ustawa kodeks cywilny, Skarbówka [ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/1
USTAWA
z dnia 23 kwietnia 1964 r.
Kodeks cywilny
1)
Opracowano na pod-
stawie: Dz.U. z 1964 r.
Nr 16, poz. 93, z 1971 r.
Nr 27, poz. 252, z 1976
r. Nr 19, poz. 122, z
1982 r. Nr 11, poz. 81,
Nr 19, poz. 147, Nr 30,
poz. 210, z 1984 r. Nr
45, poz. 242, z 1985 r.
Nr 22, poz. 99; z 1989 r.
Nr 3, poz. 11, z 1990 r.
Nr 34, poz. 198, Nr 55,
poz. 321, Nr 79, poz.
464, z 1991 r. Nr 107,
poz. 464, Nr 115, poz.
496, z 1993 r. Nr 17,
poz. 78, z 1994 r. Nr 27,
poz. 96, Nr 85, poz. 388,
Nr 105, poz. 509, z 1995
r. Nr 83, poz. 417, z
1996 r. Nr 114, poz.
542, Nr 139, poz. 646,
Nr 149, poz. 703, z 1997
r. Nr 43, poz. 272, Nr
115, poz. 741, Nr 117,
poz. 751, z 1998 r. Nr
106, poz. 668, Nr 117,
poz. 758, z 1999 r. Nr
52, poz. 532, z 2000 r.
Nr 22, poz. 271, Nr 74,
poz. 855 i 857, Nr 88,
poz. 983, Nr 114, poz.
1191, z 2001 r. Nr 11,
poz. 91, Nr 71, poz. 733;
Nr 130, poz. 1450, Nr
145, poz. 1638 z 2002 r.
Nr 113, poz. 984, Nr
141, poz. 1176, z 2003 r.
Nr 49, poz. 408, Nr 60,
poz. 535, Nr 64, poz.
592, Nr 124, poz. 1151,
z 2004 r. Nr 91, poz.
870, Nr 96, poz. 959, Nr
162, poz. 1692, Nr 172,
poz. 1804, Nr 281, poz.
2783, z 2005 r. Nr 48,
poz. 462, Nr 157, poz.
1316, Nr 172, poz. 1438,
z 2006 r. Nr 133, poz.
935, Nr 164, poz. 1166,
z 2007 r. Nr 80, poz.
538, Nr 82, poz. 557, Nr
181, poz. 1287, z 2008 r.
Nr 116, poz. 731, Nr
163, poz. 1012.
Księga pierwsza
Część ogólna
Tytuł I
Przepisy wstępne
Art. 1.
Kodeks niniejszy reguluje stosunki cywilno-prawne między osobami fizycznymi i
osobami prawnymi.
Art. 2.
(skreślony).
Art. 3.
Ustawa nie ma mocy wstecznej, chyba że to wynika z jej brzmienia lub celu.
Art. 4.
(skreślony).
Art. 5.
Nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-
gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego.
Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie
prawa i nie korzysta z ochrony.
Art. 6.
Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki
prawne.
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji transpozycji dyrektywy 2000/31/WE Parla-
mentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych
usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku
wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (Dz.Urz. WE L 178 z 17.07.2000, str. 1; Dz.
Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 25, str. 399).
2008-10-06
 ©Kancelaria Sejmu
s. 2/2
Art. 7.
Jeżeli ustawa uzależnia skutki prawne od dobrej lub złej wiary, domniemywa się
istnienie dobrej wiary.
Tytuł II
Osoby
Dział I
Osoby fizyczne
Rozdział I
Zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych
Art. 8.
§ 1. Każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną.
§ 2. (skreślony).
Art. 9.
W razie urodzenia się dziecka domniemywa się, że przyszło ono na świat żywe.
Art. 10.
§ 1. Pełnoletnim jest, kto ukończył lat osiemnaście.
§ 2. Przez zawarcie małżeństwa małoletni uzyskuje pełnoletność. Nie traci jej w
razie unieważnienia małżeństwa.
Art. 11.
Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności.
Art. 12.
Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu,
oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.
Art. 13.
§ 1. Osoba, która ukończyła lat trzynaście, może być ubezwłasnowolniona całko-
wicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo
innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub nar-
komanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem.
§ 2. Dla ubezwłasnowolnionego całkowicie ustanawia się opiekę, chyba że pozo-
staje on jeszcze pod władzą rodzicielską.
2008-10-06
©Kancelaria Sejmu
s. 3/3
Art. 14.
§ 1. Czynność prawna dokonana przez osobę, która nie ma zdolności do czynno-
ści prawnych, jest nieważna.
§ 2. Jednakże gdy osoba niezdolna do czynności prawnych zawarła umowę nale-
żącą do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach
życia codziennego, umowa taka staje się ważna z chwilą jej wykonania, chy-
ba że pociąga za sobą rażące pokrzywdzenie osoby niezdolnej do czynności
prawnych.
