ustawa o lasach, WSZS [ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/1
Dz.U. 1991 Nr 101 poz. 444
USTAWA
z dnia 28 września 1991 r.
o lasach
Opracowano na pod-
stawie tj: Dz.U. z
2005 r. Nr 45, poz.
435, Nr 157, poz.
1315, Nr 167, poz.
1399, Nr 175, poz.
1460 i 1462, z 2006 r.
Nr 227, poz. 1658, Nr
245, poz. 1775, z 2007
r. Nr 59, poz. 405, Nr
64, poz. 427, Nr 181,
poz. 1286, z 2008 r.
Nr 163, poz. 1011.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa zasady zachowania, ochrony i powiększania zasobów leśnych oraz
zasady gospodarki leśnej w powiązaniu z innymi elementami środowiska i z gospo-
darką narodową.
Art. 2.
Przepisy ustawy stosuje się do lasów, bez względu na formę ich własności.
Art. 3.
Lasem w rozumieniu ustawy jest grunt:
1) o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną
(uprawami leśnymi) – drzewami i krzewami oraz runem leśnym – lub przej-
ściowo jej pozbawiony:
a) przeznaczony do produkcji leśnej lub
b) stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego
albo
c) wpisany do rejestru zabytków;
2) związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb go-
spodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie
podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycz-
nymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany
na parkingi leśne i urządzenia turystyczne.
Art. 4.
1. Lasami stanowiącymi własność Skarbu Państwa zarządza Państwowe Gospodar-
stwo Leśne Lasy Państwowe, zwane dalej „Lasami Państwowymi”.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do lasów:
1) będących w zarządzie parków narodowych;
2008-10-03
©Kancelaria Sejmu
s. 2/2
2) wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa;
3) będących w użytkowaniu wieczystym na mocy odrębnych przepisów.
3. W ramach sprawowanego zarządu Lasy Państwowe prowadzą gospodarkę leśną,
gospodarują gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związa-
nymi z gospodarką leśną, a także prowadzą ewidencję majątku Skarbu Państwa
oraz ustalają jego wartość.
4. Nadzór nad Lasami Państwowymi sprawuje minister właściwy do spraw środo-
wiska.
Art. 5.
1. Nadzór nad gospodarką leśną sprawują:
1) minister właściwy do spraw środowiska – w lasach stanowiących własność
Skarbu Państwa;
2) starosta – w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa.
1a. (uchylony).
2. W przypadku lasu, który obejmuje obszar więcej niż jednego powiatu, właściwy
miejscowo jest starosta powiatu, na którego terenie znajduje się większa część
tego lasu. Starosta ten może powierzyć, w drodze porozumienia, prowadzenie w
jego imieniu spraw z zakresu nadzoru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w tym
wydawanie decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, dyrektorowi regio-
nalnej dyrekcji Lasów Państwowych.
3. W przypadku lasów, które znajdują się na terenie powiatu, starosta może powie-
rzyć, w drodze porozumienia, prowadzenie w jego imieniu spraw z zakresu nad-
zoru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w tym wydawanie decyzji administracyj-
nych w pierwszej instancji, nadleśniczemu Lasów Państwowych, zwanemu dalej
„nadleśniczym”.
3a. W przypadku powierzenia zadania, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, starosta prze-
kazuje środki na realizację tego zadania.
4. Dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych i nadleśniczy prowadzą po-
wierzone przez starostę sprawy, o których mowa w ust. 2 i 3, po zapewnieniu
przez powierzającego środków finansowych na te cele.
5. Zadania starosty, o których mowa w art. 13 ust. 3 pkt 2, art. 16 ust. 1a, art. 22
ust. 2 i art. 38a ust. 2, są zadaniami z zakresu administracji rządowej.
Art. 5a.
Minister właściwy do spraw środowiska może powierzyć, w drodze decyzji admini-
stracyjnej, dyrektorowi regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych wykonywanie za-
dań poza terenami jego działania w zakresie związanym z funkcjonowaniem i ochro-
ną obszarów Natura 2000.
Art. 6.
