych, zmiany paliwa lub surowca lub
17) transportu.
2. Prognozy zmian aktywnoÊci nie stanowià doku-
mentów planistycznych w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadze-
nia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712).
Zmiany wymienionej ustawy zosta∏y og∏oszone w Dz. U.
z 2005 r. Nr 169, poz. 1420, z 2006 r. Nr 45, poz. 319,
Nr 104, poz. 708, Nr 170, poz. 1217 i 1218, Nr 187,
poz. 1381 i Nr 249, poz. 1832, z 2007 r. Nr 82, poz. 560,
Nr 88, poz. 587, Nr 115, poz. 791 i Nr 140, poz. 984,
z 2008 r. Nr 180, poz. 1112, Nr 209, poz. 1317, Nr 216,
poz. 1370 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 100,
Nr 62, poz. 504, Nr 72, poz. 619 i Nr 79, poz. 666.
3. Rada Ministrów okreÊli, w drodze rozporzàdze-
nia:
1) zakres informacji w odniesieniu do poszczegól-
nych sektorów gospodarki, jaki powinien byç za-
warty w prognozach zmian aktywnoÊci,
———————
3)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • anette.xlx.pl
  • Jak łatwo nam poczuć się tą jedyną i jakież zdziwienie, kiedy się nią być przestaje.

    Designed By Royalty-Free.Org