Art. 15.
Ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają małoletni, którzy ukończyli lat
trzynaście, oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo.
Art. 16.
§ 1. Osoba pełnoletnia może być ubezwłasnowolniona częściowo z powodu cho-
roby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń
psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, jeżeli stan tej oso-
by nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest po-
moc do prowadzenia jej spraw.
§ 2. Dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo ustanawia się kuratelę.
Art. 17.
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do ważności czynności praw-
nej, przez którą osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych zaciąga zo-
bowiązanie lub rozporządza swoim prawem, potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela
ustawowego.
Art. 18.
§ 1. Ważność umowy, która została zawarta przez osobę ograniczoną w zdolności
do czynności prawnych bez wymaganej zgody przedstawiciela ustawowego,
zależy od potwierdzenia umowy przez tego przedstawiciela.
§ 2. Osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może sama potwier-
dzić umowę po uzyskaniu pełnej zdolności do czynności prawnych.
§ 3. Strona, która zawarła umowę z osobę ograniczoną w zdolności do czynności
prawnych, nie może powoływać się na brak zgody jej przedstawiciela usta-
wowego. Może jednak wyznaczyć temu przedstawicielowi odpowiedni ter-
min do potwierdzenia umowy; staje się wolna po bezskutecznym upływie
wyznaczonego terminu.
Art. 19.
Jeżeli osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych dokonała sama jedno-
stronnej czynności prawnej, do której ustawa wymaga zgody przedstawiciela usta-
wowego, czynność jest nieważna.
2008-10-06
©Kancelaria Sejmu
s. 4/4
Art. 20.
Osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może bez zgody przedstawi-
ciela ustawowego zawierać umowy należące do umów powszechnie zawieranych w
drobnych bieżących sprawach życia codziennego.
Art. 21.
Osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może bez zgody przedstawi-
ciela ustawowego rozporządzać swoim zarobkiem, chyba że sąd opiekuńczy z waż-
nych powodów inaczej postanowi.
Art. 22.
Jeżeli przedstawiciel ustawowy osoby ograniczonej w zdolności do czynności praw-
nych oddał jej określone przedmioty majątkowe do swobodnego użytku, osoba ta
uzyskuje pełną zdolność w zakresie czynności prawnych, które tych przedmiotów
dotyczą. Wyjątek stanowią czynności prawne, do których dokonania nie wystarcza
według ustawy zgoda przedstawiciela ustawowego.
Art. 22
1
.
Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą czynności prawnej niezwiąza-
nej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.
Art. 23.
Dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda
sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykal-
ność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska,
pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w
innych przepisach.
Art. 24.
§ 1. Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać
zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie doko-
nanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się na-
ruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w
szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpo-
wiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również
żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pienięż-
nej na wskazany cel społeczny.
§ 2. Jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda ma-
jątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.
§ 3. Przepisy powyższe nie uchybiają uprawnieniom przewidzianym w innych
przepisach, w szczególności w prawie autorskim oraz w prawie wynalaz-
czym.
2008-10-06
©Kancelaria Sejmu
s. 5/5
Rozdział II
Miejsce zamieszkania
Art. 25.
Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta prze-
bywa z zamiarem stałego pobytu.
Art. 26.
§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest
miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie
przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywa-
nie władzy rodzicielskiej.
§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym
osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z ro-
dziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale
u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.
Art. 27.
Miejscem zamieszkania osoby pozostającej pod opieką jest miejsce zamieszkania
opiekuna.
Art. 28.
Można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania.
Rozdział III
Uznanie za zmarłego
Art. 29.
§ 1. Zaginiony może być uznany za zmarłego, jeżeli upłynęło lat dziesięć od koń-
ca roku kalendarzowego, w którym według istniejących wiadomości jeszcze
żył; jednakże gdyby w chwili uznania za zmarłego zaginiony ukończył lat
siedemdziesiąt, wystarcza upływ lat pięciu.
§ 2. Uznanie za zmarłego nie może nastąpić przed końcem roku kalendarzowego,
w którym zaginiony ukończyłby lat dwadzieścia trzy.
Art. 30.
§ 1. Kto zaginął w czasie podróży powietrznej lub morskiej w związku z katastro-
fą statku lub okrętu albo w związku z innym szczególnym zdarzeniem, ten
może być uznany za zmarłego po upływie sześciu miesięcy od dnia, w któ-
rym nastąpiła katastrofa albo inne szczególne zdarzenie.
§ 2. Jeżeli nie można stwierdzić katastrofy statku lub okrętu, bieg terminu sze-
ściomiesięcznego rozpoczyna się z upływem roku od dnia, w którym statek
lub okręt miał przybyć do portu przeznaczenia, a jeżeli nie miał portu prze-
2008-10-06
[ Pobierz całość w formacie PDF ]