1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) gospodarka leśna – działalność leśną w zakresie urządzania, ochrony i zago-
spodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych,
gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania – z wyjątkiem skupu – drewna,
2008-10-03
©Kancelaria Sejmu
s. 3/3
żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśne-
go, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych
funkcji lasu;
1a) trwale zrównoważona gospodarka leśna – działalność zmierzającą do
ukształtowania struktury lasów i ich wykorzystania w sposób i tempie za-
pewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysokiej
produkcyjności oraz potencjału regeneracyjnego, żywotności i zdolności do
wypełniania, teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych ochronnych, go-
spodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym i glo-
balnym, bez szkody dla innych ekosystemów;
2) klasa bonitacji drzewostanu – wskaźnik możliwości produkcyjnej siedliska
leśnego i drzewostanu;
3) właściciel lasu – osobę fizyczną lub prawną będącą właścicielem albo użyt-
kownikiem wieczystym lasu oraz osobę fizyczną, osobę prawną lub jed-
nostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej będącą posiada-
czem samoistnym, użytkownikiem, zarządcą lub dzierżawcą lasu;
4) zagrożenie trwałości – stan lasu wywołany czynnikami zewnętrznymi lub
nieprawidłową gospodarką leśną, wymagający zabiegów zwalczających i
ochronnych albo jego przebudowy;
5) (uchylony);
6) plan urządzenia lasu – podstawowy dokument gospodarki leśnej opracowy-
wany dla określonego obiektu, zawierający opis i ocenę stanu lasu oraz ce-
le, zadania i sposoby prowadzenia gospodarki leśnej;
7) uproszczony plan urządzenia lasu – plan opracowywany dla lasu o obszarze
co najmniej 10 ha, stanowiącego zwarty kompleks leśny, zawierający skró-
cony opis lasu i gruntów przeznaczonych do zalesienia oraz podstawowe
zadania dotyczące gospodarki leśnej;
8) drogi leśne – drogi położone w lasach niebędące drogami publicznymi w
rozumieniu przepisów o drogach publicznych;
9) etat cięć – ilość drewna do pozyskania określoną w planie urządzenia lasu
lub uproszczonym planie urządzenia lasu, wynikającą z potrzeb odnowie-
nia, pielęgnowania i ochrony lasu oraz zasady trwałości i ciągłości użytko-
wania;
10) rozmiar pozyskania drewna – wielkość (miąższość) drewna do pozyskania
wynikającą z planów gospodarczo-finansowych;
11) program ochrony przyrody – część planu urządzenia lasu zawierającą kom-
pleksowy opis stanu przyrody, zadania z zakresu jej ochrony i metody ich
realizacji, obejmującą zasięg terytorialny nadleśnictwa.
2. (uchylony).
3. W lasach, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2, będących w użytkowaniu wie-
czystym, określone w ustawie prawa i obowiązki
Agencji Własności Rolnej
Skarbu Państwa
wykonuje użytkownik wieczysty.
ad. ust. 3 w art. 6 -
Obecnie: Agencji
Nieruchomości Rol-
nych, zgodnie z art.
18 ustawy z dnia 11
kwietnia 2003 r. o
kształtowaniu ustro-
ju rolnego (Dz.U. Nr
64, poz. 592).
2008-10-03
 ©Kancelaria Sejmu
s. 4/4
Rozdział 2
Gospodarka leśna
Art. 7.
1. Trwale zrównoważoną gospodarkę leśną prowadzi się według planu urządzenia
lasu lub uproszczonego planu urządzenia lasu, z uwzględnieniem w szczególno-
ści następujących celów:
1) zachowania lasów i korzystnego ich wpływu na klimat, powietrze, wodę,
glebę, warunki życia i zdrowia człowieka oraz na równowagę przyrodniczą;
2) ochrony lasów, zwłaszcza lasów i ekosystemów leśnych stanowiących natu-
ralne fragmenty rodzimej przyrody lub lasów szczególnie cennych ze
względu na:
a) zachowanie różnorodności przyrodniczej,
b) zachowanie leśnych zasobów genetycznych,
c) walory krajobrazowe,
d) potrzeby nauki;
3) ochrony gleb i terenów szczególnie narażonych na zanieczyszczenie lub
uszkodzenie oraz o specjalnym znaczeniu społecznym;
4) ochrony wód powierzchniowych i głębinowych, retencji zlewni, w szcze-
gólności na obszarach wododziałów i na obszarach zasilania zbiorników
wód podziemnych;
5) produkcji, na zasadzie racjonalnej gospodarki, drewna oraz surowców i
produktów ubocznego użytkowania lasu.
2. Gospodarka leśna w lasach stanowiących rezerwaty przyrody oraz wchodzących
w skład parków narodowych uwzględnia zasady określone w przepisach o
ochronie przyrody.
3. Gospodarka leśna w lasach wpisanych do rejestru zabytków i w lasach, na tere-
nie których znajdują się zabytki archeologiczne wpisane do rejestru zabytków,
prowadzona jest w uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków, z
uwzględnieniem przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
Art. 8.
Gospodarkę leśną prowadzi się według następujących zasad:
1) powszechnej ochrony lasów;
2) trwałości utrzymania lasów;
3) ciągłości i zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów;
4) powiększania zasobów leśnych.
Art. 9.
1. W celu zapewnienia powszechnej ochrony lasów właściciele lasów są obowiąza-
ni do kształtowania równowagi w ekosystemach leśnych, podnoszenia naturalnej
odporności drzewostanów, a w szczególności do:
1) wykonywania zabiegów profilaktycznych i ochronnych zapobiegających
powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów;
2008-10-03
©Kancelaria Sejmu
s. 5/5
2) zapobiegania, wykrywania i zwalczania nadmiernie pojawiających i roz-
przestrzeniających się organizmów szkodliwych;
3) ochrony gleby i wód leśnych.
2. W przypadku niewykonania obowiązków, o których mowa w ust. 1, w lasach
niestanowiących własności Skarbu Państwa zadania właścicieli lasów określa, w
drodze decyzji, starosta.
3. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właści-
wym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
zasady zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów.
Art. 10.
1. W razie wystąpienia organizmów szkodliwych w stopniu zagrażającym trwałości
lasów:
1) nadleśniczy, z zastrzeżeniem pkt 2, wykonuje zabiegi zwalczające i ochron-
ne;
2) starosta, z urzędu lub na wniosek nadleśniczego, zarządza wykonanie zabie-
gów zwalczających i ochronnych w lasach zagrożonych, niestanowiących
własności Skarbu Państwa, na koszt właściwych nadleśnictw.
2. (uchylony).
3. W razie konieczności wykonania zabiegów zwalczających i ochronnych na ob-
szarze dwóch lub więcej nadleśnictw – wykonanie zabiegów, o których mowa w
ust. 1 pkt 1, zarządza dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych.
Art. 11.
Jednostka organizacyjna, osoba fizyczna lub prawna odpowiedzialna za powstanie
szkody w lasach jest obowiązana do jej naprawienia według zasad określonych w
Kodeksie cywilnym.
Art. 12.
1. W przypadku braku możliwości ustalenia sprawcy szkody w lasach, powstałej w
wyniku oddziaływania gazów i pyłów przemysłowych, oraz w przypadku poża-
rów lub innych klęsk żywiołowych spowodowanych czynnikami biotycznymi
albo abiotycznymi, zagrażających trwałości lasów, koszty zagospodarowania
i ochrony związane z odnowieniem lub przebudową drzewostanu finansowane
są z budżetu państwa.
2. Decyzje w sprawie przyznania środków na pokrycie kosztów, o których mowa w
ust. 1, wydają:
1) minister właściwy do spraw środowiska, na wniosek Dyrektora Generalne-
go Lasów Państwowych, zwanego dalej „Dyrektorem Generalnym” – w od-
niesieniu do lasów pozostających w zarządzie Lasów Państwowych, będą-
cych w użytkowaniu wieczystym oraz lasów przekazanych w użytkowanie
na mocy art. 40;
2) starosta, na wniosek właściciela lasu, po zaopiniowaniu przez nadleśniczego
– w odniesieniu do pozostałych lasów, wykonujący zadanie z zakresu admi-
nistracji rządowej.
2008-10-03
[ Pobierz całość w formacie PDF ]